Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Τα πάντα έχουν το σκοπό τους.

Όλα γίνονται όταν πρέπει να γίνουν.

Το κάθε τι έχει το κόστος του.

Ευχαριστώ που με βοήθησες να ξεπληρώσω το χρέος μου στο σύμπαν.
(Είχα ένα υπέροχο πρωινό λόγο "marketing" ).

Ευχαριστώ που με βοήθησες να πάρω κάποιες αποφάσεις. ( Να βάλω "γυαλιά" )

Ευχαριστώ που με βοήθησες να μην πάω Λεμεσό.

Συγνώμη για τις "φλόγες" μέσα από τα μάτια μου και τους ατμούς.

υ.γ.1. Εκρηκτικός o συνδιασμός μας, as always ;-)

υ.γ.2. Η ανάγκη έκφρασης κι έκθεσης πυροδοτεί την δημιουργικότητα μου και ταυτόχρονα είναι τρόπος λύτρωσης.

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Έχω χάσει το Χιούμορ μου.

Κάθομαι κάτω από τη λεμονιά, κοιτάω τα άστρα και την πανσέληνο. Η γάτα μου παίζει με ένα αναποδογυρισμένο σκαθάρι , κοντά στα πόδια μου. Η νύχτα είναι γλυκιά, εγώ ευτυχισμένη αλλά μόλις διαπιστώνω ότι:

Έχω χάσει το χιούμορ μου!!!


Τρομάζω, συγχίζομαι, σηκώνομαι από την καρέκλα και κάνω βόλτες στη βεράντα.

Πρέπει να το βρω! Δεν γίνεται!

Σίγουρα κάπου το ξέχασα. Όπως ξέχασα τις προάλλες που είχα βάλει τα κλειδιά του αυτοκινήτου και δεν πήγα στην δουλειά, όπως ξέχασα να κλείσω τη βρύση και γέμισε το σπίτι νερό.

Αποφασισμένη, ξεκινάω την εξερεύνηση για να το βρω.

Ανοίγω το κουτί με την ζάχαρη μα εκεί βρίσκω μόνο τη γλύκα μου.

Ανοίγω το κουτί με τον καφέ μα εκεί βρίσκω μόνο μια πικρή γεύση.

Ανοίγω το ψυγείο αλλά εκεί υπάρχει μόνο ένα μισοφαγωμένο σάντουιτς και μπόλικες σοκολάτες (φυσικά!) .

Μπαίνω στη μπανιέρα με τα πέδιλα, στέκομαι στο κρεβάτι με τις γόβες, τρέχω στην αυλή και παραμιλώ , μα το χιούμορ άφαντο!

Θα με βοηθήσετε να το βρω;;

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Το ψαράκι και το καβούρι

Ήτανε μια φορά κι ένα καιρό ένα πολύχρωμο ψαράκι. Κόκκινο, κίτρινο και μπλε. Κολυμπούσε συχνά κοντά σε ένα πελώριο επιβλητικό βράχο. Ένα παιγνίδι που του άρεσε ήταν να ακολουθεί το νερό και να μπαίνει μέσα στα τοιχώματα του βράχου. Να κολυμπά μέσα στις κοιλότητες, να παίζει και να κάνει τη ζωή του λιγότερο μονότονη. Καθώς βρισκόταν εκεί μέσα μπορούσε να νιώσει το νερό, την αντίστασή του πάνω στο βράχο. Ένιωθε στο σώμα του την πίεση του νερού που άλλαζε. Κι άρχισε να παίζει με αυτό. Να παρατηρεί την αλλαγή. Να κολυμπά πιο γρήγορα άλλοτε, πιο αργά και κατάλαβε ότι κάθε κίνησή του προκαλεί μια αλλαγή στο νερό. Εκεί στο βυθό που κολυμπά συχνά δεν πρόσεξε ποτέ κάτι τέτοιο. Η προσοχή του ήταν στραμμένη στο να βρει φαγητό και να προσέξει να μην γίνει το φαγητό για κάποιο άλλο ψαράκι.
Μια μέρα εκεί που πλατσούριζε, ήρθε κοντά του ένα καβούρι.
Το κοίταζε έκπληκτο. Ήταν ένα μεγάλο ασημένιο καβούρι. Άστραφτε και μαγνήτιζε το ψαράκι κοντά του.
Το καβούρι πρόσεξε τον ενθουσιασμό του ψαριού και του είπε να μείνει εκεί. Κοντά στο βράχο. Να παίζουνε μαζί. Κάθε μέρα. Συνέχεια. Τώρα. Πάντα.
Μείνε, του είπε, κι εδώ θα ανακαλύψεις το βράχο, θα μάθεις το κύμα, θα αναγνωρίζεις τα πουλιά κι άλλα ψάρια και ζωάκια που έρχονται.
Το ψαράκι είχε κρυφά ερωτευτεί το καβούρι. Και είπε, Ναι, θα μείνω εδώ. Τώρα. Συνέχεια. Πάντα.
Κι ο κάβουρας προστάτευε και φρόντιζε το ψαράκι, μια μέρα μετά την άλλη, για αρκετό καιρό.
Μέχρι εκείνο το βράδυ, με πανσέληνο, που η θάλασσα τράβηξε πιο μέσα. Είχε παλίρροια. Το ψαράκι βρισκόταν σε ένα βαθούλωμα στο βράχο και δεν κατάλαβε τι είχε συμβεί. Το νερό λιγόστευε κι όλο λιγόστευε. Ο κάβουρας δεν μπορούσε να το προστατέψει. Ούτε και έκανε προσπάθεια. Η φύση του ήταν διαφορετική. Μπορούσε να βγει στη στεριά.
Κι εκεί που το ψαράκι κόντευε να ξεψυχήσει, το είδε από ψηλά η θεά Άρτεμις. Η προστάτιδα, Η κυνηγός. Το συμπόνεσε και το μετάτρεψε σε ένα κοχύλι. Ένα πολύχρωμο κοχύλι. Κόκκινο, κίτρινο και μπλε.
Κι έμεινε κρυμμένο μέσα στο βράχο. Έγινε κομμάτι του.
Λένε, ότι όποιος το βρει, να το κρατήσει σφιχτά, σαν φυλαχτό. Και τότε η καρδιά του θα γεμίσει από αγάπη και πολύχρωμο έρωτα.
Έρωτα σαν λαχτάρα ενός μικρού ψαριού. Έρωτα που συγκίνησε ακόμα και μια θεά.
Να το θυμάσαι κάθε φορά που είσαι κοντά στα βράχια, στη θάλασσα, κι άμα κρατάς ένα κοχύλι.

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Alexander Rybak - Abandoned

http://www.youtube.com/watch?v=_g-rOxJ3HmU&feature=related

Πέντε πράγματα που δεν πρέπει να πεις στα ζώδια

Το κάθε ζώδιο έχει το αδύνατο σημείο του, την κουβέντα που, αν θα του την πουν, θα ενοχληθεί, θα θυμώσει, θα προσβληθεί, θα παρεξηγηθεί. Να λοιπόν οι πέντε χειρότερες «ατάκες» για κάθε ζώδιο, που καλό θα ήταν να αποφύγεις όταν μιλάς μαζί του. Δεν λέμε να μην πεις τη γνώμη σου… Απλώς «φερ’ το» με έναν πιο διπλωματικό τρόπο.

ΚΡΙΟΣ
1. «Όχι». (Μην το ξεστομίσεις, για οτιδήποτε... Αρκεί ο ήχος της λέξης…).
2. «Δεν ξέρεις τι λες, μου φαίνεται». (Μην τολμήσεις να ξαναπείς αυτή τη φράση).
3. «Το αυτοκίνητό σου είναι πολύ αργό. Τι επιτάχυνση έχει; (Θες να δεις τι θα πει ραλίστας, ε; Αυτό θες;).
4. «Το σκέφτηκες καλά;». (Πας καλά; Εννοείται ότι θα το σκεφτεί μετά, αφού το κάνει).
5. «Περίμενε!». (Άκου εκεί να περιμένει ένας Κριός… Εσύ να βιαστείς!).

ΤΑΥΡΟΣ
1. «Τα λεφτά είναι για να τα τρώμε!». (Αυτό είναι ιεροσυλία!).
2. «Δεν υπάρχει φαΐ. Θες μια φρυγανιά;». (Αυτό είναι τραγωδία).
3. «Μα, αναρωτιέμαι τι του/της βρίσκεις;». (Τολμάς να αμφισβητείς το γούστο και το κριτήριό του- όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά;).
4. «Σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε». (Φτού, φτού, φτού! Κι εσύ γιατί του το θυμίζεις; Βαλτός είσαι;).
5. «Πάλι δεν το κατάλαβες; Πόσες φορές θα το πω;». (Παρακαλώ; Τολμάς να τον αποκαλείς κι αργόστροφο τώρα;).

ΔΙΔΥΜΟΙ
1. «Τι έλεγες; Συγνώμη, δεν πρόσεχα…». (Πως τολμάς να μην παρακολουθείς έναν Δίδυμο την ώρα που μιλά;).
2. «Σιγά το κατόρθωμα!». (Απλά, δεν αμφισβητείς έναν Δίδυμο).
3. «Α, δεν τα ξέρεις καλά τα πράγματα…». (Τώρα τον λες και άσχετο; Αερολόγο;).
4. «Ωραία δεν είναι εδώ που σε έφερα; Βέβαια δεν πιάνει κινητό ούτε Ίντερνετ». (Που τον πήγες; Αυτό ισοδυναμεί με απαγωγή και παράνομη κράτηση).
5. «Για αστείο το είπες; Α, δεν το κατάλαβα». (Δεν είσαι κι ο μόνος που δεν τον καταλαβαίνει, αλλά αυτό δεν έχει σημασία...).

ΚΑΡΚΙΝΟΣ
1. «Μήπως πρέπει να ξεχάσεις πια τον Γιάννη / την Ελένη μετά από πέντε χρόνια που σε παράτησε;». (Όχι. Δεν χρειάζεται να το πεις στον Καρκίνο, αφού δεν τον παράτησε- απλά είναι σε ένα break!).
2. «Τι τις κρατάς αυτές τις σαβούρες;». (Λίγος σεβασμός για το τιμημένο παρελθόν του).
3. «Η μάνα σου είναι…». (Οτιδήποτε κατώτερο του «αγία» θα θεωρηθεί προσβολή στην οικογενειακή του τιμή).
4. «Θα χαζεύουμε πολύ ακόμα τη θάλασσα; Βαρέθηκα». (Δεν εκτιμάς την υπέροχη ρομαντική στιγμή που μοιράζεσαι μαζί του;).
5. «Είχες γενέθλια; Μπα, πότε;». (Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;).

ΛΕΩΝ
1. «Πώς είπαμε ότι σε λένε;». (Άουτς).
2. «Α, εδώ ήσουνα; Δεν σε είδα…». (Καλά, δεν είδες τη λάμψη που ακτινοβολούσε;).
3. «Α, δεν το λες καλά το ανέκδοτο. Λοιπόν, παιδιά, ακούστε να το πω εγώ…». (Διαθήκη έχεις κάνει;).
4. «Ωραίο είναι αυτό που φοράς αλλά υπερβολικά φανταχτερό». (Ήταν περιττό. Είναι φανταχτερός από μόνος του).
5. «Ποιος νομίζεις ότι είσαι;». (Μα, τι ερώτηση…; Όλοι ξέρουν καλά ποιος είναι!).

ΠΑΡΘΕΝΟΣ
1. «Αυτό εδώ δεν το καθάρισες καλά». (Το έτριβε δυο ώρες, πώς είναι δυνατόν;).
2. «Χάθηκε ο κόσμος που σε έστησα πέντε λεπτά;». (Κι όμως, χάθηκε!).
3. «Δίπλα έχει παραλία για γυμνιστές, πάμε;». (Μάλλον το είπες επειδή δεν θες να τον ξαναδείς).
4. «Κυκλοφορεί μια επιδημία γαστρεντερίτιδας…». (Του χάλασες το κέφι. Κι αν κολλήσει πουθενά;).
5. «Είχες ένα μαρούλι στο δόντι εδώ και ώρα, αλλά δεν μπορούσα να σου το πω μπροστά στους άλλους». (Προδότη! Θα βάλει Χ και σε εσένα και στα μαρούλια!).

ΖΥΓΟΣ
1. «Μην ξαναβάλεις αυτή την μπλούζα, δεν σου πάει καθόλου το χρώμα». (Και το λες την πέμπτη φορά που τον είδες να τη φοράει;).
2. «Σαν να πάχυνες λιγάκι, μου φαίνεται… Δεν συμφωνείτε, παιδιά; ». (Ναι, φώναξέ το, να το ακούσουν όλοι!).
3. «Αυτή η τσάντα δεν είναι δερμάτινη, πλαστική είναι. Σε κοροϊδέψανε». (Θες να τον καταρρακώσεις;).
4. «Ωραία μουσική το λες εσύ αυτό;». (Είσαι καλά; Του πρότεινες σκυλάδικα;).
5. «Το ξενοδοχείο που θα πάμε δεν έχει ανέσεις, αλλά είναι πολύ οικονομικό». (Τσιφουτιές σε έναν Ζυγό; Τι φρίκη!).

ΣΚΟΡΠΙΟΣ
1. «Πολύ ομόρφυνε ο/η Χ., δεν νομίζεις;». (Εκτός αν πρόκειται για άτομο ανήλικο ή υπερήλικο με το οποίο έχεις πρώτου βαθμού συγγένειας…).
2. «Μα πάλι; Δεν έχουν περάσει ούτε δυο ώρες από την τελευταία φορά… Με ξεπάτωσες!». (Ναι, περί αυτού που κατάλαβες ο λόγος…).
3. «Μήπως είναι όλα στη φαντασία σου;». (Πώς τολμάς; Απλώς βλέπει πιο μακριά και πιο βαθιά απ’ όλους τους άλλους).
4. «Δεν σε πήρα τηλέφωνο γιατί…». (Μη σκας να βρεις δικαιολογία, δεν θα την πιστέψει).
5. «Σε είδανε χθες…». (Άνοιξες μεγάλο θέμα! Ποιοι, πότε, πώς δεν τους κατάλαβε και γιατί τον σχολιάζεις με τρίτους;).

ΤΟΞΟΤΗΣ
1. «Πάρε από δω το βρομόσκυλο». (Βρομόσκυλο είσαι εσύ και φαίνεσαι, και θα σ’ το πει!).
2. «Τι θα έλεγες να περάσουμε ένα ήσυχο Σαββατοκύριακο βλέποντας τηλεόραση;». (Να περάσετε καλά, εσύ και η τηλεόραση).
3. «Όπου κι αν πας, πάλι σ’ εμένα θα γυρίζεις». (Αν θες να τον κατατρομάξεις, το πέτυχες).
4. «Κουρασμένο σε βλέπω; Θες να γυρίσουμε πίσω;». (Αυτό είναι προσβολή!).
5. «Δεν είσαι λίγο μεγάλος για να μάθεις σκέιτ-μπορντ;». (Αυτό αποτελεί ακόμη μεγαλύτερη προσβολή).

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
1. «Η δουλειά είναι για τα κορόιδα». (Ακόμα κι αν δεν το θέσεις επί προσωπικού, προσβάλλεις τις αρχές του).
2. «Απορώ πώς τα κατάφερες να φτάσεις εδώ που έφτασες». (Απορείς; Γιατί απορείς;).
3. «Τι θα κάνουμε πάλι οι δυο μας μόνοι στο σπίτι;». (Μην το πεις. Δεν θα περάσεις ωραία νύχτα).
4. «Νομίζω πως έχουμε χαθεί». (Μερικές φορές τη νύχτα, στην ερημιά, η σιωπή είναι χρυσός…).
5. «Πες κι εσύ κάτι. Όλο εγώ θα μιλάω;». (Θυμήσου. “Λίγα λόγια και καλά”).

ΥΔΡΟΧΟΟΣ
1. «Δεν καταλαβαίνω τι τους έχεις μαζέψει όλους αυτούς μέσα στο σπίτι σου». (Προσβάλλεις τη φιλανθρωπία του).
2. «Για μένα, η ζωή είναι ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε…». (Μόλις έχασε πάσα ιδέα για το άτομό σου).
3. «Αυτό που φοράς δεν είναι στη μόδα». (Είσαι άσχετος… Φυσικά και δεν είναι στη μόδα. Είναι ΜΠΡΟΣΤΑ από τη μόδα!)
4. «Ξέρω ακριβώς πώς σκέφτεσαι και νιώθεις!». (Εδώ θέλει να ουρλιάξει: «Βοήθεια! Ακούει κανείς να με σώσει;»)
5. «Πώς ζεις χωρίς mobile internet;». (Ήταν ανάγκη να του υπενθυμίσεις πως δεν τα πάει καλά με την τεχνολογία;).

ΙΧΘΕΙΣ
1. «Όχι, δεν υπάρχουν μονόκεροι. Ούτε μικροσκοπικές νεραϊδούλες στον κήπο». (Μπα; Κι αυτό το θρόισμα μέσα στους θάμνους τι ήταν;).
2. «Επίσης δεν υπήρξαν ούτε ο Ρωμαίος και η Ιουλιέττα, ήταν φανταστική ιστορία». (Και τώρα που του το χάλασες, τι κατάλαβες;).
3. «Έλα τώρα, υπερβολές. Δεν ήταν τόσο φοβερό…». (Φυσικά και ήταν).
4. «Ακόμα να ετοιμαστείς; Τι έκανες τόση ώρα;». (Αρμένιζε στον δικό του χωροχρόνο, αυτό έκανε).
5. «Πάλι κλαις;». (Ε, ναι, φυσικά! Έχεις πρόβλημα; Τώρα είσαι εσύ η αιτία που θα ξαναβάλει τα κλάμματα).


πηγή: www.myastro.gr

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Νεύρα

Το blog μου έτσι κι αλλιώς δημιουργήθηκε για εκτόνωση των νεύρων μου.

Κι έχω.

Πολλά!


Τέλoς πάντων.

Αυτό που έχω γράψει δεκάδες φορές και θα ξαναγράφω γιατί ξέρω ότι είναι ένα θέμα που δεν υπάρχει λύση, είναι το θέμα της επικοινωνίας.

- Άλλα λόγια θκιε παπά

- που σου νεφκω που πάεις

- άμα ακους πολλά κεράσια, πάρε μικρό καλάθι

κι όλα αυτά.


Κάθομαι εδώ και 1-2 λεπτά και κοιτώ την οθόνη. Ξέρω τι νιώθω. Ξέρω τι θέλω να γράψω.

Ξέρω ότι αν τα γράψω όπως νιώθω θα ακουστούν σκληρά.

Ξέρω ότι αν τα γράψω διφορούμενα όπως κάμνω πάντα θα είναι συνεννόηση μπουζούκι.

έτσι σκάω.

Ναι , έχω νεύρα.


Smile meter σήμερα 5/10 ( αν θυμάσαι είμαι ακόμα μέσα στην τρύπα στο πεζοδρόμιο. Εύχομαι ως αύριο να βγω )


edit: Ουφ ανάπνευσα. Χρησιμοποίησα την ειλικρίνια για σκάλα για να βγω από την τρύπα.

Smile meter τώρα 7/10

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Λαιπτωμαίρηαις

Ξέρο το. Κάπια πράματα ήνε λαιπτωμαίρηαις γεια κάπιους.
Λαλούν ώτη ήνε η σκαίψι τζιαι η καλί καρκειά που μαιτρά.

Μα τα εβλοημένα του θεού....

Αιν μπωρό να θκιαβάζο ανωρθώγραφα κιμαινα, μηνηματα.

Και το χηρώταιρω που ούλλα ήναι ότι έχω πλάσματα κοντά μου που τα αγαπό
τζιαι εν ανωρθώγραφα.

εν πολλά σχειζωφραινοικώ να προσπαθό να μεν κρύνο τζιαι να λαλώ εν ουσεία που αίχη σιμασοία.


ούφφου πκιον!

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Κυπριακά - Ζητείται λεξικό

Πρόσφατα αγόρασα ένα λεξικό με κυπριακές λέξεις και μετάφραση τους.

Μήπως γνωρίζει κάποιος κανένα βιβλίο/λεξικό που να εξηγεί την σύνταξη των κυπριακών προτάσεων. Και λέξεις όπως το τζιαι , είντα κτλ πως πρέπει να γράφονται;

Έχω υπόψη ένα λεξικό που δεν το αγόρασα ακόμα (του Γιαγκουλλή) αλλά δεν ξέρω αν καλύπτει αυτά που θέλω.

Θα πάω να ψάξω σε βιβλιοπωλεία αλλά σκέφτηκα ότι μπορεί κάποιος να έχει κάτι υπόψη.

Τώρα....

Smile meter : Παρασκευή σήμερα! Το 9αρούιν έχουμεν το μες το νερό!

Όσο για το θέμα :

Την πέμπτη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου.
Θυμάμαι ότι πρέπει να έχω το νου μου
στην τρύπα στο πεζοδρόμιο
και περπατάω κοιτάζοντας κάτω.
Την βλέπω και,
παρόλο που την βλέπω,
πέφτω μέσα.


Η μαννονεράιδα πάει πάλε που τον ίδιο δρόμο.
Θα σας ενημερώσω για το βάθος της τρύπας και για το πόσο καιρό θα κάμω να βγω.

p.s. Κάποιοι άνθρωποι είναι αδιόρθωτοι! Εν τους αντέχω! :-P

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Αναμνήσεις

Η Γρούτα με ρώτησε για αναμνήσεις των αγοριών όταν ήταν μικρά και κοντά ( όχι τωρά που εγίνα η κοντή του σπιτιού ).
Αν είναι κάτι που έπρεπε να κάνω ήταν να γράφω τα highlights τους.

Έτσι στα γρήγορα κι ανακατωμένα:

- Μόλις περπατά, να ανοίγει το συρτάρι που είχα μέσα τα μπρίκια. Τα έπαιρνε, καθόταν χαμαί κι έπαιζε.. ντραμς.
- Για πολλά χρόνια κανένα στολίδι χαμηλά, οι πάγκοι δεμένοι κτλ.
- 6 μηνών, να παρκάρουμε έξω από την παιδίατρο, να αναγνωρίζει τον χώρο και να σκάει στο κλάμα. Ο ρόκολος :-P. Μετά μας έλεγε η παιδίατρος: Τηλεφώνα μου πριν ξεκινήσεις από το σπίτι για να επιβεβαιώσουμε ότι δεν υπάρχει καθυστέρηση.
- Μια ξαδέλφη μου με τρανταχτό γέλιο, όποτε ερχόταν σκορπούσε τον πανικό στο βρέφος.
- Πως μπήκε για πρώτη φορά στη θάλασσα ο μεγάλος μου: Ήταν γενικά φοβιτσιάρης και δεν έμπαινε στο νερό. Όταν περπάτησε ο μικρός και ήταν γύρω στα 2 και ο μεγάλος 4, πήγαμε θάλασσα. Ο μικρός έβαλε στο μάτι μια μικρή ( γκομενιάρης από τότε χιχι ). Πάει η μικρή στη νερό, πίσω της ο γιος ο μικρός, πίσω του γιου ο μεγάλος! όλοι στο νερό! περιττο να πω οτι το γιορτάσαμε.
- Ο μικρός κρυβόταν κάτω από τραπέζια , κρεβάτια κτλ για να μας ξαφνιάσει. Ήταν τόσο υπερενεργητικός που άμα έμενε 5 λεπτά ακίνητος τον έπαιρνε ο ύπνος. Πολλές οι φορές που τον έψαχνα ενώ... κοιμόταν κάπου!
- Ενος χρονού ο μεγάλος, κάθε Σάββατο, έπρεπε να τελειώσει το "Με αγάπη Άννα" ( ακόμα ένας φανατικός της Βίσση ) και μετά να πάει για ύπνο! Γύρω στις 1 μετά τα μεσάνυχτα.
- Ενοοείτε ότι στην αυλή τα καλοκαίρια ήταν χωρίς ρούχα και παπούτσια. Άνοιγαν το λάστιχο κι εκαναν κατακλισμό, βροχή κτλ.
- Μια φορά είχα πάρει το μεγάλο στο νηπιαγωγείο κι ο μικρός κοιμόταν. 5 λεπτά υπόθεση. Μέχρι να έρθω, ξύπνησε, σκαρφάλωσε από το κρεβάτι του, έψαξε ότι είχα κλειδωμένα, έβαλε την καρέκλα, βγήκε στον πάγκο της κουζίνας και ήταν έτοιμος να ανοίξει το παράθυρο!
- Είχαμε περάσει φάσεις που ο μικρός έλεγε: θα παντρευτώ τη μάμα μου! Αχ αυτές οι αγάπες χιχιχι
- Τα τρώω χώμα, ερχομαι σπίτι όλο λάσπη, βρεγμένος κτλ οκ είναι συνηθισμένα!
- Μια φορά που ήταν τα γενέθλιά μου, ο μεγάλος ( ήταν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού ) με έστειλε κάπου το πρωί, μάζεψε κόσμος σπίτι και όταν επέστρεψα κρατούσε μια τούρτα με κερί. !
- Εννοούνται οι μόνιμοι τσακωμοί που δεν τελειώνουν ποτέ! Αντρικές κουβέντες, δεν ανακατεύομαι!

- τώρα που μεγαλώνουν δεν λείπει το πείραγμα, για την εξυπνάδα μου, την ομορφιά, τα νιάτα μου, το πόσο καλή οδηγός είμαι! κτλ κτλ κτλ!

το .. διασκεδάζω!
πάντα ήθελα αγόρια! αυτό το λέω συχνά! έχουν πλάκα!

Το σπάσιμο νεύρων δεν λείπει.
Το ότι το τρίτο μου όνομα είναι πρίχτισσα εννοείτε.
Το να δείχνω κατανόηση ότι υπαρχει η εφηβεία και από την άλλη να τρώγομαι.

Το να γυρίζω το κεφάλι προς τον ουρανό για να τους δω.

It was always nice and fan!
Even in the difficulties!

αντε κάνω ξανά edit...
γιατί δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι είχαμε δεκάδες αυτοκινητάκια φορτηγά και εσκαφής ( σιοίρους που λέμε )
και δεκαδες σπαθιά.

Ο πρώτος ήθελε να αγοράζει παντα αυτοκινητάκια
και ο μικρός σπαθιά!

Μικρές εκπλήξεις

Χτες μόλις πήγα στο μάθημα χορού, μια φίλη μου εκεί χάρηκε που με είδε και μου έδωσε ένα δωράκι!
Έτσι! Χωρίς λόγο! Σαν ανταπόδωση για κάποια βιβλία που της χάρησα πριν καιρό.

Είναι ζωγράφος.
Το δωράκι είναι μια χειροποίητη καρφίτσα. Τις φτιάχνει η ίδια.



Ενθουσιάστηκα!
Η φωτογραφία δεν είναι πολύ καθαρή αλλά ήταν το καλύτερο που μπορούσα να κάνω σήμερα το πρωί.

Και πάνω που έβγαζα τη φωτογραφία, ένας καλός φίλος μου στέλνει μια καλημέρα.
Ποτέ δεν μου στέλνει καλημέρες έτσι χωρίς λόγο.

Αυτά τα δύο μικρά, απλά συμβάντα τα πήρα σαν επιβράβευση από το σύμπαν!
Για την προσπάθεια μου να χαμογελώ και να βρω το απέναντι μονοπάτι.

Και επειδή.. τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν
μου έστειλε και μια δοκιμασία.

Μια κατάσταση στην οποία:

Την πέμπτη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου.
Θυμάμαι ότι πρέπει να έχω το νου μου
στην τρύπα στο πεζοδρόμιο
και περπατάω κοιτάζοντας κάτω.
Την βλέπω και,
παρόλο που την βλέπω,
πέφτω μέσα.


Άτε τωρά!

Τι θα κάνει η νεράιδα; Θα γυρίσει την πλάτη και θα πάει να έβρει το απέναντι μονοπάτι; Ή θα πάει σαν την μαννή να ππέσει μες την τρύπα πάλε;

Η απάντηση... στο επόμενο επεισόδιο της Φρουτοπίας.

Smile meter 8/10 ( Κρατιόμαστε καλά! Οι εκπληξούλες μου έφτιαξαν το κέφι, τα μακαρούνια του φούρνου φαίνουνται καλά ( το μεσημέρι που θα φάω θα ξέρω ), πάει καλά ένα νέο project παιδικού βιβλίου. Με 4 ώρες ύπνου εν πολλά καλό το 8! )

Θέλω κι άλλο καφέεεεεεεεε.....

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Βασίλισσα Χουζουρίας

Δεν είναι τυχαίο το δεύτερο/τρίτο/τέταρτο whatever όνομά μου.

Βασίλισσα Χουζουρίας και Πασών των Μαξιλαριών.

Το δύσκολο μετά την επιστροφή στη ρουτίνα είναι ότι δεν μπορώ να κοιμάμαι μέχρι τις 11 ... 12.... το μεσημέρι.

Η ώρα 6 κτυπά το (μαυρογέριμο) το ξυπνητήρι.

Εννοείτε ότι έχω 3 ξυπνητήρια και έχει φορές που μπορεί να μην τα ακούσω καν.

Ψιλόβρεχε σήμερα...

Δεν ήθελα να ανοίξω τα ματάκια μου.

Το βράδυ δεν με παίρνει εύκολα ο ύπνος. Ψες έγινε 12:30 να κοιμηθώ.
Είχα περάσει όμορφη μέρα με.. λίγη ένταση.
Είχα να κάνω μια μικρή παρουσίαση για τα παραμύθια μου και είχα λίγο άγχος.
Το να μιλώ σε κοινό κι όταν το κοινό δεν ειναι παιδιά, δεν είναι το καλύτερο μου.
Ίσως την επόμενη φορά να τους χαρίσω από ένα σκουφάκι, μια κούκλα , κάτι, για να νιώθω ότι μιλώ σε παιδιά...
Ή απλά να κοιτάξω βαθειά.. μέσα στα μάτια τους.

Ήταν πολύ ωραία εμπειρία τελικά. Και δέχτηκα αγκαλιές, τόσο πραγματικές όσο και σε καλά λόγια.
Νιώθω ευλογημένη!
Δεν ξέρω πόσες φορές το είπα ή πόσες θα το πω ακόμα αλλά είναι στιγμές που αναγνωρίζω ότι κάποια όμορφα πράγματα ήρθαν στη ζωή μου, καθαρά από Ευλογία!

Το smile meter μου σήμερα είναι 8/10 ( Εν καλά κόρη, όι να έshεις τζιαι παράπονο )

επειδή θέλω ακόμα 5-6 ώρες ύπνου ( τις οποίες εν θα καλύψω απόψε. Έχω μάθημα χορού μετά τη δουλειά! yes yes yes! )

α... Καλημέρα :-)

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Smile meter

Επέστρεψα σήμερα δουλειά!

Και είμαι έτσι: Σαν το κίτρινο μουτράκι!





Όποτε επιστρέψω από άδεια είμαι έτσι!

Τώρα να δούμε πόσες μέρες θα κρατήσει;

Σήμερα Smile meter : 10 / 10 ( Μπράβε ρε Νεράιδα! )

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Καλή Χρονιά

Καλή χρονιά σε όλους τους bloggers. Νιώθω όμορφα γιατί η πρώτη ανάρτηση της χρονιάς είναι ένα ποίημα/ιστορία από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι, "Ιστορίες να σκεφτείς". Μου αρέσει που η ανάρτησή μου γίνεται μια "συνέχεια" της ανάρτησης του HeatJo και του Invictus. Και επίσης το ότι... βρήκα στόχο για το 2012.



Συνειδητοποίηση


Σηκώνομαι το πρωί.
Βγαίνω από το σπίτι μου.
Υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Δεν την βλέπω
και πέφτω μέσα.


Την επόμενη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου
ξεχνάω ότι υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο,
και ξαναπέφτω μέσα.

Την τρίτη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου προσπαθώντας να θυμηθώ
ότι υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Ωστόσο,
δεν το θυμάμαι
και πέφτω μέσα.

Την τέταρτη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου προσπαθώντας να θυμηθώ
την τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Τη θυμάμαι και,
παρόλα αυτά,
δεν τη βλέπω και πέφτω μέσα.


Την πέμπτη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου.
Θυμάμαι ότι πρέπει να έχω το νου μου
στην τρύπα στο πεζοδρόμιο
και περπατάω κοιτάζοντας κάτω.
Την βλέπω και,
παρόλο που την βλέπω,
πέφτω μέσα.

Την έκτη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου.
Θυμάμαι την τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Πηγαίνω ψάχνοντας την με τα μάτια μου.
Την βλέπω,
προσπαθώ να πηδήξω από πάνω,
αλλά πέφτω μέσα.

Την έβδομη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου.
Βλέπω την τρύπα.
Παίρνω φόρα,
πηδάω,
φτάνω με την άκρη των ποδιών μου
ως την άλλη μεριά,
αλλά όχι αρκετά μακριά, και πέφτω μέσα.

Την όγδοη μέρα,
βγαίνω από το σπίτι μου,
βλέπω την τρύπα,
παίρνω φόρα,
πηδάω,
φτάνω στην άλλη άκρη!
Αισθάνομαι τόσο υπερήφανος που τα κατάφερα
που χοροπηδάω από τη χαρά μου...
Και, έτσι όπως χοροπηδάω,
ξαναπέφτω μέσα.

Την ένατη μέρα,
βγαίνω από το σπίτι μου,
βλέπω την τρύπα,
παίρνω φόρα,
πηδάω
και συνεχίζω το δρόμο μου.

Τη δέκατη μέρα,
σήμερα μόλις,
συνειδητοποιώ
ότι είναι πιο βολικό
να περπατάω...
στο απέναντι πεζοδρόμιο.