Χουζούρι

Οι φίλοι μου φωνάζουμεν με, εκτός από νεράιδα και Χουζουρία.

Κατ' ακρίβειαν: Βασίλισσα Χουζουρίας και πασών των Μαξιλαριών.

Κάμνω ότι μπορώ για να τιμήσω τον ρόλο μου.

Τζιμούμαι όσες παραπάνω ώρες μπορώ, αρκώ να ξυπνήσω.

Με το ζόρι φτάνω στην δουλειάν στην ώραν μου.

Έφκαλα όνομαν που λαλούν.

Αν μάχουμαι δουλειές τζιαι τηλεφωνήσουν μου για καφέν λαλώ:

- Όϊ κόρη, έν έχω δουλειές, τίποτα επείγον. Να κάμω έναν μπάνιον τζιαι εφήαμεν.

Τζιαι εν με κανεί το χούιν μου, πιλαττεύκω τζια τους άλλους:

- Μα δουλεύκεις κόμα;

- Μα εν εκουράστηκες;

- Μα κάτσε λίον τζιαι πνάσε τζιαι πάλε. Έφαες τίποτες;

Εκτός που τζίνες τες φορές, σαν σήμερα, που με πιάνουν οι τύψεις, οι κρίσεις, ιός χουζουρίου, εν ηξέρω πως το λαλούν.

Άμαν θωρώ αθρώπους που δουλεύκουν πολλά, που μάχουνται ούλλη μέρα πουκάτω που τον λάλλαρον τζιαι εν παραπονιούνται, εν τα βάλλουν κάτω τζιαι συνεχίζουν με πείσμαν είτε να κάμουν απλά τη δουλειάν τους είτε να κάμουν το έργον τους, το στόχον τους, εν ησυχάζω.

Λαλώ: Εν αντροπή μου, μα εν γινέται σιόρ τούτοι ούλλοι να έχουν ενέργειαν τζιαι πείσμαν τζιαι εγιώ να ποσκολιούμαι.

Σήμερα, ήρτα έσσω η ώρα 8 τζιαι έδωκα μες την αποθήκην. ( Έγραψεν το τζιαι η Σούζαν η αστρολόγα μου ότι εν τζιαιρός για δουλειές , παραθύρκα τζιαι αποθήκες αμμά ήτουν να παίξω πελλόν. Αμμά εχτές το σύμπαν έπεψεν μου αδρώπους δουλευταράες εις τη στράταν μου ).

Έρεξα τζιαι τα κοπελλούθκια στην δουλειάν, όι καλό ξαπολώ!

Εν ετελειώσαμεν ακόμα αλλά τζιαι αύριον μέρα ένει.

Μα.. 10:30 ένει ακόμα;; ου εγλήροα. Πάω να κάμω κρέπες ( να τους γλυκάνω να μου τανίσουν τζιαι αύριον ).

Κοπιάστε :-)