Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Γεφύρι



Πατάω το πόδι μου στο γεφύρι. Κουνιέται. Μένω ακίνητη. Συνηθίζω την αστάθεια του.

Φέρνω και το δεξί πόδι δίπλα στο άλλο. Σταματάω. Κοιτάω. Το γεφύρι. Το νερό. Το πράσινο τριγύρω. Το δρόμο στο βάθος.


Παίρνω βαθιά ανάσα.


Η καρδιά μου κτυπά.


Το μυαλό μου τρελένεται.


Οι εικόνες αλλάζουν γοργά στο μυαλό και με ζαλίζουν.

Με σκέφτομαι να περπατάω, να πέφτω, να βουλιάζω.

Με σκέφτομαι να μένω στη μέση του γεφυριού.

Με σκέφτομαι να επιστρέφω και να σ' αγκαλιάζω.


Παίρνω βαθιά ανάσα.


Η καρδιά κτυπά πιο ήρεμα.


Τα μάτια κοιτάνε μπροστά.


Πράσινο, δρόμος.


Με σκέφτομαι να τρέχω και να χάνομαι μέσα στο δάσος.

Με σκέφτομαι στο σκοτάδι.


Παίρνω βαθιά ανάσα.


Το αριστερό πόδι κάνει ένα βήμα.

Το δεξί το ακολουθεί.

Σταθερότητα. Αρμονία.

Είμαι ένα με τη γέφυρα.

Περπατώ αργά.

Απολαμβάνω το πέρασμα.


Πατάω στο έδαφος.

Είμαι σε νέα γη.


Μαζεύω μια μαργαρίτα. Την κρατάω.

Μαζεύω μια τσουκνίδα. Τη χαϊδεύω.

Μαζεύω ένα σαλιγκάρι. Το γαργαλάω.


Παίρνω βαθιά ανάσα.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ομορφη φωτογραφία από κάπου στον κόσμο, και - ξανά - πολύ όμορφο κείμενο.

Neraida είπε...

Σ' ευχαριστώ strovolioti για τα καλά σου λόγια.

Η φωτογραφία είναι ... τυχαία....
Θα ήθελα να ήταν η γέφυρα στο πάρκο Ακρόπολης :-) αλλά αυτή μ' άρεσε περισσότερο.