Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Il mio gatto

If you cannot beat them, join them.
Και συγκεκριμένα him.

Ήρθε στην αυλή μου πριν μερικούς μήνες.  Μιας και οι γείτονες μου είναι ζωόφιλοι ( εννοώ όοοολα τα γύρω σπίτια ) και μιας και είχα αποφασίσει ότι no more pets in my house ( Γιε μου, μπορείς να πάρεις το ινγκουάνα που θες μόλις μετακομίσεις σπίτι σου ), είπα τουλάχιστον να βάλω ένα δοχείο στην αυλή και να ρίχνω τα αποφάγια.  Είχαν τύχει φορές που το πρωί είχα 5 σκύλους στην αυλή μου.
Κάποια στιγμή, δεν θυμάμαι πότε, εμφανίστηκε ένας ψωρόκαττος. Με όλη τη σημασία της λέξης.  Λεπτός, με τρίχωμα άσπρο και μπεζ, και πόδια γδαρμένα.  Και δεν τον έφτανε που έτρωγε μαζί με τους άλλους, άρχισε να μπαινοβγαίνει στην κουζίνα, στο υπνοδωμάτιο, το σαλόνι μου.  Έτυχε φορές που μας ξεγέλασε και έμεινε σπίτι και πέρασε το βράδυ στον καναπέ ( Δεαξ, ευτυχώς που υπάρχουν και τα ριχτάρια και πήγαν για πλύσιμο ). Για να μην αναφέρω την άλλη φορά που πέρασε πάνω από το κεφάλι μου ενώ κοιμόμουν.

Είχα γράψει παλαιότερα για … τα βάσανά μου… με αυτόν και τη γάτα της ξαδέλφης-γειτόνισσας.  Την Μία.  Φόβος και τρόμος γάτων/σκύλων/νεράιδων κτλ.

Προσπάθησα με διάφορους τρόπους να τον διώξω.  Μα αυτός εκεί!  Με πείσμα.  Έδειχνε ότι καταλάβαινε την αντιπάθειά μου αλλά η επιμονή του ήταν σταθερή.
Με τον καιρό το μόνο που κατάλαβε είναι ότι δεν τον θέλουμε να μπαίνει σπίτι.  Εντάξει, μας κάνει τη χάρη αλλά μπαινοβγαίνει λίγο στην κουζίνα.
Και την βγάζει στο πεζούλι της κουζίνας, χωρίς καν να δοκιμάσει να μπει από το ανοιχτό παράθυρο.
Έχει παχύνει, έχει ωραίοι τρίχωμα τώρα και έγινε συνήθεια η ύπαρξή του.

Τελευταία, σκέφτηκα ότι πρέπει να του δώσω κι όνομα, γιατί το «Έξω κόρηηηηηη» που του φώναζα ( μιας κι έτσι φωνάζω και στην Μία ) δεν είναι το πρέπον για ολόκληρο Γάτο!
Η αλήθεια είναι ότι θαύμασα το πείσμα του.  Η θέληση και η επιμονή είναι αρετές που χαίρομαι σε… όλων των ειδών τα ζώα.
Τις τελευταίες μέρες κάνω κάποιες αλλαγές στον κήπο, οπόταν σήκωσα το δοχείο όπου έτρωγαν τα ζώα της γειτονιάς.  Και του έβαλα ένα δικό του σε μια γωνιά.
Οπόταν ο κύριος «πρώην ψωρόκαττος» απέκτησε όνομα, γωνιά, πιάτο για φαγητό, ιδιοκτήτες.

Αυτό που μου κάνει απίστευτη εντύπωση είναι ότι έχει αλλάξει η συμπεριφορά του!
Δεν αφήνει άλλο γάτο να αγγίξει μέσα στο Πιάτο Του!  Τους τρίζει τα δόντια. Και έμαθαν και οι άλλοι να σέβονται τον χώρο του.
Δεν μπαίνει τόσο συχνά στην κουζίνα γιατί ξέρει ότι θα του βάλω φαγητό.
Μόλις βγω στην αυλή περπατά δίπλα μου.  Σχολνάω και μόλις παρκάρω το αυτοκίνητο είναι έξω από την πόρτα του οδηγού και με περιμένει.
Κάθομαι στον κήπο κι έρχεται και ξαπλώνει δίπλα μου.  Τις πρώτες μέρες που πήγα να τον χαϊδέψω με κοιτούσε περίεργα. Μάλλον σκέφτηκε : τι έχει στο μυαλό της η τρελονεράιδα;
Άσε που τον ψάχνω!
Κι ένα απόγευμα που του έβαλα φαγητό και του πήρε 5 λεπτά να εμφανιστεί, αγχώθηκα πως τον έχασα.

Η αλλαγή συμπεριφοράς με προβληματίζει.  Είναι άραγε εξέλιξη;  Ή μήπως είναι στέρηση της ελευθερίας;  Τα κεκτημένα είναι φυλακές, διάβασα κάπου. 
Πόσο εύκολα μας βγαίνει να προστατεύουμε αυτά που έχουμε, όταν τα έχουμε και πόσο εύκολα βγάζουμε τα νύχια στους άλλους που έχουν περάσει τον περιφραγμένο χώρο μας;  Τελικά το να έχεις κάποια άτομα δικά σου είναι τόσο σημαντικό που αξίζει θυσίες;

Αυτός, λοιπόν, είναι ο μπελάς μου, ο Zero!






14 σχόλια:

Kolona είπε...

Ολόκληρη ανάλυση για να μας πεις αγαπάς τον νακκουρούδιν. ;)

Unknown είπε...

yparxei enas megalos skylos ( toso se ilikia oso k se megethos) demenos apenanti ap to mpalkoni mou. einai ligo paramelimenos. den kserw pws egine alla pleon oi konserves ap to Lidl exoun ginei kathimerini mas synitheia...eidika savvatokyriaka.ki enw stin arxi me koitouse me aporia twra otan me vlepei apo makria kounaei tin oura tou eutixismenos.proxtes malista apefyge tin konserva enw peinouse k ithele xadia.ton onomasa mpouli giati exei mia asteia fatsa. an kapoia mera den ton dw niwthw mia apousia.se katalavainw...k mpravo sou.

TwistedTool είπε...

Μουάχαχαχαχα υπέκυψες!!
Χαίρομαι ιδιαίτερα :)

Εν όμορφος ;)

Neraida είπε...

Κολόνα,

η αγάπη εμπνέει και εμπνέεται!

Dagg er,
εν όμορφο να νιώθεις την επικοινωνία και ειδικά να μπορείς να φροντίσεις ένα ζώο.

TT,
Δεν μου άφησε περιθώρια να ξεφύγω... ψάρι εγώ... γάτος αυτός.
Μόλις το έγραψα είδα ότι και το δικό σου θέμα έχει να κάνει με γάτο. Τα μεγάλα πνεύματα βλέπεις...

Μανα είπε...

το θέμα είναι απλό. όλοι σκύλοι, άνθρωποι, γατιά το παίζουμε ανεξάρτητοι και ό,τι θέλω κάνω και η ζωή είναι δική μου. αλλά κατά βάθος το μόνο που θέλουμε μια αγκαλιά :)

Neraida είπε...

Μάνα,
μόλις με ξεμπρόστιασες χαχαχαχα

Ανώνυμος είπε...

όμοεφος ο μηδέν. Να τον χαίρεσαι.Για το όνομα είπες μας γιατί ??

astronaftis είπε...

να σου ζήσει!

Neraida είπε...

Ευχαριστώ Αμαδρυάδα!
Να σαι καλά!
Ξέρω ακόμα ένα ζευγάρι γάτων με ονόματα Mia & Zero. Το βρήκα ενδιαφέρον ( 0 - 1). Και μιας και η γειτόνισσα γάτα ονομάζεται Mia, είπα να βαφτίσω και το δικό μου Zero.

Neraida είπε...

Ευχαριστώ Νίκο μου!

Menelaos Gkikas είπε...

Που μιλάς καλή μου? Who are "they"? Ποιοι είναι οι πολλοί δεν κατάλαβα...

Ουφ! είπε...

άδε φάτσα!!! εν τέλειος :-))

Neraida είπε...

xexe Ακριβώς! Τρελόφατσα!
Και μεταξύ μας αυτή η φάτσα έχει ακολουθήσει το σωστό δρόμο για να με κερδίσει. That is , αντέχει με χεχεχε

snowflakes είπε...

ΕΝ ΠΑΧΙΟΥΡΤΗΣ ΜΑΝΑΜΟΥ ΤΟΝΝΝ!!!