Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Αναμνήσεις

Η Γρούτα με ρώτησε για αναμνήσεις των αγοριών όταν ήταν μικρά και κοντά ( όχι τωρά που εγίνα η κοντή του σπιτιού ).
Αν είναι κάτι που έπρεπε να κάνω ήταν να γράφω τα highlights τους.

Έτσι στα γρήγορα κι ανακατωμένα:

- Μόλις περπατά, να ανοίγει το συρτάρι που είχα μέσα τα μπρίκια. Τα έπαιρνε, καθόταν χαμαί κι έπαιζε.. ντραμς.
- Για πολλά χρόνια κανένα στολίδι χαμηλά, οι πάγκοι δεμένοι κτλ.
- 6 μηνών, να παρκάρουμε έξω από την παιδίατρο, να αναγνωρίζει τον χώρο και να σκάει στο κλάμα. Ο ρόκολος :-P. Μετά μας έλεγε η παιδίατρος: Τηλεφώνα μου πριν ξεκινήσεις από το σπίτι για να επιβεβαιώσουμε ότι δεν υπάρχει καθυστέρηση.
- Μια ξαδέλφη μου με τρανταχτό γέλιο, όποτε ερχόταν σκορπούσε τον πανικό στο βρέφος.
- Πως μπήκε για πρώτη φορά στη θάλασσα ο μεγάλος μου: Ήταν γενικά φοβιτσιάρης και δεν έμπαινε στο νερό. Όταν περπάτησε ο μικρός και ήταν γύρω στα 2 και ο μεγάλος 4, πήγαμε θάλασσα. Ο μικρός έβαλε στο μάτι μια μικρή ( γκομενιάρης από τότε χιχι ). Πάει η μικρή στη νερό, πίσω της ο γιος ο μικρός, πίσω του γιου ο μεγάλος! όλοι στο νερό! περιττο να πω οτι το γιορτάσαμε.
- Ο μικρός κρυβόταν κάτω από τραπέζια , κρεβάτια κτλ για να μας ξαφνιάσει. Ήταν τόσο υπερενεργητικός που άμα έμενε 5 λεπτά ακίνητος τον έπαιρνε ο ύπνος. Πολλές οι φορές που τον έψαχνα ενώ... κοιμόταν κάπου!
- Ενος χρονού ο μεγάλος, κάθε Σάββατο, έπρεπε να τελειώσει το "Με αγάπη Άννα" ( ακόμα ένας φανατικός της Βίσση ) και μετά να πάει για ύπνο! Γύρω στις 1 μετά τα μεσάνυχτα.
- Ενοοείτε ότι στην αυλή τα καλοκαίρια ήταν χωρίς ρούχα και παπούτσια. Άνοιγαν το λάστιχο κι εκαναν κατακλισμό, βροχή κτλ.
- Μια φορά είχα πάρει το μεγάλο στο νηπιαγωγείο κι ο μικρός κοιμόταν. 5 λεπτά υπόθεση. Μέχρι να έρθω, ξύπνησε, σκαρφάλωσε από το κρεβάτι του, έψαξε ότι είχα κλειδωμένα, έβαλε την καρέκλα, βγήκε στον πάγκο της κουζίνας και ήταν έτοιμος να ανοίξει το παράθυρο!
- Είχαμε περάσει φάσεις που ο μικρός έλεγε: θα παντρευτώ τη μάμα μου! Αχ αυτές οι αγάπες χιχιχι
- Τα τρώω χώμα, ερχομαι σπίτι όλο λάσπη, βρεγμένος κτλ οκ είναι συνηθισμένα!
- Μια φορά που ήταν τα γενέθλιά μου, ο μεγάλος ( ήταν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού ) με έστειλε κάπου το πρωί, μάζεψε κόσμος σπίτι και όταν επέστρεψα κρατούσε μια τούρτα με κερί. !
- Εννοούνται οι μόνιμοι τσακωμοί που δεν τελειώνουν ποτέ! Αντρικές κουβέντες, δεν ανακατεύομαι!

- τώρα που μεγαλώνουν δεν λείπει το πείραγμα, για την εξυπνάδα μου, την ομορφιά, τα νιάτα μου, το πόσο καλή οδηγός είμαι! κτλ κτλ κτλ!

το .. διασκεδάζω!
πάντα ήθελα αγόρια! αυτό το λέω συχνά! έχουν πλάκα!

Το σπάσιμο νεύρων δεν λείπει.
Το ότι το τρίτο μου όνομα είναι πρίχτισσα εννοείτε.
Το να δείχνω κατανόηση ότι υπαρχει η εφηβεία και από την άλλη να τρώγομαι.

Το να γυρίζω το κεφάλι προς τον ουρανό για να τους δω.

It was always nice and fan!
Even in the difficulties!

αντε κάνω ξανά edit...
γιατί δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι είχαμε δεκάδες αυτοκινητάκια φορτηγά και εσκαφής ( σιοίρους που λέμε )
και δεκαδες σπαθιά.

Ο πρώτος ήθελε να αγοράζει παντα αυτοκινητάκια
και ο μικρός σπαθιά!

6 σχόλια:

Rania είπε...

ohhh..τι ωραίο post!
αναγνώριζε το parking στην παιδίατρο..χαχαχα...μάνα μου ρε!!

Neraida είπε...

:-)
Για να δεις τι τραβήξαμε να τον μεγαλώσουμε χιχιχι
Μας έλεγε η παιδίατρος: Είναι πολύ έξυπνος για να αναγνωρίζει από τώρα το χώρο.

Ξέχασα να γράψω ότι όταν ήταν γύρω στα 4-5 πήγαμε στα χιόνια και ήθελε να τον αφήσουμε ΜΟΝΟ του σε παρακαλώ, να πάει βόλτα ( μες τους γκρεμμούς χιχιχι )

ΣΜΙΛΙ ΤΩΡΑ είπε...

Να τους χαιρεσαι! Εγω που εχω μονο κορες καποτε λεω πως θα μου αρεσε να εχω και ενα γιο. Φανταζομαι εντελως αλλη φαση που τις κορες.

Neraida είπε...

Ευχαριστώ Σμιλί μου, κι εσύ να χαίρεσαι τις κόρες σου!

Ναι υποθέτω είναι άλλη φάση τελείως!

Μου αρέσει που είναι πιο ντόπροι! Είναι τα μόνα άτομα που τολμούν να μου μιλήσουν στα ίσια.

Ακόμα κι όταν... σκέφτηκα να βάψω τα μαλλιά μου ξανθά. Μου λέει ο μικρός: "Είσαι που είσαι χαζή, δεν είναι ανάγκη να το δείχνουμε κιόλας".

Grouta είπε...

Αμα ρεεεεεεεεε! Εχω να τραβησω πολλα δηλ.!
Παντα λαλουμεν χαλαλι τους, ομως, γιατι ανταμοιβουν μας με σχιλιες στιγμες ευτυχιας για την καθε σκανταλια!

Να σου ζησουν, να τα χαιρεσαι!

Neraida είπε...

Γρουτούα μου κι εσύ να χαίρεσαι τα παιδιά σου! Μοναδικές εμπειρίες! Υπομονή και καλή καρδιά! κι όλα καλά!