Είμαι εδώ

Είμαι εδώ πάλι.

Σε μια Πόλη που δεν είναι ίδια πια. Που δεν θα είναι ποτέ ίδια.

Μοιάζει άδεια χωρίς την παρουσία σου.

Μια παρουσία που δεν θέλω πια κι όμως έχει γίνει εμμονή στο μυαλό μου.


Είμαι πάλι εδώ.

Σε τούτη την Πόλη που δεν είναι η πόλη σου , ούτε η δική μου, ούτε καν η δική μας.
Μια πόλη που διαβήκαμε κάποτε αντάμα.

Γονατίζω και προσκυνώ τα ιερά χώματά της.
Της ζητάω να με συγχωρέσει που της φόρτωσα τον Έρωτά μου.
Είναι τόσο μεγάλη, αιώνια, πλούσια, μαγευτική κι εγώ την έχω ταυτίσει με κάτι τόσο
δικό μου, μικρό, παροδικό. Θέλωντας ίσως να πάρω λίγη από την αξία της.

Αφήνω τις σκέψεις μου κοντά της. Φοράω ένα νέο χαμόγελο που μου έχουν χαρίσει από χτες μα εγώ το βρήκα σήμερα ( Ευχαριστώ, ρε φίλε ).

Πάω να φτιάξω καφέ! Καλημέρα.