Συσσώρευση σε ένα μόνο σημείο.
Παρωπίδες.
Οπτικό πεδίο μηδέν.
Δεν βλέπω τίποτα.
Μαύρο, σκόνη, θυμός.
Θυμός βαθύς. Αντίδραση.
Επανάσταση.
Δεν αντέχω.
Πνίγομαι.
Αναζητώ χώρο. Ελευθερία.
Είμαι ελεύθερη! Είμαι ελεύθερη!
Υπάρχω!
Επιλέγω!
Εγώ Επιλέγω! Πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού.
Κι εσύ απ’ Έξω.
Αν θες αντιδράς, φεύγεις, χτυπάς, σκοτώνεις, κλαις, γελάς, πονάς.
Αλλά δεν παραπονιέσαι. Δεν Αλλάζεις την Επιλογή Μου.
Δεν έχεις το δικαίωμα να το κάνεις.
Είμαι Ελεύθερη. Πετάω! Στο αστέρι μου!
Κι ορίζω! Τη Ζωή Μου!
4 σχόλια:
Οπτικό Σου πεδίο - Ορίζοντας!
Πέτα... :)
Όταν περάσουμε τη γραμμή των ορίων μας, δεν υπάρχει επιστροφή (ευτυχώς για μας, δυστυχώς για κάποιους άλλους)
ωραίος συλλογισμός.
ruth_less ανοίγω τα φτερά μου.
Μάνα, ανάγκη για τα νότια μέρη της χερσονήσου που είναι πολύ κοντά σε θάλασσα!
ακριβως ετσι!εμεις αποφασιζουμε πλεον.οι αλλοι ας κτυπιουντε και ας πονανε.αρκετα τους αφησαμε να μας χαραζουν τον δρομο μας.πεταγμα στα νεραιδενια αστερια λοιπον νεραιδα μου!!!
Δημοσίευση σχολίου