Φτεράκια

Εν σας τα ελάλουν;

Εν πάμε καλάααααααααα

Νιώθω να βγάζω καινούργια φτεράκια.

Ήταν και η έκλειψη της σελήνης την Παρασκευή.

Ήρθαν και τα περιοδικά μου 2 βδομάδες νωρίτερα.

Καλά μου τα έλεγε ο Ιχθυολόγος μου ότι εγώ συντονίζομαι με το φεγγάρι.  

Πολύ διαφορετικές μέρες.

Γνωρίζω άτομα συνέχεια.

Πολύ σημαντικά ( επειδή είναι ).

Και άλλα πολύ σημαντικά για μένα.

Στιγμές διαφορετικές.

Απρόσμενες.

Έχασα τον μπούσουλα.

Εκεί που εδώ κι ένα μήνα άρχισα να αγαπώ τη ρουτίνα μου.

Να έρχομαι δουλειά, να σχολνάω, να ξεκουράζομαι, να συγυρίζω και η ώρα 9 στον καναπέ, ήσυχα και όμορφα…

Νιώθω τόσο έντονα σαν να γίνεται τρικυμία μέσα μου…

Από την αντίδραση είμαι 2 μέρες με πονοκέφαλο και λίγο πυρετό νομίζω, κι όχι δεν είμαι κρυολογημένη.

Φοβάμαι.

Το ξέρω.

Με έπιασε το παράπονο πάλι ψες και βούρκωνα.

Όχι κάτι συγκεκριμένο.

Μας είχαν μάθει σε κάτι σεμινάρια που πήγαινα, ότι πρέπει να βλέπουμε τους άλλους και τον κόσμο γύρω μας σαν να είναι η πρώτη φορά.

Να βλέπουμε με τις αισθήσεις γιατί αυτές δεν κουβαλούν μνήμες και βιώματα. Είναι καθαρές και καινούργιες.

Νιώθω να μου προσφέρεται φως και λάμψη, το νιώθω μέσα μου ότι αυτή η τρικυμία είναι δημιουργικότητα που ξυπνά και ταυτόχρονα έρχεται η ανάμνηση από τον χυλό που κάηκα.

Κανένας εθελοντής για χαστούκια για να φέρω τον νου μου;