Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

'Ομορφες μέρες

Έτσι μέρες τέλος του Γενάρη, αρχές του Φεβράρη εν που τις πιο απολαυστικές μέρες του χρόνου. Έτσι στην καρδιά του χειμώνα, που παλαιότερα έπεφτε η διάθεσή μου, τώρα η καρδούλα μου γεμίζει και ζεσταίνεται από παιδικά χαμόγελα.

Μέρες επισκέψεων σε σχολεία, επί ευκαιρείας της γιορτής των γραμμάτων. Παρουσιάσεις των παραμυθιών μου και συζητήσεις και παιγνίδια για τη συγγραφή.

Σήμερα είχα να επισκεφθώ ένα σχολείο στη Λεμεσό. Είχα... αγχωθεί λίγο. Είχα ...μουρμουρίσει σε κάποια άτομα. Κι ο λόγος; Απλός. Θα έκανα κάτι λίγο διαφορετικό αυτή τη φορά. Και το καινούργιο πάντα με αγχώνει.

Αντί να μπω στις τάξεις ως συνήθως, λόγω του ότι είναι μεγάλο σχολείο, μαζευτήκαμε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων. Δυο ομάδες των 150 παιδιών.

150!

Που σημαίνει έπρεπε σε 2 απογεύματα που είχα διαθέσιμα να αλλάξω τις παρουσιάσεις μου έτσι ώστε να κρατήσω το ενδιαφέρον 150 παιδιών, ζωντανό, με μονόλογο και τη βοήθεια προβολών.

Με είχε αγχώσει και λίγο η συζήτηση με τη δασκάλα... για το θέμα να τους κρατήσω την προσοχή ώστε να μην ζωηρέψουν για να μην γίνει χαμός.

Έτσι, εμπλούτισα την παρουσίαση μου όσο μπορούσα. Βρήκα και βιντεάκια τελευταία μέρα.

Σήμερα πήγα!

Μάνα μου τα! Ήταν αγγελούθκια!

Ειδικά οι μεγάλες τάξεις που με άγχωναν δεν έβγαλαν τσιμουδιά! Μα καμοιά φασαρία, καμοια γκρίνια. Και κάποια παιδιά ήρθαν απο πριν κι άρχισαν τις απορίες.
Με την ομάδα των μικρών παιδιών περάσαμε όμορφα... έγινε και λίγο χαμός με χάχανα, γιατί έχω στην παρουσίαση 2-3 εικόνες έτσι για να χαλαρώσουν τα παιδιά. Αλλά άμα είναι 150! φαντάσου.

Και στο τέλος η δασκάλα ζήτησε την παρουσίασή μου για να την χρησιμοποιήσουν στην τάξη. Μεγάλη ικανοποίηση.

Συμπεράσματα.
1. Αχ αυτό το άγχος!
2. Δεν υπάρχει τίποτα πιο παραγωγικό από την τελευταία στιγμή.
3. Καλάν ολάν, τούτος ο Invictus, πόσην όρεξην έχει για να βρίσκει τόσα βιντεάκια. Εγώ θκυο τρία πράματα που ήθελα, έσπασα να τα έβρω. Τζιαμέ που εσκέφτουμουν ότι άλλη φορά εννά κάθουμε να βιντεογραφώ παρά ψάχνω. I hate searching.
4. Είμαι μουρμούρα... άμα αγχωθώ θέλω να μουρμουρίσω.
5. Άλλαξα. Αν μου έλεγαν πιο παλιά να μιλήσω σε τόσο κόσμο θα άλλαζα 1000 χρώματα.
6. Είμαι χαρούμενη. Smile meter 15/10


8 σχόλια:

Sike είπε...

τέλειαααααααααααααααααα!!

ΣΜΙΛΙ ΤΩΡΑ είπε...

Χαιρομαι που ολα πηγαν καλα και τα παιδια έδειξαν ενδιαφέρον. Αδικα αγχωθηκες!

Neraida είπε...

@sike

Στέλνω χαμογελάκια

@σμιλούα μου,
ευχαριστώ για την συμπαράσταση :-) Ναι, ίσως αγχώθηκα άδικα. Από την άλλη όμως έσπρωξα τον εαυτό μου να κάνει καλύτερη παρουσίαση :-)
Λειτούργησε σαν κινητήριος δύναμη.

Ουφ! είπε...

ίντα καλά!!!! :-)))

Grouta είπε...

Παντα τετοια! :)

Menelaos Gkikas είπε...

μπράβο καλό μου, τώρα να σε αγκαλιάσω???

Ανώνυμος είπε...

Πάντα τέτοια !! :-)

Neraida είπε...

Ευχαριστώ!