Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Προσγείωση

Απάντηση στη Μάνα.

Αυτό τον καιρό περνώ κάποιες μέρες που τις ονομάζω άσχημες. Κι ευτυχώς έμαθα ότι κάνω υπομονή και κάποτε περνάνε. κι αν δεν περάσουν so what?

Είναι μέρες που δεν πετώ στον νεραϊδένιο μου κόσμο. Βλέπω γύρω μου προβλήματα, άλλα δικά μου κι άλλα όχι. Βλέπω τα κακά του χαρακτήρα μου να σκορπίζονται γύρω μου, να διαλύονται και να μπορούν να επιρεάσουν.

Βλέπω μέσα από τα νεραϊδένια μου μάτια, πιο μακριά. Βλέπω κύκλους. Καιρός του σπείρειν και καιρός του θερίσειν.

Και βλέπω γύρω μου τάσεις καταστροφής, τις αντιλαμβάνομαι σαν φυσικό επακόλουθο, πορεία του κύκλου.

Κι όμως άμα είσαι μέρος του κύκλου και μέρος της φθοράς, όποιας φθοράς, νιώθεις τόσο έντονα τη γεύση της στο στόμα σου που δεν μπορείς να το ανοίξεις.

Ανάμεσα στο είμαι άνθρωπος και πρέπει να επιβιώσω
και στο είμαι ψυχή, νεράιδα, ανοίκω στο άυλο κι εκεί πετάω.

Σαν αεροπλανάκι που πάει να πετάξει, κάθεται, ξανα προσπάθεια , ξανά κάτω.

Ανάμεσα στις έννοιες για τα παιδιά μου, το μέλλον τους.... και τους προβληματισμούς και τα ψιριάσματα μου και στα άρθρα που διαβάζω ότι κόσμος στην Ελλάδα κι αλλού εγκαταλείπει τα παιδιά του σε ιδρύματα επειδή δεν έχει να τα ταϊσει.

Προβληματισμούς για το ίντερνετ, το πόσο καλά περνάμε και για τον εθισμό που μας κάνει να ξεχνάμε το ρυθμό της ζωής μας. ξεχάσαμε τη ζωή χωρίς chatting.

Στιγμές αλληλεπιδράσης γεμάτες υστεροβουλία και αδιαφορία.

Κι εγώ λυγίζω... γίνομαι ανθρώπινη όπως λέτε κάποιοι... μα για λίγο....

Τα Χριστούγεννα είναι κοντά και ο Χριστούλης θα μου γυαλίσει ακόμα μια φορά τα φτεράκια μου κι όλα θα πάνε καλά....

4 σχόλια:

Μανα είπε...

Πρωτη φορα μουαφιερωσαν ποστ τζαι εσυγκινηθηκα...
Ολοι λυγαμε και με τοσα που συμβαινουν δεν θελουμε πολλα. Θα βρεις γρηγορα τη νεραιδοσκονη που χρειαζεσαι. Νυχτερινες φιλουρες

ΣΜΙΛΙ ΤΩΡΑ είπε...

Νεραιδα μου κουραγιο. Καμμια φορα οταν σκεφτομαστε πολυ αυτα που μας ριχνουν, πεφτουμε περισσοτερο. Προσπαθησε να κανεις ευχαριστα πραγματα και χωσου για λιγο στην αγκαλια των παιδιων σου. Εμενα η αγκαλια τους μου δινει δυναμη.

Neraida είπε...

Ευχαριστώ κορίτσια... ή καλύτερα ευχαριστώ μανούλες :-) Πάω να τους ξεκλέψω αγκαλίτσες.

Μάνα επιφυλάσσομαι για ένα πιο ευχάριστο αφιέρωμα ( κάποια στιγμή ).

Sike είπε...

:|