Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Ζώα

Εδιάβαζα το blog της Μάνας

Πέρα από το ότι εφύρτηκα που τα γέλια με τα σχόλια, κάποια άλλα εφέραν μου την ίδιαν αντίδραση που έχω κάθε φορά που ακούω τη λέξη : Στειρωμένα ζώα.

Για κάποιο λόγο εν μπορεί να χωρέσει ο εγκέφαλος μου ότι άτομα που δηλώνουν φιλόζωα στειρώνουν τα ζώα.
Φαντάσου δηλαδή αν δεν τα αγαπούσαν τι θα τα εκάμναν;;

Προσωπικά εν είμαι φιλόζωη. Με την έννοια ότι εν θέλω να έχω ζώα στο σπίτι. οκ, είχαμε κάποιο διάστημα, γάτους, σκύλους. Έτρεχα τους σε γιατρούς, βόλτες, φροντίδα κτλ. Έτυχε να ανοίω το στόμα του σκύλου και να του ταϊζω χάπι που έπρεπε να πάρει. Γιαξ. Έτυχε να φροντίζω τις πληγές του. Να καθαρίζω τα τσιμπούρια που εκόλλησε. Ξανά γιαξ. Έτυχε να έχουμε γαϊδαρο! Ναι! Φαντάσου, να ντύνομαι, να στολίζουμε, να βγαίνω έξω στο δίπλα χωράφι να ταϊζω τον γάδαρο ( μάνα μου ρε! εν ένας κούκλος ) τζιαι μετά να μπαίνω στο αυτοκίνητο να πηγαίνω δουλειά, αντί στα χωράφκια. Απλά προτιμώ να μην έχω ζώα στο σπίτι ( εγώ είμαι αρκετή ). Αλλά εν θα έκαμνα ποτέ κακό σε ζώο.

Εντάξη καταλαβαίνω το ότι είναι ένα θέμα οι γεννήσεις ζώων.
Δεν θα με πείραζε να λένε κάποιοι: Οκ, όπως έχω την τηλεόραση μου, το ipad μου, το laptop μου, το κινητό μου, έχω κι ένα ζώο να παίζω.
Αλλά από τη στιγμή που μιλάμε για αγάπη και καμοιά φορά λένε ότι η αγάπη που έχουν για τα ζώα είναι πιο δυνατή από αυτή που έχουν για τους ανθρώπους... κάπου κάτι πάει λάθος.
Αναρωτιέμαι αν πχ. ένα ζευγάρι δεν ήθελε να αποκτήσει άλλα παιδιά αν θα στειρωνόταν.

Νομίζω να πάω να οργανώσω κανένα κίνημα : Ελευθερία στη σεξουαλικότητα των ζώων!

14 σχόλια:

Moonlight είπε...

Νεράιδα, έχεις το λάθος νομίζω.
Οι άνθρωποι φυσικά και έχουν την επιλογή για στείρωση, και δεν είναι λίγος ο κόσμος που κάμνει τούτην την επιλογή, αλλά έχουν και τόσους άλλους τρόπους για αντισύλληψη.
Τα ζώα ΔΕΝ έχουν την επιλογή.
Να σου μιλήσω για γάτους που ξέρω.
Αν έχεις αρσενικό γάτο και ΔΕΝ είναι στειρωμένος θα σου ψεκάζει όλο το σπίτι τα μυρωδάτα του υγρά. Μιλούμε για έπιπλα, χαλιά, καναπέδες, άκριες σεντονιών, κουβέρτων, παπλωμέτων, τα πάντα. Αν είσαι τζαι ασυγύριστος τζαι μες στα ερμάρκα κουζίνας και δωματίων.
Αν είναι στειρωμένος, γλυτώνεις γιατί δεν έχει έτσι ανάγγη το ζώο.
Άλλο είναι το θέμα προστασίας. Ένα στειρωμένο γατί ΔΕΝ βουρά μες στους δρόμους τες κάττες χωρίς να το κόφτει πόθεν έρκεται αυτοκίνητο. ΑΝ θέλει να φκει για περίπατο στη γειτονιά, μένει στα πολύ κοντινά και είναι και φρόνιμο.
Επίσης, μπορεί να μην νοιώθει ΚΑΝ την ανάγγη να φκει έξω, να νιώθει καλά και χαρούμενο μες στο σπίτι.
Άλλο θέμα είναι οι αδέσποτοι γάτοι. Γίνεται στείρωση των θηλυκών για να μην γεννοβολούν όλο και περισσότερα αδέσποτα γατάκια που απλά σκοτώνουνται μες στους δρόμους ή που φόλες...

Εντωμέταξύ, σημείωσε ότι τα στειρωμένα ζώα συχνά είναι πιο υγειή από μη στειρωμένα γιατί δεν εμπλέκονται σε καυγάδες με άλλα ζώα, έτσι δεν έχουν τραυματισμούς και μεταφορά ασθενειών..


Πολλές οργανώσεις ζωοφίλων (κοίτα και τη γατοομάδα στη Θεσσαλονίκη που κάνει αηδιαστικά σχολαστική δουλειά) δεν αντιτίθενται στις στειρώσεις, τις επιδιώκουν.

Καταλαβαίνω ότι φαινομενικά νοιώθουμε ότι κάνουμε κακό στο ζώο, αλλά όταν το έψαξα κι εγώ πήρα βαθιά ανάσα και το αποφάσισα. Εστεναχωρκούμασταν με τη μάμμα μου που εβλέπαμε το γατί μας παραζαλισμένο που την αναισθησία, αλλά εν είχαμε τύψεις....

Neraida είπε...

Δεν είναι θέμα αν είμαι λάθος ή σωστή.

Είναι απλά τα δικά μου συναισθήματα και πράγματα που δεν μπορώ να κατανοήσω.

Έτσι κι αλλιώς δεν είμαι φιλόζωη.

Brenda είπε...

Εγώ το μόνο που έχω να σχολιάσω είναι ότι είσαι φιλόζωη με όσα ανέφερες στο ποστ σου! Φιλόζωη δεν είμαι εγώ για παράδειγμα που αηδιάζω αν μου αγγίξει γάτος, ανεβαίνω στα τραπέζια αν δω σκύλο στα 100 μέτρα και το μόνο κατοικίδιο που είχα στη ζωή μου ήταν κάτι χρυσόψαρα που έζησαν 3 μήνες :)

Moonlight είπε...

Δηλαδή τι είναι "φιλόζωος" κατά την άποψή σου;

Και έιναι πολύ εύκολο να πούμε "δεν μπορώ να το κατανοήσω" αντί να ψάξουμε το θέμα... Τούτο το θέμα εν έχει να κάμει μόνο με συναισθήματα, αλλά τζαι με facts...

Sike είπε...

νεράιδα, όπως είσαι εσύ είμαι κι εγώ. *Είμαι* (κι εσύ είσαι)φιλόζωη αλλά δεν τα θέλω για κατοικίδια για πρακτικούς λόγους. Αλλά τα αγαπώ και δεν θέλω να τα κακομεταχειρίζονται.

δεν είχα ποτέ άποψη για τη στείρωση, αλλά η απάντηση της μούνλαϊτ δημιουργεί μου κάποιες αντιδράσεις: εν σαν να μου λαλείς, μουν, ότι τζιαι έναν άθρωπο αν τον πιάσω τζιαι κάμω τον φυτό, είναι πιο ασφαλής γιατί δεν μπλέκει σε καβγάδες και είναι ευτυχισμένος στο σπίτι. Μεν μου αλληθωρίζεις με το εξτρήμ παράδειγμά μου, την κεντρική ιδέα να δεις! Επίσης, τα πλείστα, αν όχι όλα, απ’ όσα αναφέρεις, δεν είναι πλεονεκτήματα για τον γάτο, αλλά για τον ιδιοκτήτη του! (έθθα ψεκάζει, έθθα λερώνει, κτλ)

Επίσης #2, το "Οι άνθρωποι φυσικά και έχουν την επιλογή για στείρωση, και δεν είναι λίγος ο κόσμος που κάμνει τούτην την επιλογή" σε ποια επιστημονική έρευνα βασίζεται; Άλλο η αντισύλληψη τζιαι άλλο η στείρωση! Όπως και στα ζώα, με την στείρωση έρχονται κι άλλες καταστάσεις.

Η λύση που προτείνω είναι: όπως τους μαθαίνετε να πίνουν που το κουζούιν τους τζιαι να κατουρούν σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, μάθετε τους να βάλλουν προφυλακτυκούι :D :D :D

Neraida είπε...

Κόρη Sike, εγλίτωσα που το πνίξιμο στα σχόλια σου στη μάνα, τωρά έφυρες με τέλεια. Να τους κάμει εκπαίδευση η Μάνα για να βάλουν το προφυλακτικούι :-)
Τα είπες πολύ καλά! Με την έννοια ότι βλέπουμε τι είναι το καλό ΜΑΣ κι όχι το καλό του ζώου.

Μπρέντα, κάθε άνθρωπος και κάθε πλάσμα σε τούτη τη γη, αξίζει το σεβασμό μας και το δικαίωμά του να ζει, να χαίρεται, να αναπαράγεται.

Moonlight,
αυτά που έγραψες για μένα μεταφράζονται ότι : Αυτός ο γάτος είναι γάτος ΜΟΥ και τον προστατεύω για να συνεχίσει να είναι γάτος ΜΟΥ.

Για μένα, πρακτικά, συναισθηματικά, εγκεφαλικά, η γονιμότητα, η μητρότητα, το δικαίωμα στη διαιώνιση του είδους είναι από τα πιο σημαντικά στη ζωή! Καταλαβαίνω ότι πρακτικά είναι πιο καλό αυτό που λες. Και ίσως ο γάτος να ζήσει περισσότερο καιρό. Αυτό που με ενοχλεί είναι η έλλειψη τύψεων γι αυτή τη στέρηση και η κτητικότητα που παίρνει το όνομα αγάπη.

Μανα είπε...

Αν υπήρχε κανένας που να μην διάβασε ότι πέρασα τη μέρα του Βαλεντίνου φροντίζοντας την πουλίτσα του σκύλου, φρόντισες να το μάθει...

δεν ξέρω αν θα τον στείρωνα μάλλον όχι. ο λόγος είναι... χμμχ το σεξ εν πολλά ωραίο. θέλω να ελπίζω ότι σε κάποια στιγμή θα γαμήσει στα αλήθεια και όχι μόνο τους μπούλουκους των μωρών.

πάντως να πω ότι για μας ο σκύλος ήταν η καλύτερη εκπαίδευση πριν έρθουν τα μωρά. και ότι φυσικά είναι κάτι περισσότερο από μέλος της οικογένειας. όταν τον χάσουμε θα μου στοιχήσει πολύ περισσότερο από πολλούς ανθρώπους. και ας ακουστεί αυτό που λέω.

Rania είπε...

συμφωνώ με την Μάνα..επειδή έχασα και εγώ τον δικό μου πρόσφατα και εν πολλά μεγάλη απωλεία..you get really attached με τα pets σου νομίζω ειδικά με τον σκύλο..και είναι part of your family.

Τώρα για την στείρωση ο καθένας βλέπει το διαφορετικά..έχει τόσα πολλά αδέσποτα και εν υπάρχουν τα resources to care for them all άρα γιατί να διαιωνίζεται το πρόβλημα? πιστεύκω οτι εν καλύτερα στειρωμένα στα shelters παρά αδέσποτα έξω χωρίς να τα φροντίζει κανένας..

Menelaos Gkikas είπε...

πότε θα γίνει η Δοκησίσοφη ανανούνα?

Λιακάδα ☼ είπε...

Oποιος εχει ιδέα από ζωα και φιλοζωία δεν μιλαει για σεξουαλικότητα των ζώων...
Γιατί καλή μου εσύ να έχεις την επιλογή του προφυλακτικού ή της όποιας προφύλαξης και το ζωο να μην την έχει?
Γιατί μη μου πεις ότι αν το σκυλί ήξερε ότι τα σκυλιά που θα έφερνε στο κόσμο θα είχαν μέσο όρο ζωής 2 χρονια στους δρόμους θα ήθελε να γεννήσει!
Ασχολούμαι χρόνια ενεργά εθελοντικά με την φιλοζωία και πάλεψα πολύ σκληρά για να λειτουργήσει το πρόγραμμα στειρώσεων στο δήμο μου.
Οταν τα ζώα πληθαίνουν, πληθαίνουν τα προβλήματα του κόσμου γιατί ο κόσμος μας δεν μπορεί να αντέξει τα αδέσποτα.
Ειχαμε φτάσει σε σημείο να στειρώνουμε από την τσέπη μας ζώα για να μην διαταραχθει το οικοσύστημα της περιοχής γιατί αν αυτό συμβεί αρχίζουν οι κακοποιήσεις και οι φόνοι με καραμπίνες και με φόλες.
Αλλά αυτά βέβαια είναι ψιλά γράμματα για όσους δεν ασχολούνται με τη φιλοζωία.
Eνα σκυλί το χρόνο γεννάει από 12 μέχρι 24 σκυλιά ... βάλε λοιπόν οι απόγονοί του πόσα γεννούν για να καταλαβεις πόσο άστοχο είναι αυτό που λες.
Εγώ προσπαθώ να βρίσκω σπίτια στα αδέσποτα κουτάβια και δεν βρίσκω ξέρεις γιατί? Γιατί κάθε ανεγκέφαλος ζευγαρώνει το ζώο του με σκοπό να τα χαρίσει... και που βέβαια δεν τα χαρίζει όλα ακόμη κι αν είναι καθαρόαιμα αλλά τα πετάει στο δρόμο και μετά τρέχω εγώ και κάτι άλλοι χαζοί σαν και μένα να διορθώσουμε τις βλακείες του ανεγκέφαλου.
Γιατί όσες φορες βρήκα ενδιαφερόμενο να πάρει ένα αδέσποτο κουτάβι μου την χάλασε ο γείτονας του αφού μου είπε "άσε γέννησε του γείτονα και θα πάρω από κείνον"
Καλά λένε τελικά πως η βλακεία δεν έχει όρια!!

Moonlight είπε...

Ναι το πρώτο πράμα που είπα ήταν για τον ιδιοκτήτη.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ.
Αλλά τα άλλα εν για το ζώο.

Ανθρώπους ΕΧΕΙ που στειρώνουνται εθελοντικά, που επιλογή, ενώ είναι ενεργοί σεξουαλικά μια χαρά. Τζαι δέννεν λίοι. Εβρέθηκα σε άργκουμεντ (Για αθρώπους) πρόσφατα τζαι εγυρέψαμε αρκετά για το θέμα.

Τζαι ναι, το παρακάτω είναι τούτο που λαλείς τζι εσύ, ότι ΕΣΥ έχεις επιλογή για αντισύλληψη. Το ζώο όι.
Ο σκύλλος εν θα μάθει ΠΟΤΤΕ αν έκαμε μωρά, όπως ούτε ο γάτος.

Η κάττα κάμνει μωρό με το μωρό της άμα λάχει. Η σχέση τους σταματά με το θηλασμό.

Εσείς νομίζετε ότι τα ζώα ζουν τζαι καταλάβουν τζαι ΝΟΙΩΘΟΥΝ όπως εσείς!

Τζαι ναι, εν νομίζω ότι εν κακό να έχεις το ζώο ΣΟΥ, φτάνει να το περιποιείσαι. Με τη στείρωση προσφέρεις του ποιότητα ζωής, γιατί να είναι άλλο ένα αδέσποτο ζώο που θα πεθάνει στο δρόμο ή στο καταφύγιο που είναι πάντα υπερπλήρες;

Ή προτιμάτε να γίνεται ότι και εδώ παλιότερα, όι και σσε άλλες χώρες; Που απλά συνάουν κάθε λίο καιρό τα αδέσποτα τζαι σκοτώνουν τα;

Εν το πιστεύκω ότι έχει κόσμο που σκέφτεται με τούτο τον τρόπο τη σήμερον ημέρα!

Εγώ σέβουμαι εξίσου τζίνον που μπορεί να έχει κατοικίδιο και να είναι ασφαλές και μη στειρωμένο, όπως τζαι τζίνον που πέρνει τα αδέσποτα τζαι στειρώνει τα, όπως τζαι το γιατρό που προσφέρει δωρεάν στειρώσεις, όπως τζαι τους εθελοντές, όπως τζαι τζίνουν που έχουν ζώα τζαι πληρώνουν για την υγεία τους με εμβόλια, γιατρούς αλλά ΚΑΙ στειρώσεις.

Αλλά με το να είσαι "στο φλου" κατά της στείρωσης τελεία και παύλα το θεωρώ απαράδεκτο για άνθρωπο που ζει σε πολιτισμένη-τάχα-χώρα.

Άποψη μου.

Moonlight είπε...

Και δεν είναι θέμα κτητικότητας. Όπως αγαπά κάποιος το μ ωρό του και προτιμά να του κόψει το χέρι του παρά να πεθάνει που μια μόλυνση που θα εξαπλωθεί, έτσι και με τα ζώα.
Διαλέγεις το ελάχιστο κακό για τα πολλά καλά.

Και έχω τύψεις όσες θα είχα και αν τύχαινε να τον πατήσω και να του χτυπήσω το πόδι του. Προκαλώ του ταλαιπωρία (όι πόνο) αλλά ως τζιαμέ.

Εν μπορεί να μεν εξανάκουσες για αρσενικούς κάττους που τρων τα μωρά τους επειδή πχ μυρίζουν ξένο ζώο ή άνθρωπο.
Εν μπορεί να μεν εξανάκουσες κάττα που να μεν την κόφτει αν το ένα που τα 7 μωρά της εν βυζάνει τα άλλα.
Εν animal instinct το γέριμο, έννεν ανθρώπινο!

Menelaos Gkikas είπε...

σαν να λέμε δηλαδή, μαθαίνουμε κώδικα πάνω σου, πειραματόζωο

Neraida είπε...

Moonlight με κάλυψες πλήρως! Ευχαριστώ!