Περπάτημα - Στήριξη

Για να αρχίσεις κάτι νέο, να ανέβεις ψηλά, να ορθώσεις το ανάστημά σου, χρειάζεται στήριγμα.
Είτε αυτό είναι κάποιο άτομο, είτε μια μεγάλη ιδέα, ένας στόχος, ένα κίνητρο.  Είτε αυτό είναι κάτι άψυχο, νεκρό, πρώην μεγαλεπήβολο, κρύο, σκληρό, ιδεατό, φανταστικό, εμμονή.
Φτάνει που είναι εκεί !  Στο δρόμο σου! Δίπλα σου! Την ώρα που το χρειάζεσαι.
Υπάρχει! Έχει να δώσει.
Μην το αρνηθείς.  Μη γυρίσεις την πλάτη σε αυτό που βρέθηκε δίπλα σου και είναι ικανό να σε βοηθήσει. Τώρα! Σήμερα!  Ίσως αύριο να μην είναι εκεί.  Και ίσως αύριο να μην είναι το κατάλληλο για να σου δώσει στήριξη.
Πάρε το! Κρατήσου πάνω του.  Μην ντραπείς.  Μη νιώσεις ότι το εκμεταλλεύεσαι.
Δώσε αξία σε αυτή τη συνεύρεση.  Όσο τυχαία ή δήθεν τυχαία κι αν είναι.
Κάνε αυτό το τυχαίο να έχει νόημα.  Εμφύσησε στη στιγμή και ζωντάνεψε την.
Γίνε αντάξιος της στιγμής.  Γίνε αντάξιος της ζωής και Ζήσε!  Απλά! Χωρίς Εγωισμό!
Αγκάλιασε ότι υπάρχει γύρω σου και μεγάλωσε. Μεγαλούργησε.
Κι αν αύριο δεν υπάρχει δίπλα σου ο σταθερός ψηλός στύλος, μη λυγίσεις.
Άνοιξε τα μάτια σου.  Εξεταστικά.  Κοίταξε γύρω, μέσα, βαθιά.  Και θα με βρεις.
Να σε περιμένω εδώ.  Ταπεινά.  Να απλώσεις το χέρι και να πιαστείς πάνω στο κορμί μου.
Να το αγκαλιάσεις, να πατήσεις στη ψυχή μου και να ανέβεις ψηλά.
Να γίνεις λίγο καλύτερος από χτες.
Δεν θα πονέσω.  Δεν θα υποταχτώ.  Θα γίνει η ύπαρξή μου ένα με τη δική σου.
Θα είσαι ένα βήμα πιο κοντά στην ευτυχία επειδή βοήθησα.
Κι όταν θα φύγεις και ξέρω πως θα φύγεις, θα ψάξω, να βρω καινούργια στηρίγματα.
Ελεύθερα. Γύρω μου.  Να δω μέσα στην ύπαρξη.  Να τρυγήσω τις στιγμές.  Και να βρω το νόημα.

Αυτό που βλέπω κάθε φορά στα μάτια σου!