Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Πάει.... πέρασε...

Πέρασε η μέρα της μιζέριας.
Μια φορά κάθε τόσο διεκδικεί κι αυτή το χρόνο της.

Ας είναι.

Να ναι καλά και να μην μας θυμηθεί σύντομα.

Τελευταία απόκτησα στο νεραϊδόκοσμό μου μια λίμνη.

Πλέω στο κέντρο του κύκλου της
μέσα σε μια βάρκα.

εκει νιώθω ασφάλεια!!!!


Εκεί αγαπώ όλο τον κόσμο!

7 σχόλια:

Menelaos Gkikas είπε...

έχε γεια Σαϊμέ

Neraida είπε...

Καλώς το παλικάρι μου!!

Menelaos Gkikas είπε...

δηλαδή τι θες να μας πεις τώρα ότι διαβάζεις φυσική για τα λογοπαίγνια? για τα μαθηματικά τη διαβάζεις. άσε τι έπαθα. παραλίγο στο βιβλίο φανταστικής λογοτεχνίας να με γαμήσει η σύγκλιση. και η αλήθεια είναι πως έτσι όπως πλάθεται ένας φανταστικός πολιτισμός, που θα τον κάνεις και φολκλορικό, φαίνονται τα πάντα. αλλά τι σου είναι το μυαλό του ανθρώπου. τον βρήκατε τον τράγο???? έεερχομαιαιαιαι!!

Menelaos Gkikas είπε...

είμαι μεγάλος χωριάτης αγάπη μου!!! δώσε θάρος στο χωριάτη να σανέβει στο κρεβάτι!!!

Neraida είπε...

Ανέβα χωριατόπαιδο :-P

Menelaos Gkikas είπε...

καλό μου κουτάβι, γελαστό μου μικράκι, ευτυχισμένο μου μωγιούδι, τι καλά θέλεις να σε σκούζω και να σε πω?? αγκαλίτσα, φιλάκι, όπως ακριβώς στους ανοιξιάτικους κάμπους, με όλα την όρεξη και τον ενθουσιασμό της επιστήμης και της μαγείας. πρέπει να με προσέχεις εσύ γιατί αλλιώς θα σκούζει το μωγιάκι. πολύ πολύ σαγαπώ αγαπημένο μου γουρουνάκι! σμουτς!!

Neraida είπε...

Αυτό το .... γουρουνάκι το πέτυχες διάνα! χιχιχιχιχιχι