Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Εκείνα τα λόγια....

... που δεν πρέπει να ειπωθούν.
Κι όμως τριγυρνάνε από χτες το απόγευμα στο κεφάλι μου.
Μου έχουν απορροφήσει την ελάχιστη ενέργεια που διαθέτω αυτό τον καιρό.

Παράπονο.
Αναμνήσεις.
Πόνος.

Μια φωνή μέσα μου θέλει να ξεσπάσει.
Να πετάξει στα μούτρα των ανθρώπων τον πόνο.
Το πόσο λίγο με καταλαβαίνουν.

Δεν πρέπει να το κάνω όμως.
Για ένα και μοναδικό λόγο.
Είναι αυτοκαταστροφικό.

Δεν είναι αγάπη.

Η αγάπη υπομένει κι επιμένει.

Έτσι, σήμερα το πρωί το σύμπαν με βοήθησε με μια ιδέα.

Θα πάρω τη φίλη μου από το χέρι και θα την μάθω να με βλέπει.
ΘΑ την μάθω να δει αυτά που θέλω να δει.
Περίμενα πολλά χρόνια.

Δεν θα το καταφέρει αν περιμένω κι άλλα τόσα.
Επειδή... she doesn't speak French!

Μπορεί να είναι γίνει ένα ενδιαφέρον παιγνίδι!

4 σχόλια:

Αιθερας είπε...

βγάλε που μέσα σου ό,τι σε βασανίζει.
Ελευθερώσου.

Ξέσπασε.

Μεν σκέφτεσαι την καταστροφή. Σκέψου την ελευθερία μετά.

καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που εν έκαμες.

Υπομονή τζαι δύναμη, τζαι εύχουμαι σου ολόψυχα να τα καταφέρεις.

Ανώνυμος είπε...

Αιθέρα,
ευχαριστώ για την συμπαράσταση!
Έκαμα το πρώτο βήμα!!!!

Εμίλησα της τζιαι είπα της ότι θέλω να γινώ δασκάλα της τζιαι εκάμαμεν το πρώτο μάθημα. Τωρά θα πρέπει να μελετήσει κάμποσες μέρες για να καταλάβει.

Εν δύσκολον να βγάλω όσα έχω μέσα μου. Ξέρω ότι θέλω να ελευθερωθώ.

Εν θέλω να μετανιώσω για κάτι.
Θέλω να βρω τρόπο αυτά που θα βγουν να είναι παραγωγικά και δημιουργικά.

πχ. Χτες της είπα πόσο πολύ προσπάθησα για πολλά χρόνια για να με καταλάβει ( χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες ) τζιαι επήρεν το νόημα.

Βασανίζουν με όμως οι λεπτομέρειες. Πρέπει να βρω τρόπο να τις χειριστώ μόνη μου. Επειδή εν υπάρχει λόγος να της τες φορτώσω τζιαι εν θα βοηθήσει σε κάτι τη σχέση μας. Έτσι κι αλλιώς εν πράματα που επεράσαν. Ετελειώσαν. Εγώ πρέπει να πενθύσω για εκείνα....

Ανώνυμος είπε...

στο πιο πάνω σχόλιο έπρεπε να βάλω υπογραφή: Νεράιδα χιχιχι

κατι έχει το blogger και δεν με αφήνει να σχολιάσω, το παλαβον!!!!!

Menelaos Gkikas είπε...

καλή μου Νεράιδα κάτι μου θύμισαν τα λόγια σου και ήθελα να στο πω αυτές τις μέρες. "είναι απλά ένα άνοιγμα" αυτό τα κάνει όλα σκόνη. αυτό μας βάζει να μεταφράζουμε. και πόσο άσχημο να ακούγεται όταν οι άνθρωποι έχουν χάσει την ανθρώπινη και κοινωνική επαφή, δεν αναλογίζονται το φόβο και την ανησυχία των άλλων και τζογάρουν. πας από εδώ και από κει, βλέπεις ανθρώπους, σου λένε τα δικά τους και την ανωμαλία τους και μετά εσύ αλλάζεις επάγγελμα, ή την πληρώνει το περιβάλλον σου. πολύ πολύ σε αγαπώ καλή μου!!