Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Πρωτοχρονιάτικη οπτασία.

Η χρονιά τελειώνει.  Λίγες στιγμές έχουν μείνει κι αυτές κρατάν η μια την άλλη και χορεύουν γύρω απ’ το στολισμένο δέντρο. Κι εγώ, δίπλα στο τζάκι ζεσταίνω τα παγωμένα χέρια μου. Οι φλόγες λικνίζονται κι ανάμεσα στο παιγνίδισμά τους διακρίνω τα μάτια σου, το πρόσωπό σου.  Ατέλειωτη φλόγα το βλέμμα σου, που φουντώνει το πάθος στην καρδιά μου.  Απλώνω το χέρι να σ’ ακουμπήσω μα η φωτιά δυναμώνει. Σε προστατεύει. 
Κλείνω τα μάτια και η ζεστή αύρα τυλίγεται γύρω μου.   Αναπολώ τη μορφή σου κι εύχομαι για μια αγκαλιά.  Μια τεράστια αγκαλιά που μόνο εσύ μπορείς να δώσεις.
Τούτη την Άγια Νύχτα, ο χρόνος τελειώνει … οι ευχές γίνονται πραγματικότητα…   Ας έρθεις κοντά μου, να γεμίσεις τη μοναξιά, να γλυκάνεις τα όνειρά μου.
Η φωτιά καταλαγιάζει. Τα ξύλα έχουν γίνει πια πυρωμένα κάρβουνα, πόθος βουβός που πολεμά να φτάσει στην απόλυτη μορφή του, λίγο πριν γίνει άχαρη στάχτη.
Οι στιγμές σταματάνε το χορό και φεύγουν.  Το τζάκι δεν καίει πια.  Μαζεύω ότι απέμεινε από τα ξύλα και τις ελπίδες μου.
Ο χρόνος αλλάζει! Τα πυροτεχνήματα φωτίζουν τον ουρανό και τη ψυχή μου.
Ένα δάκρυ κυλά για όσα πέρασαν. Μα ένα αχνό χαμόγελο σε προσμένει.
Τυλίγομαι την κουβέρτα και αποκοιμάμαι δίπλα στο τζάκι.   Σε βλέπω στον ύπνο μου.  Κατεβαίνεις μια μεγάλη σκάλα και φωνάζεις το όνομά μου.  Δεν ανοίγω τα μάτια. Ξέρω πως είναι όνειρο. Όμορφο όμως. Μαγικό.  Ιδανικό. Σαν σύννεφο. Με σηκώνει και με μεταφέρει κοντά σου. 
Θα πρέπει να έχω πιει αρκετό κρασί απόψε.  Η φωνή σου ακούγεται όλο και πιο δυνατά.  Μόνο όταν νιώθω ένα χέρι να με σκουντά στον ώμο, τολμάω να ανοίξω τα μάτια.
Είσαι εμπρός μου! Εσύ! Μου χαμογελάς! Τρίβω τα μάτια. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Δεν μπορεί! Αγγίζω τα κόκκινα ρούχα σου, χαϊδεύω τα μεταξένια άσπρα μαλλιά.  Απαλές μελωδίες αντηχούν στα αυτιά μου.  Το δωμάτιο μυρίζει γιασεμιά. Με παίρνεις στην αγκαλιά σου χωρίς να πούμε λέξη.  Με νανουρίζεις τρυφερά όλο το βράδυ.  Είσαι εδώ! Εδώ! Τώρα! Μεθυσμένη από ευτυχία μουρμουράω λόγια, λέξεις, αρώματα, στιγμές…. 


  

Τα όνειρα, οι οπτασίες, οι επιθυμίες… κάποτε γίνονται πραγματικότητα…
Αυτή τη χρονιά .. Ας πραγματοποιηθεί και η δική σου ευχή!


Καλή Χρονιά!

υ.γ. Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην μαγειρική "Χριστουγεννιάτικο όνειρο" του σεφ Γεώργιου Γεωργίου.



5 σχόλια:

Woofis είπε...

Πάντα υπάρχει χώρος για όμορφα παραμύθκια. Καλό νέον έτος!

Neraida είπε...

Καλή Χρονιά να έχουμε Woofis.

patinios είπε...

Καλή χρονιά και να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι :-)

heronaki είπε...

Πόσο μου έχει λείψει ο τρόπος που γράφεις....η έκφρασή σου....εσύ!

Πόσο τυχερή που δε γνώρισα!

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.