Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Πλαίσια

Το σύστημα συναγερμού μπαίνει σε λειτουργία κάθε φορά που αισθάνομαι την παρουσία πλαισίων. Νιώθω σαν λιοντάρι σε κλουβί, γρυλίζω κι αγριεύω. Τα νύχια είναι σε επιφυλακή και τα κοφτερά δόντια απειλούν. Η αιχμηρή υφή της απαγορευτικής γραμμής ματώνει τη σκέψη μου.

Προσπαθώντας να ανακαλύψω το συναίσθημα που κρύβεται καλά πίσω από τον πανικό, βρίσκω τις λέξεις: Συμπαγές, στάσιμο, συγκεκριμένο.

Τι λείπει από μια πλαισιωμένη εικόνα; Η απεραντοσύνη, η ρευστότητα, η πρόκληση, η ελευθερία. Μήπως πάσχω από κλειστοφοβία και δεν το έχω αντιληφθεί; Ή αυτό που με κάνει να αντιδρώ είναι η ίδια η ύπαρξη του φόβου για το χάος;

Παρατήρησα για ακόμη μια φορά την επιλογή των χρωμάτων στα ρούχα μου. Μονόχρωμα. Αν φοράω μπλε τότε βούτηξα ένα κομμάτι της θάλασσας και ντύθηκα. Κι αν τα ρούχα έχουν χρώμα γαλανό, τότε πετάω στον ουρανό και δροσίζω τα φτερά της ψυχής μου. Πίσω από το μαύρο κρύβομαι με ασφάλεια μα αν διαλέξω κόκκινο, τότε η αγάπη μου χορεύει στον άνεμο, σαν τα πορφυρά πέταλα, κάποιο ανοιξιάτικο δειλινό. Το κίτρινο με ενώνει με τον ήλιο και η πράσινη αγκαλιά είναι η ματιά σου.

Τελικά με ενοχλεί το λίγο, το μικρό, το βίαια κομμένο από το άτσαλο χέρι που επέλεξε να θέσει πλαίσια στην απεραντοσύνη της φύσης.

9 σχόλια:

Mana είπε...

μήπως είναι το δικό μας χέρι που βάζει πλαίσια στην απεραντοσύνη της φύσης;

πολλές καλημέρες καλή μου

Neraida είπε...

Καλημέρα Μάνα!

Όλων το χέρι βάζει πλαίσια... Για να νιώσουμε την δήθεν ασφάλεια... τον έλεγχο... Και χάνουμε την Ομορφιά!

Sike είπε...

πολλά ωραίο τούτο με τα ρούχα...


αντιλαμβάνεσαι φαντάζομαι ότι με τέθκοια ποστς εννά πιάσεις καλόν γλουμπόκοσμο :D

Neraida είπε...

Sike

γλουμπομαγνήτης :-P

Grouta είπε...

Για ολα φταιει η υποσυνηδειτη αναμνηση της μητρας. Η απολυτη περιχωρημενη ασφαλεια...

Neraida είπε...

!!! Grouta!

οκ! θα το... φιλοσοφίσω το θέμα ;-)

Ανώνυμος είπε...

@ Sike & Neraida - έννεν τα ποστς που τράβουν τους Γλούμπερς. Εν εσείς. Είσαστεν καλές Γλουμπίτσες.

Χωρίς τον Γλούμπην ομως εν νακκον μπορινγκ τουτον το μπλογκ... ττου όρτιναρυ... νοθινγκ σπεσιαλ... εν απλά μια τυπισσα που γράφει λαφαζανιές να περάσει η ώρα (Sike ισχυει τζαι για σεναν τουτον).

Για αυτον τους γλουμπηδες σας να τους προσεχετε σαν τα μαθκια σας. Ασε που εν τζαι δωρεαν.

Γλουμποκαληνυκτα σας Γλουμπιτσες

Neraida είπε...

Ανώνυμε,
αν είναι μπόρινγκ το μπλογκ μου ( που είναι, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! ) απλά μεν το θκιαβάζεις.

Εν υπάρχει λόγος να σπαταλάς τον πολύτιμο χρόνο σου για να θκιαβάζεις τα πράματα που γράφω άμα βαρκούμαι.

Ουσιαστικά εν τούτος ο λόγος ύπαρξης του μπλογκ μου. Να σκοτώνω τη βαρεμάρα μου.

Ανώνυμος είπε...

Καλά τζαι πιος σου είπεν οτι θκιαβάζω τζεινα που γραφεις εσυ στο μπλογκ σου? Αγνοώ τα.

Ετω μπαινω να κόφκω καμιαν κουβένταν με τον φίλο μου τον Γλουμπην μεσα μεσα τζαι εσυ σβηνεις μου τα σχολια παντες τζαι χρεωνω σε.

Να εβρεις κατι πιο εποικοδομητικο να καμνεις. Εχαθηκεν να ζωγραφιζεις? Να παεις στα επιμορφωτικα να μαθεις τιποτε νεο? Να ασχολεισαι με το θεατρο η την ποιηση? Την μαγειρικη? Το πλεξιμο?

Εν αναγκη να γραφεις συνεχεια λαφαζανιες στα μπλογκς?

Τελοςπάντων εννεν που την δουλεια μου το τι καμνεις... αλλα να ξερεις οτι η ολη σταση σου επληγωσε με