Υπάρχουν καλλιτέχνες που επιλέγουν να αποτυπώνουν την οπτική εικόνα ενός ψαριού για παράδειγμα, σε δύο διαστάσεις. Και άλλοι που προσπαθούν μέσα από επιλογές χρωμάτων να δώσουν την ψευδαίσθηση της τρίτης διάστασης.
Για την πρώτη κατηγορία ουσιαστικά φαίνεται ότι ο καλλιτέχνης εκφράζει αυτό που βλέπει, δηλαδή την δύο διαστάσεων εικόνα που έρχεται στα μάτια του. Ίσως μέσα από την τέχνη του να εκφράζει το είναι του, αυτό που βλέπει, αυτό που φτάνει κοντά του.
Και στη δεύτερη περίπτωση, ίσως ο καλλιτέχνης προσπαθεί να εκφράσει αυτό που υπάρχει, έξω από αυτόν. Αυτό που υπάρχει στο χώρο και γύρω του, σε μια τρισδιάστατη πραγματικότητα.
Αναρωτιέμαι αν στην ουσία, ο εστιασμός αυτός σε διαφορετικά σημεία έχει τα ίδια κίνητρα, την αναζήτηση της αλήθειας και του αθέατου μέσα από την τέχνη ή αν σε κάθε κατηγορία η αρχική πηγή, ο αρχικός προβληματισμός και ώθηση στη δημιουργία είναι εντελώς διαφορετικός.
Αφορφμή για σκέψη, παρατήρηση, διάβασμα άρθρων και εικόνων.
4 σχόλια:
Σαν θεατής, αυτό που με αγγίζει είναι το τι αισθήματα μου προκαλεί αυτο που βλέπω, όχι η πορεία της δημιουργίας του. Για το δημιουργό σίγουρα υπάρχει μια εντελώς διαφορετική και δική του διαδικασία.
συμφ με σμιλί
και για να σοβαρευτούμε λίγο, πρόκειται για προσέγγιση που ταλανίζει το ανυπόστατο είναι μας, που αγγίζει μελιστάλαχτα την ύπαρξή μας και αναπτερώνεται μέσα από διαδικασίες τριβής και τεχνικών περισπασμών. Τρωκτικάκι μου τρελλό, που πότε έshει να γλουμπηστείς;
Σορρυ που θα γινω πεζη: Στην πρωτη περιπτωση βλεπουμε μια χαρουμενη ρεγγα (εχει αποδεκτει πληρως την φυση της και ειναι ακομπλεξαριστη) και στη δευτερη ενα μανιοκαταθλιπτικο, ναρκισσιστικο, ωραιοπαθες "ψαρι" που μαλλον ζει σε γυαλλα!
Συμφωνώ με Σμιλί, ότι με αγγίζει συναισθηματικά αυτό μου αρέσει... Απο τα δύο που παραθέτεις - κανένα! χα χα. Σαν γνήσια πεζή θα συμφωνήσω πλήρως με την Grouta.
Το τελικό σχόλιο της Sike όλα τα λεφτά!
Τελικά δεν έχω καμιά αποκλειστικά δική μου άποψη σε αυτό το σχόλιο :( φυρμ λυγμ :))
Δημοσίευση σχολίου