Ο καύσωνας δεν λέει να φύγει και το περπάτημα με τόση ζέστη και υγρασία, δεν λέει.
2 βδομάδες χωρίς να βγω στη φύση, να χαλαρώσω περπατώντας, να δω τον Τζακ τον Προστάτη μου.
Επεθύμησα τον, τον άτιμο και να φανταστείς ότι δεν δηλώνω φιλόζωη.
Σήμερα φάνηκε η έλλειψη της βόλτας.
Από το πρωί είχα πονοκέφαλο και δεν έχω ιδιαίτερα κέφια.
Συγύρισμα - Σιδέρωμα - γέμισε η μέρα.
Στόχος του φετεινού καλοκαιριού είναι η τάξη.
Να βάλω τάξη στο σπίτι μου, τη ζωή, τα συναισθήματα, τις συνήθειες μου.
Έχω κάνει αρκετή πρόοδο.... πλησιάζω στο στόχο.... έχω δουλειά πολύ ακόμη αλλά
άρχισε η πορεία να χαράζεται... να μην υπάρχει επιστροφή στο χάος.
Όπως κάθε αλλαγή, στην αρχή κλωτσάει, αντιστέκεται ο εαυτός μας.
Δεν θέλει να αλλάξει.
Φοβάται το καινούργιο έστω κι αν είναι καλύτερο.
Στο μυαλό μου σήμερα στριφογυρνάνε όλα όλα πρέπει να κάνω την εβδομάδα που έρχεται.
Μπόλικα. αντιφατικά.
Πρέπει να σταματήσω να σκέφτομαι και να αρχίσω να κάνω... απλά να κάνω....
Ανοίγω μόνη φτερά!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου