Αναμνήσεις

Η Γρούτα με ρώτησε για αναμνήσεις των αγοριών όταν ήταν μικρά και κοντά ( όχι τωρά που εγίνα η κοντή του σπιτιού ).
Αν είναι κάτι που έπρεπε να κάνω ήταν να γράφω τα highlights τους.

Έτσι στα γρήγορα κι ανακατωμένα:

- Μόλις περπατά, να ανοίγει το συρτάρι που είχα μέσα τα μπρίκια. Τα έπαιρνε, καθόταν χαμαί κι έπαιζε.. ντραμς.
- Για πολλά χρόνια κανένα στολίδι χαμηλά, οι πάγκοι δεμένοι κτλ.
- 6 μηνών, να παρκάρουμε έξω από την παιδίατρο, να αναγνωρίζει τον χώρο και να σκάει στο κλάμα. Ο ρόκολος :-P. Μετά μας έλεγε η παιδίατρος: Τηλεφώνα μου πριν ξεκινήσεις από το σπίτι για να επιβεβαιώσουμε ότι δεν υπάρχει καθυστέρηση.
- Μια ξαδέλφη μου με τρανταχτό γέλιο, όποτε ερχόταν σκορπούσε τον πανικό στο βρέφος.
- Πως μπήκε για πρώτη φορά στη θάλασσα ο μεγάλος μου: Ήταν γενικά φοβιτσιάρης και δεν έμπαινε στο νερό. Όταν περπάτησε ο μικρός και ήταν γύρω στα 2 και ο μεγάλος 4, πήγαμε θάλασσα. Ο μικρός έβαλε στο μάτι μια μικρή ( γκομενιάρης από τότε χιχι ). Πάει η μικρή στη νερό, πίσω της ο γιος ο μικρός, πίσω του γιου ο μεγάλος! όλοι στο νερό! περιττο να πω οτι το γιορτάσαμε.
- Ο μικρός κρυβόταν κάτω από τραπέζια , κρεβάτια κτλ για να μας ξαφνιάσει. Ήταν τόσο υπερενεργητικός που άμα έμενε 5 λεπτά ακίνητος τον έπαιρνε ο ύπνος. Πολλές οι φορές που τον έψαχνα ενώ... κοιμόταν κάπου!
- Ενος χρονού ο μεγάλος, κάθε Σάββατο, έπρεπε να τελειώσει το "Με αγάπη Άννα" ( ακόμα ένας φανατικός της Βίσση ) και μετά να πάει για ύπνο! Γύρω στις 1 μετά τα μεσάνυχτα.
- Ενοοείτε ότι στην αυλή τα καλοκαίρια ήταν χωρίς ρούχα και παπούτσια. Άνοιγαν το λάστιχο κι εκαναν κατακλισμό, βροχή κτλ.
- Μια φορά είχα πάρει το μεγάλο στο νηπιαγωγείο κι ο μικρός κοιμόταν. 5 λεπτά υπόθεση. Μέχρι να έρθω, ξύπνησε, σκαρφάλωσε από το κρεβάτι του, έψαξε ότι είχα κλειδωμένα, έβαλε την καρέκλα, βγήκε στον πάγκο της κουζίνας και ήταν έτοιμος να ανοίξει το παράθυρο!
- Είχαμε περάσει φάσεις που ο μικρός έλεγε: θα παντρευτώ τη μάμα μου! Αχ αυτές οι αγάπες χιχιχι
- Τα τρώω χώμα, ερχομαι σπίτι όλο λάσπη, βρεγμένος κτλ οκ είναι συνηθισμένα!
- Μια φορά που ήταν τα γενέθλιά μου, ο μεγάλος ( ήταν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού ) με έστειλε κάπου το πρωί, μάζεψε κόσμος σπίτι και όταν επέστρεψα κρατούσε μια τούρτα με κερί. !
- Εννοούνται οι μόνιμοι τσακωμοί που δεν τελειώνουν ποτέ! Αντρικές κουβέντες, δεν ανακατεύομαι!

- τώρα που μεγαλώνουν δεν λείπει το πείραγμα, για την εξυπνάδα μου, την ομορφιά, τα νιάτα μου, το πόσο καλή οδηγός είμαι! κτλ κτλ κτλ!

το .. διασκεδάζω!
πάντα ήθελα αγόρια! αυτό το λέω συχνά! έχουν πλάκα!

Το σπάσιμο νεύρων δεν λείπει.
Το ότι το τρίτο μου όνομα είναι πρίχτισσα εννοείτε.
Το να δείχνω κατανόηση ότι υπαρχει η εφηβεία και από την άλλη να τρώγομαι.

Το να γυρίζω το κεφάλι προς τον ουρανό για να τους δω.

It was always nice and fan!
Even in the difficulties!

αντε κάνω ξανά edit...
γιατί δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι είχαμε δεκάδες αυτοκινητάκια φορτηγά και εσκαφής ( σιοίρους που λέμε )
και δεκαδες σπαθιά.

Ο πρώτος ήθελε να αγοράζει παντα αυτοκινητάκια
και ο μικρός σπαθιά!