Έντονο περπατημα.
Με παρέα τις περισσοτερες φορες...
απολαμβάνω την κουβεντούλα...
μου στερεί τη μοναχικότητα και το ψάξιμο.
Όταν μιλάω δεν βλέπω γύρω μου.
Κοιτάω στα μάτια του συνομιλητή.
Και γύρω ομίχλη....
Θα... προσπαθήσω για μοναχικά περπατήματα τα σαββατοκύριακα.
8 σχόλια:
τελικά είσαι Inspection, με έναν επίλογο πραγματικό καλλιτέχνημα!!! καλό σου βράδυ!
λάθος, Inception.
Θα πάω να το δω!!!
ίσως το σαββατοκύριακο!!!!
νομιζω μου ταιριάζει ( από τις περιγραφές )
πρωτού δεις το έργο πρέπει να αναρωτηθείς κάτι πολύ βασικό. ξέρεις τι σου γίνεται, μωγιάκι μου???
το είδα 2η φορά και τώρα θέλω να την ξεβρακώσω!!!
Μωράκι,
ίσως είμαι η μόνη που ξέρω τι μου γίνεται.
Δεν θα αφήσω κανένα άλλο να μάθει.
Καλά να περνάς.
2η φορά. εικονικός ανταγωνισμός. ίσως να το έχεις δει τελικά. θα συμπληρώσω το σχόλιό σου με τη δική μου απαρχή!! παρατηρώ τους ανθρώπους, την κοινωνία, τα κοινωνικά φαινόμενα, μαθαίνω πράγματα που δεν έχουν μάθει άλλοι. και είναι πραγματικά για γέλια ή για θλίψη όταν συνειδητοποιείς τους ανθρώπους να τρώνε στη μάπα τα χίλια μύρια εμπόδια, προβλήματα, παγίδες, διαφωνίες, εντάσεις, τριβές, κούραση, ρήξη, επειδή δεν έχουν το δικό μου θέμα. έναν χαοτικό ιστό που όμως μπορεί να εμφανιστεί ως εφιάλτης στο κάθε τους βήμα. απαρχή. όνειρο ή εφιάλτης? αυτό έχει πλεονεκτήματα και ταυτόχρονα μειονεκτήματα. ξεκινάει από εκεί που αρχίζεις να διαβάζεις ή να ακούς πράγματα για τον εαυτό σου και τρελαίνεσαι ή κρατάς την ψυχραιμία σου για να καταλάβεις. δεν είσαι εσύ. σπουδαία ιδέα αλλά ιδέα που χάνεται γιατί η ιστορία έχει την κακή συνήθεια να επαναλαμβάνεται. την βρήκα την ιδέα, τη δημιουργία, τον αρχιτέκτονα και τώρα παίζω. θα μάθεις σύντομα?
Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσω να παίζω :-)
Δημοσίευση σχολίου