Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Cornflakes, Snowflakes, Starflakes


Κυρίες και κύριοι...

Σας παρουσιάζω τη ………. Snowflakes!!!

Ερωτήσεις:
 
1)  Ξυπνάς. Κυριακή πρωί!  Λευκά σεντόνια, μαξιλάρια απαλά, άνοιξη, μυρωδιές, άνεση, βλέπεις έξω τα λουλούδια, ακούς πουλάκια να κελαηδούν.  Κτυπά η πόρτα. Μπαίνει ο μάγειράς σου.

 

Τι σου μαγειρεύει;

        Μμμ νομ νομ αν μπει ετσι ο μαγειρας μου μεσα εν χρειαζομε
        φαι! 
        Οκ. Σοβαρεφκουμε.
        Το αγαπημενο μου φαγητο εν η φατζη οκ; Τζαι εκαμε μου
        μια φατση μια μερα, αμαν! Εφαα 2 πιατα! Εν εξαναφαα ετσι
        φατζη. Ως πριν ηταν της γιαγιας μου η αγαπημενη μου,
        τωρα εχει τα πρωτια ο μαγειρας μου.
        Αλλα εν κυριακη τζαι εν πανεμορφα εξω τζαι εν πρωι μολις
        ξυπνησα για αυτο φτιαχνει μου french toast καπως ετσι με
        φραουλες μουρα νουτελλα παγωτο βανιλια το οποιο εχει
        φτιαξει ο ιδιος με τα πανεμορφα χερακια του τζαι ενα
        ωραιοτατο καπουτσινο. Νομνομνομ 


        (Τυχερούλα!)

2) Κάποιος ανακαλύπτει τη μηχανή που κάνει type ότι
    σκεφτόμαστε.
    Δίλλημα : - Πόσα θα του έδινες για να την καταστρέψει;
                     Ή  
                  - Τι θα έγραφε τώρα η μηχανή;

        Εν θα του εδινα για να την καταστρεψει, αν εμπορουσα 
        ηταν να την γορασω!  Η να του πω να καμω το καλλυτερο 
        φαι του κοσμου τζαι να μου την δωκει τζαι να βαλω 
        τον μαγειρα να καμει μια καινουρια συνταγη! Θα την 
        εβαλλα την μηχανη μες το αυτοκινητο η οταν 
        περπατω γιατι τζαμε ερκουντε μου οι πιο ωρεες ιστοριες
        τζαι οι πιο μεγαλες μου αποριες.
        Αν την ειχα ομως τωρα μαζι μου δαμε μες το κρεβατι,
        θα εγραφε ενα καινουριο ποστ για την πρωτη μερα 
        στις εστιες!!!:)

        ( Έχεις δίκιο για τις στιγμές της έμπνευσης! )

3)  Πως νιώθεις που είσαι γοργόνα; Σκέφτηκες ποτέ ότι το snowflakes είναι μια οντότητα φτιαγμένη από νερό;

    ΑΓΑΠΩ το νερο! Αγαπω να κολυμπω! Τζαι εν εκαμα ποττε τουτη τη συνδεση οτι εν οντοτητα που νερο. Εν ξερω τι σημαινει τουτο σε ζωηιδια τζαι ετσι πραματα.Τωρα με εχτυπησε τζαι ενθουσιαστηκα. Ευχαριστω που το προσεξες. Τζαι θελω να σου πω ευχαριστω για τες τελιες σου ερωτησεις! Το οτι ειμαι χιονονιφαδα τζαι οντοτητα που νερο τζαι αγαπω το νερο εν ειναι επιτηδες τζαι ισως τελικα τουτο το ονομα, τουτος ο χαρακτηρας να ειναι meant to beJ Νιωθω οτι καποιες φορες, εν προσαρμοζουμε σε τουτο τον κοσμο φτιαγμενο που τσιμεντο τζαι πετρα τζαι θελω να ππηδησω πισω στη θαλασσα μου μες το νερο που εν ησυχια! καποιες φορες νιωθω μοναξια γιατι εν εχει αλλες γοργονες χιονονιφαδες που πεφτουν που τον ουρανο. Αλλα ισως ναν καλο τουτο. Ειμαι μοναδικη χεχε

    ( Εν πολλά όμορφο να είσαι μοναδική! Όσο για τα 
      ζωδιακά… εγώ είμαι εδώ! )

4) Το ξέρεις ότι έχεις ένα θεματάκι με την εικόνα σου; Πως θα σε δουν οι άλλοι ; Αν θα σε κρίνουν;

        Ειμαι σιουρη τουτη την ερωτηση θα λατρεψει ο πεζουνος
        τζαι ο ντρημερ. Ξερω το. Τζαι η αναγνωριση εν καλη εννε;
        Οταν ημουν μικρη ηταν σιηροτερα.
        Τωρα ειμαι πολλα καλυτερα. 20 χρονια τωρα εμαθα
        σιγα σιγα πια ειμαι τζαι εχω αυτοπεποιθηση τζαι
        πιστη στα θελω μου τζαι στο ετσι μου. Απλα εμεινε μου
        λλιο κολλημα που μικρη. Εγεννηθηκα σε ενα χωρκο
        τζαι σε μια οικογενεια που ηταν παντα θεμα στο χωρκο
        τζαι που το δημοτικο ημουν στοχος για κουτσομπολιο
        τζαι ετσι εμεινε μου λιο ο φοβος του τι εννα πουν
        οι αλλοι. Αλλα υποσχουμε σου, ειμαι πολλα πολλα     
        καλητερα. Τζαι νιωθεις το τζαι μεσα σου μετα οταν
        αρκεφκεις να μεν σε κοφτει τζαι να πιστεφκεις
        δυνατα σε τζινο που καμνεις.

        ( Το ότι κάμνεις όσα αγαπάς είναι πολλά σημαντικό!
           Όσο κι αν κουβαλάς τις συνήθειες σου )

5) Τι άλλαξε στη ζωή σου στα 10 σου, στα 20 και τι περιμένεις να αλλάξει στα 30;

       Εν ξερω τι αλλαξε στα 10, ξερω οτι μεχρι τα 10 εχασα
       τη γιαγια μου κατι που ηταν στηρηγμα για ουλλη την
       οικογενεια τζαι ενιωθα πολλα σπεσιαλ γιατι ελαλε παντα,   
       εισαι η μονη που επιασες τα ματια μου 18 εγγονια
       τζαι εσυ επιασες τα ματια μου, τζαι ενιωθα οτι με το
       να φιει η γιαγια μου εχασα την αξια μου. Αλλαξε ο
       τροπος σκεψης μου, εν εσκεφτομουν λυκους και αρνακια  
       εσκεφτουμουν social etiquette και πρεπει.  Στα 20 μου
       γαμω τα πρεπει και τα μη, νιωθω γυναικα τζαι ανεξαρτητη
       τζαι λιο πιο εξυπνη που τα 10 μου. Στα 20 μου αλλαξε
       η ποιοτητα ζωης του κοσμου γυρω μου. Εν ουλλα γυρω
       στα υλικα αγαθα ενω θυμουμαι ως τα 10 ο κοσμος εζουσε,  
       επιενε στην εξοχη, εζουσε απλα αλλα δυνατα.
       Ελπιζω στα 30 μου να καταφερω να αλλαξω τον κοσμο
       τζαι να σωσω ουλλα τα αδεσποτα του κοσμου. Περιμενω
       να αλλαξει τουτη η αθλια ιδεολογια τα λεφτα φερνουν  
       ευτιχυα. Μεχρι τα 30 μου περιμενω να αλλαξει ο τροπος
       που ταξιδευουμε σε διαφορες χωρες γιατι φοουμε τα
       αεροπλανα τζαι να μπορουμε να καμνουμε teleport για
       να μπορω να καταφερω να καμω 80 days around the world

       ( Συγκινήθηκα!  Καλή τύχη! )

6) Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι όλες αυτές οι ερωτήσεις που βασανίζουν συχνά πυκνά συνέχεια το μυαλό σου είναι απλά ένδειξη για εφόδια που έχεις, τα οποία θέλουν να βγουν έξω και να κατακτήσουν τον κόσμο;  Τι θα κατακτούσες αν ήσουν… βασίλισσα;

        Γουαου.
        Οκ..
        Ηταν να κατακτουσα την εξουσια να πιαω τουτους
        τους μικρους τυπακους που τον πλανητη των κρεμασανε
        μπρελοκ τζαι να τους κατσω δκιο πατσους να φερουν
        τα μιλια τους. Ηταν να κατακτουσα ουλλα τα μυστικα
        τζαι μυστηρια του κοσμου, μα ΟΥΛΛΑ, τουτανχαμον,    
        φακελοι της κυπρου, ντα βιντσι, μουσεια μπλα μπλα
        τζαι ηταν να τα δκεβαζα τζαι να γινομουν εξυπνη
        τζαι ηταν να κατακτουσα τον τιτλο της πιο καλης
        βασιλισσας γιατι ηταν να ημουν πολλα καλη σε
        ουλλους ωσπου να παττισω αλλα εν με κοφτει.

        (!!!)


7) Εσύ σαν χιονονιφάδα θα μπορούσες με κάποιο τρόπο να βοηθήσεις κάποιον να αγαπήσει τον χειμώνα; Πώς;

        Κλεισε τα μαθκια σου. Τζαι απλα νιωσε τον κριο αερα
        στο προσωπο σου. Την μουττουα σου να κοτσινιζει.
        Εισαι ντυμενη ζεστα, εν θα αρρωστησεις. Νιωσε την
        καρδια σου που καμνει pumb ζεστο αιμα σε ουλλο σου
        το κορμι.
        Ακου την ησυχια τζαι το stillness που υπαρχει στον
        ζωντανο κοσμο γυρω σου. Εν ζωντανος. Αλλα εν κινειται.
        Ανοιξε τα μαθκια σου. Καφκουν σε που το κρυο τζαι
        το κατασπρο που βρισκεται μπροστα σου.
        Βλεπεις τες μποτες σου που εν χωσμενες καλα μες
        το χιονι τζαι νιωθεις τα δαχτυλουθκια σου να μουθκιαζουν.    
        Στεκεσαι τζαμε, ζωντανη, αλλα ακινητη. Μα εισαι ζωντανη!    
        Το οτι μπορεις να νιωσεις τοσα πολλα πραματα,όι μονο   
        συναισθηματα αλλα κυριως αισθηση, καμνει σε να   
        καταλαβεις ποσο ζωντανη εισαι.

        μπορεις να βουρισεις τζαι να μεν δρωσεις. μπορεις να   
        περπατησεις μιλια τζαι να βλεπεις γυρω σου τη φυση
        να αντιδρα στο κρυο.
        μπορεις να μπεις σπιτι που εν ζεστη τζαι να πεις οχ ηντα
        ωραια ζεστη, μπορεις να καμεις μπανιο τζαι να πεις οχ
        ηντα ωραιο μπανιο. μπορεις να πιαεις μιαν αγκαλια τζαι να
        πεις, οχ ηντα ωραια ζεστη αγκαλια.

       ( Ευχαριστώ!  Ξέρω την αίσθηση στην οποία αναφέρεσαι!
         Να είσαι ακίνητος και να νιώθεις τη ζωή.  Δεν το συνδύασα
         ποτέ με τον χειμώνα. Εύχομαι φέτος, χάρη σε σένα να  
         καταφέρω να τον αγαπήσω!)
 
8)  Εε;;; τι λαλείς;  Εννά μας πεις ακόμα καμιάν ιστορία που το σόι σου;
 
        Ηταν ο παπας μου τζαι επιε να παρει μια αναλυση
        σε μια γιαγια. ( ο παπας μου εν χημικος τζαι επιε να
        παρει τα αποτελεσματα.)
        Παει στη γιαγια τζαι λαλει της:
        Παπας: - εν τρεις λιρες.
        Η γιαγια δια του μονολιρο τζαι λαλει του       :
        Γ: - δωσμου 2 λιρες ρεστα.
        Π: μα γιαγια εδωκες μου μονολιρο. Πρεπει να μου
            δωκεις ακομα δκιο τα ιδια
        Γ: οι εν πεντολιρο. Εγω ειμαι χατζινα εν λαλω ψεματα

        παει ο παπας μου στη διπλανη τη γειτονισσα τη γιαγια
        που εστεκετουν τζαι εθωρε τζαι λαλει της γιαγια,
       τι εν τουτο;   
       Τζαι λαλει τζινη, μονολιρο. Παει πισω στην χατζινα τζαι
       λαλει της, ειδες εν μονολιρο, αρα δωσε μου ακομα
       δυο τα ιδια.

       Γ: οι εν πεντολιρο! Δωσμου 2 λιρες ρεστα.

       οι κουβεντα επιενε πολλη ωρα. Τζαι σε καπια φαση
       εβαρεθηκε ο παπας μου,  φκαλλει τζα ο παπας μου
       δκιο λιρες που τη μπουκα του τζαι δια της.

       ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΕΙ ΕΝ ΕΝΤΑΞΗ ΕΝΝΕΝ ΤΙΠΟΤΕ,
       εφκηκε τζαι 2 λιρες ζημιωμενος

       ( ΧΑΧΑΧΑΧΑ εν παίζεστε! )

9)  Δευτέρα πρωί.  Σηκώνεσαι. Με την τσίμπλα στο μάτι. Φτιάχνεις τον καφέ σου.  Ανοίγεις τον υπολογιστή και γράφεις : www.blogger.com
         
         Η σελίδα εμφανίζει:

         Sorry, for the inconvenience.  Blogger died last night.
         We have decided not to bring him back to life.
         Thanks for spending so much time with him, anyway.
          Byyyyyyyyyeeeeeeee

         Ποια θα ήταν η αντίδρασή σου;


        Η καρδια μου χτυπα δυνατα, πονω.
        Μεινισκω ακινητη τζαι νιωθω ΟΥΛΛΟΝ τον μεσα μου 
        κοσμο να εξαφανιζεται τζαι να διαγραφεται τζαι να 
        ειμαι παλε μια απλη θνητη χαμενη τζαι ασημαντη.

        (Please, take backups and keep copies of everything 
          you write!)

10 ) Σε τούτην την ερώτηση εν Σάββατο βράδυ. Γυρνάς από το μπαρ, τα κλαμπ, τα τσιγάρα , τα ποτά και τα ξενύχτια.  Πέφτεις στο κρεβάτι. Εκεί που πάει να σε πάρει ο ύπνος εμφανίζεται μια λάμψη μπροστά σου.  Βλέπεις μια λευκή περίεργη φιγούρα.  Αναρωτιέσαι πόσο πολύ ήπιες. 
Σου λέει: Είμαι το Τζίνι του Χιονιού.  Τι ευχή θα ήθελες να
σου πραγματοποιήσω; 
    
    Μονο μια;!
    Ηταν να του πω.
    Σε παρακαλω παρμε  πισω στο δικο μου κρεβατι! 
    Τουτο το παγκακι εν αβολο!

   (Ντόινγκ!!! )

Snowflakes! Είσαι απόλαυση!
Αν και κάθε φορά που σε διαβάζω στο μυαλό μου έχω cornflakes!
Το πιο όμορφο στα παιγνίδια της αγαπημένης μας Πρασινάδας, είναι ότι μπαίνουμε στη διαδικασία να νιώσουμε/φανταστούμε/γνωρίσουμε τους συνμπλογκερς μας.
Πολλές φορές διαβάζουμε στα γρήγορα μια ανάρτηση, σχολιάζουμε ή όχι το θέμα και πάμε παρακάτω.
Όταν όμως αφιερώσουμε χρόνο και προσπάθεια για να σκιαγραφήσουμε ένα άτομο μέσα από τις λέξεις του, δημιουργείτε μια σύνδεση.  Μια μαγική στιγμή.

Χιονονυφάδα μου, διαβάζοντας σε ένιωσα πολλές χιονονυφάδες να πέφτουν γύρω μου.  Ο ήλιος τις καρδιάς σου τις φώτιζε και τις έκανε πολύχρωμες και λαμπερές.

Σου εύχομαι, από τα βάθη της ψυχής μου, να πετύχεις πολλά από αυτά που θες στη ζωή σου. Να μαζέψεις όσα μυστικά μπορείς.  Και να θυμάσαι πάντα ότι ίσως το πιο μεγάλο μυστικό να κρύβεται στη στιγμούλα που θα κοιτάς τα μάτια σου στον καθρέφτη και θα χαμογελάς!

Σε ευχαριστώ πολύ που απάντησες τις ερωτήσεις μου!  Διάβαζα τις απαντήσεις και τα συναισθήματα ήταν ένα μπουκέτο από  :  Ενδιαφέρον/συγκίνηση/θαυμασμό/δροσιά/χάχανα/μαγεία!

Νεραϊδένια φιλιά!

12 σχόλια:

Πρασινάδα είπε...

Mανα μου σας ρε! Νομίζω εσεις εισασταν ιδανικοί Πίκοι η μια με την άλλη. :)

Moonlight είπε...

Μα τι καλές αρωταπαντήσεις! Ήταν να σχολιάσω αλλά νομίζω εν χρειάζεται. Απλά φακκά μου ο χειμώνας τζι εν ταυτίζουμαι με τίποτε με τζείνα που λαλείς! :p

Neraida είπε...

Μάνα μου μας!

Έτσι ένιωσα κι εγώ :-) Χαμένες μες το βυθό μας.

Να σαι πάντα καλά Πρασιναδούλα!

υ.γ. τωρά που θωρώ που τον internet explorer θέλει σάσμα το κείμενο. Θα το κάνω το απόγευμα.

Neraida είπε...

Moonlight! Ευχαριστούμε :-)

Ούτε εμένα μου αρέσκει, απλά μου άρεσε το σκεπτικό της Snowflakes και θα προσπαθήσω να το ζήσω!

Unknown είπε...

κορουδες μου αγαπημενες...ειστε και οι δυο μια σκετη απολαυση να σας διαβαζω...

Unknown είπε...

Τούτη η συνέντευξη απλά μεταφέρει αλλού. Εν ονειρική! Εσμιξατε μια χαρά!

Neraida είπε...

Ευχαριστούμε Αντι Μόκο και Μία!
Ένιωσα πολλά όμορφα γνωρίζοντας τη Snowflakes. Ήταν σαν να έβλεπα πολλά που τα όνειρά μου να είναι δικά της και να έχει την όρεξη και τα νιάτα για να τα ζήσει και να τα πετύχει.

Light Blue είπε...

:)

Πεζούνι είπε...

ωραίες ερωτήσεις απο την νεράιδα, τζε οφήλω να πώ ότι συμφωνώ με την πράς, τερκάζετε.
Ποιντς θα δώκω στην ερώτηση/απάντηση 5
"Στα 20 μου γαμω τα πρεπει και τα μη"
έτσι πρέπει σσιόνα μου. Το 8 βέβαια ήταν αναμενόμενο :Ρ Έξερα ήταν να κάμει έτσι που την πρώτη φορά που λαλεί η γιαγιά ότι εν πεντόλιρο.. Καλά τζε άντεξε τόσην ώρα ο παπάς σου πάντος :Ρ

Neraida είπε...

Καλωσόρισες Πεζούνι!

Είδες ο ΣΠΑ τι μα κάμνει; χιχιχι

snowflakes είπε...

Επερασαν 5 μέρες.. Λαλω εκαμα τίποτε λάθος; Μετά θωρώ το τούτο. Τωρα. Σαν ειμαι με στο κτεβατι τζαι προσπαθώ να βράσω τα ποδουθκια μου τζαι χαμογελώ σαν το μωρό τζαι γεμωσαν τα μαθκια μου τζαι ευχαριστω πολλα πολλα πολλα! Που μικρή πάντα ένιωθα ότι είχα μια νεράιδα ;)

Neraida είπε...

Εκαρτέρουν σε, αλλά λαλώ αλόπως έπιασεν τα μαθήματα τζιαι δεν είχε χρόνο να με έβρει :-)

Είδες!!! Έχεις μια νεράιδα!!!