'Ανοιξη

Μυρίζει Άνοιξη η μέρα σήμερα! Γλυκιά, όχι πολύ κρύο, όχι πολύ ζέστη.

Τα λουλουδάκια άρχισαν να ξεμυτίζουν, να χαμογελάνε.

Ο ήλιος έχει μια διαφορετική ζωντάνια.

Ήθελα να φορέσω λουλουδένιο φόρεμα , μόνο που δεν υπήρχε κανένα στο ερμάρι μου. Ακόμα κάνει κρύο. Και στα χειμωνιάτικά μου ρούχα δεν άνθιζαν μέχρι τώρα λουλούδια.

Όμορφο το συναίσθημα της ανεμελιάς. Ότι κι αν συμβαίνει. Όσα προβλήματα κι αν υπάρχουν γύρω μας, σοβαρά ή μη, θα λυθούν. Κι όσα δεν λυθούν θα συνεχίσουν απλά να υπάρχουν. Προκαλώντας μας ακόμα μια φορά να ανοίξουμε τους ορίζοντες μας, να δεχτούμε ότι η πραγματικότητα απλά είναι έτσι! Και ο μόνος τρόπος είναι να την αγαπήσουμε και να ζήσουμε μαζί της.

Τον τελευταίο καιρό αφήνω πίσω μου πολλά "Θέλω". Πολλές ιδέες που έλεγαν : "Ωραία! Έτσι θέλω τη ζωή μου. Αυτά τα συγκεκριμένα με κάνουν ευτυχισμένη."

Κι όμως η ευτυχία είναι ουσία, είναι άυλη, ρευστή, αλλάζει μορφές, ονόματα, ταμπέλες, χώρο διαμονής. Κι όταν τη νιώθω δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο. Ίσως μόνο ένα λουλουδάτο φόρεμα, σαν αντικατοπτρισμό των συναισθημάτων... Ίσως...

Είναι δύσκολο, το ξέρω, να θυμόμαστε αυτό που μας κάνει ευτυχισμένους. Το ρίχουμε συχνά στο συρτάρι μας, σαν ένα παλιό σημειωματάριο. Κι από πάνω κάθε μέρα γεμίζουμε το συρτάρι με χίλια δυο, ότι χρήσιμο ή άχρηστο βρεθεί στα χέρια μας. Και ξεχνάμε. Λυσμονάμε τις λέξεις που είναι γραμμένες εκεί μέσα.

Λέξεις όπως...

Χαμόγελο

Ζωή

Άνοιξη

Προσωρινά

Μη-έλεγχος

Απόλαυση

Έρωτας

Αγάπη

..

..


Ποιές είναι οι δικές σου; Τι γράφει το δικό σου σημειωματάριο;;;