Ιατρική αμέλεια στα νοσοκομεία Κύπρου

Αναδημοσιεύω το ποστ του φίλου μου Νίκου στο facebook.

Ιατρική αμέλεια στα νοσοκομεία Κύπρου.

Θα ήθελα να αναφέρω περιστατικά ιατρικής αμέλειας στα νοσοκομεία μας. Είμαι από Λευκωσία και στις 29 Σεπτεμβρίου 2012 έσπασα το πόδι μου στον Πρωταρά. Πήγα στις Πρώτες Βοήθειες στο Νοσοκομείο Αμμοχώστου. Εκεί, όπως ήταν φυσικό από την σοβαρότητα της κατάστασης, μου είπαν ότι θα έπρεπε να κάνω επέμβαση στο πόδι μου και να μου τοποθετήσουν εξωτερική οστεοσύνθεση. Όταν τους ζήτησα να με μεταφέρουν ή αν μπορώ να μεταφερθώ στο Νοσοκομείο Λευκωσίας, μου απάντησαν ότι δεν μπορούν να το κάνουν εφόσον υπάρχει χειρούργος και μπορεί να εγχειρήσει σε αυτή την πόλη.

Μερικές μέρες μετά την εγχείρηση, μου είπαν ότι θα πρέπει να σηκωθώ από το κρεβάτι και να μάθω να χρησιμοποιώ τις πατερίτσες. Τους εξήγησα ότι λόγω δισκοπάθειας, το αριστερό μου πόδι είναι πολύ πιο αδύνατο από το σπασμένο δεξί και ότι θα ήθελα βοήθεια να πάω στην τουαλέτα. Αυτοί το αμέλησαν και μου είπαν ότι θα τα καταφέρω μια χαρά. Πήγα στην τουαλέτα και όταν πήγα να σηκωθώ (μόνος μου), έχασα την ισορροπία μου και ενστικτωδώς, το δεξί μου πόδι πάτησε με δύναμη το πάτωμα. Όταν το μάθανε, προσπάθησαν να μου πουν ότι είναι δικό μου το φταίξιμο. Μετά από 2-3 μέρες, με έβαλαν να κάνω ξανά ακτινογραφίες και μου είπαν ότι θα πρέπει να ξανακάνω εγχείρηση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στον θάλαμο υπήρχαν 2 άτομα που είχαν εγχειριστεί πριν από πολλούς μήνες και απ’ ότι έχω μάθει μετά μπαινοβγαίνουν στο νοσοκομείο επειδή τα πόδια τους (τα οποία έχουν εγχειριστεί) πήραν μόλυνση.
Έκατσα μια βδομάδα σπίτι χωρίς να βγω τίποτα έξω. Είχαμε κανονίσει τα προγραμματισμένα ραντεβού με τα εξωτερικά ιατρεία να πηγαίνουμε στο Νοσοκομείο Λευκωσίας αντί στο Αμμοχώστου μιας και είμαι από Λευκωσία. Στις 17 Οκτωβρίου πήγα στα εξωτερικά ιατρεία στο Νοσοκομείο Λευκωσίας. Όταν με εξέτασε ο γιατρός και μετά που είχε δει τις ακτινογραφίες που είχα βγάλει εκείνη την ώρα, μου είχε πει ότι πρέπει να κάνω εισαγωγή. Δεν μου είχε πει γιατί θα γινόταν εισαγωγή ούτε και μετά που τον ρωτήσαμε.

Την επόμενη μέρα μου είχαν πει ότι θα έβγαζαν την εξωτερική οστεοσύνθεση και θα έκαναν άλλη επέμβαση για να βάλουν εσωτερική οστεοσύνθεση. Πήραν καλλιέργεια και αίμα για αναλύσεις για να ελέγξουν τυχών μόλυνση. Κανονίστηκε η εγχείρηση την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου. Την Παρασκευή αναβλήθηκε η εγχείρηση επειδή δεν είχε φύγει η μόλυνση. Μεταφέρθηκα σε δωμάτιο μόνος λόγω της μόλυνσης. 2 μέρες μετά μου είπαν ότι ο ιός ονομάζεται ψευδομονάδα, ένας ιός που συνήθως βρίσκεται στα νοσοκομεία και μολύνεται κάποιος από τα χειρουργεία.

Κατά την διαμονή μου εδώ (την στιγμή που το γράφω αυτό είμαι στο νοσοκομείο), άκουσα για ένα ασθενή στο απέναντι δωμάτιο. Ήταν ένας ηλικιωμένος άντρας που είχε διάφορα προβλήματα υγείας εκτός από το κάταγμα του. Η κατάσταση του χειροτέρευε με την ημέρα. Άκουσα την αδερφή νοσοκόμα να λέει του εφημερεύοντος ιατρού ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος έπρεπε να πάει στο παθολογικό, που θα τύγχανε καλύτερης μεταχείρισης από το ορθοπεδικό, αλλά οι υπεύθυνοι του ορθοπεδικού δεν τον αποδέχονταν. Ο ιατρός απάντησε ότι τους καταλαβαίνει, λόγω έλλειψης κρεβατιών. Το άτομο αυτό πέθανε την επομένη τα ξημερώματα.

Η απορία μου για αυτά τα 2 περιστατικά που ανάφερα (την μόλυνση στο πόδι μου και τον θάνατο του ηλικιωμένου) είναι η εξής : Δεν είναι ιατρική αμέλεια αυτές οι πράξεις? Δεν πρέπει να απονεμηθούν ευθύνες?