Περπάτημα - Μέρα 32η

Νόμισες ότι τα παράτησα ε;

ΧΑ!

Να μαι και πάλι να περπατώ τους δρόμους του χωριού και του μυαλού μου!

Σχεδόν ένα χρόνο μετά... είδες δεν έκλεισε ούτε καν χρόνος!

Ξαναβρήκα τη θέληση μου, τη ζωντάνια μου, την αγάπη για τον εαυτό μου!

Και το πείσμα να παλέψω και πάλι για την ευτυχία μου!!!

Περπάτημα λοιπόν! Δεν κοιτούσα γύρω μου σήμερα! Μόνο στη ψυχή μου που βράζει....

Σαν καζάνι .... έτοιμο να φτιάξει μια νόστιμη χορτόσουπα....

Καιρός για ανανέωση και μεταμόρφωση!