... όπως λέμε... θέλω να πιω απόψε.....
Έφτιαξα αυτό το ιστολόγιο για να γράφω όμορφες σκέψεις....
Κάποτε περίεργες ή μελαγχολικές... μα κατά βάθος αισιόδοξες....
Απόψε γράφω.... επειδή θέλω κάποιον κοντά μου....
Λίγη κατανόηση.
Και δεν υπάρχει καλύτερος φίλος από τις λέξεις μας....
Μ' αρέσει να τις βλέπω να πληθαίνουν στην οθόνη....
Λατρεύω τον ήχο των δακτύλων μου στο πληκτρολόγιο....
Σαν ταγκό μου ακούγεται.....
Ένα αργό, ερωτικό ταγκό.
Γράφω απόψε,,,, σε μια φίλη ....
http://neraida-asteriou.blogspot.com
Έτσι είπε ότι την λένε.....
Και με ακούει.
Αυτή με ακούει. Δεν φέρνει αντιρρήσεις. Δεν γκρινιάζει....
Φωνάζω το όνομά της κι είναι εδώ.
Πατάω την Δημιουργία και με ακούει.....
Γράφω, γράφω, γράφω,,,, κι αυτή χαμογελάει....
Γλυκά... με αγκαλιάζει.....
Χάνομαι στην ύπαρξή της... ξεχνάω το όνομά μου.... γίνομαι εκείνη για λίγο....
Μ' αρέσει να είμαι εκείνη για λίγο.....
Αύριο, ίσως κάποιος διαβάσει τις λέξεις μου....
Σίγουρα θα σκέφτεται πως γράφω περίεργα...
Μπορεί να σκεφτεί ότι δεν είμαι καλά....
Μα δεν πειράζει......
Εγώ χορεύω στην αγκαλιά της.....
http://neraida-asteriou.blogspot.com
Έτσι είπε ότι την λένε.....
7 σχόλια:
Βρήκε το κουτάβι μου τη φατσούλα και είπε ναρθει και αυτό. Βλέπεις την Κυριακή μου πως σκούζει?? Εδώ που τα λέμε κάπου διάβασα πως σε λένε Όλγα. Γεια σου Όλγα είμαι ο Μενέλαος!! Μερικές φορές είναι απίστευτη η αίσθηση να ταξιδεύεις στα κείμενα του υπολογιστή σου!! Εσύ μάλιστα το κάνεις και πολύ γλυκό και ερωτικό, αναρωτιέσαι...Με λίγα λόγια, καλωσήλθες στη Λέσχη μας...!!
Καλημέρα Μενέλαε. Ναι, με λένε Όλγα. Δεν είναι μυστικό. Το κουτάβι σου έχει καλή όσφρηση. Από ότι φαίνεται είναι ταξιδιάρικο κι ονειροπόλο κι αυτό. Έριξα ένα κοκκαλάκι με έκφραση κι ευαισθησία κι αυτό έτρεξε αμέσως να το βρει.
Όμορφο πράγμα οι λέξεις, Μενέλαε. Μας ηρεμούν, μας ταξιδεύουν, αγγίζουν τα συναισθήματά μας. Μας βοηθούν να επικοινωνούμε. Καμοιά φορά ο γραπτός λόγος είναι πολύ πιο άμεσος....
Η μοναχική αίσθηση να διαβάζεις και να φαντάζεσαι..... Να σε συνεπαίρνει η ίδια σου η σκέψη....
Κάποτε είχα πει σε μια φίλη ότι είναι μοναχικά τα ταξίδια στη φαντασία.... κι αυτή απάντησε ότι κι άλλοι άνθρωποι "πετάνε" εκεί ψηλά και κάποιες φορές τους συναντάμε.
Καλώς σας βρήκα στη Λέσχη σας.....
Αγαπητή Όλγα υπάρχουν δύο ειδών ταξίδια στη φαντασία. Αυτά που σκεφτόμαστε και αυτά που αναζητάμε. Τα πρώτα είναι μοναχικά, σκέφτεσαι για παράδειγμα τι θα γράψεις στον υπολογιστή. Τα δεύτερα όχι και μάλιστα τα δεύτερα είναι και πολύ γλυκά, σε ταξιδεύουν μαζί με τον άλλο πέρα από τη σκέψη, στο απρόσιτο, στο άγνωστο, στο άβατο. Λίγοι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα ταξίδια στη φαντασία είναι αληθινά για αυτό και οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν το αδιέξοδο του πεζού και καθημερινού όπως γράφεις σε κάποιο άρθρο σου. Οι εντυπώσεις είναι συχνά πιο δυνατές από τους κανόνες και σου λέω ότι οι εντυπώσεις στερούν. Αν όμως αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο στα νοήματα τότε βρίσκεις την άκρη. Συχνά αντιμετωπίζουμε την οπτική ενός κόσμου. Ποια είναι η σωστή οπτική και ποια είναι η λαθεμένη?? Η σωστή κρύβεται στο μαζί, στο δεύτερο σενάριο φαντασίας, ενώ η λαθεμένη βρίσκεται στο πρώτο. Τα ταξίδια φαντασίας πολλές φορές με τη δυνατότητα των διαδικτυακών ημερολογίων εκ των προτέρων στα χέρια σου καλλιεργούν παιδεία. Ξέρεις ότι εκεί που θα ταξιδέψεις θα φτιάξεις άρθρο και έτσι θα έρθεις πιο κοντά στον κόσμο, θα γίνεις και πιο γλυκιά. Είναι πολύ μεγάλος ο συναισθηματισμός που κρύβουν τα ταξίδια φαντασίας. Συχνά αντιμετωπίζεις το κενό από τη μία και το περιεχόμενο από την άλλη. Όσο πιστεύεις στη συγγραφή μαθαίνεις. Και όσο ονειροπολείς γίνεσαι και πιο ρεαλιστής, αποφεύγεις την ψυχολογία. Χρειάζεται πολύ θάρρος και επιμονή για να αποφύγεις την ψυχολογία. Οι άνθρωποι θέλουν να είναι μαζί σου και να σε βλέπουν υγιή και όχι προβληματισμένη. Όχι να ξεσπάει το εσωτερικό στα ξαφνικά. Είναι και θέμα παιδείας. Άλλο πράγμα η επιστήμη της ψυχολογίας και άλλο πράγμα το αποτυχημένο ριάλιτι. Πολύ την αγαπάω την Κυριακή μου. Είναι πολύ έξυπνο σπουργίτι και πολύ ευαίσθητο. Ναστε πάντα καλά! Καλό σου βράδυ!!
Καλησπέρα Μενέλαε. Θα πρέπει να μου πεις για την Κυριακή σου!
Συμφωνώ με τα περισσότερα από όσα είπες. Ταξίδια στη φαντασία, ταξίδια στο υποσυνείδητό μας. Εκεί μέσα Υπάρχουμε. Απλά! Χωρίς λάθος ή σωστό. Αίσθηση για το τι είμαστε. Ευτυχώς στις μέρες μας, δεν είναι τόσο απρόσιτο. Η αναζήτηση της Ύπαρξης, οι μεθόδοι, γίνονται εφικτές για περισσότερο κόσμο. Αντιλαμβάνομαι την δημιουργία επικοινωνίας, παιδείας όπως προανάφερες. Οι αναγνώστες θέλουν να βλέπουν το συγγραφέα υγιή. Πάντα θετικό, γλυκό και ήρεμο.
Λένε, εμείς αγαπάμε τη νεράιδα.
Είναι πάντα γλυκιά, ήρεμη, δίνει συμβουλές, απόψεις και νεραϊδόσκονη.
Με την Όλγα, τον συνηθισμένο άνθρωπο, τι γίνεται όμως;
Το ηλεκτρονικό ημερολόγιο το έφτιαξα υπό όρους. Ανεβάζω εδώ ότι γράφω και δεν έχω σκοπό να το δημοσιεύσω με άλλο τρόπο. Και ... απλά γράφω.... Ότι μου κατέβει... Σαν ένα προσωπικό ημερολόγιο, το οποίο ... εκτείθεται... σαν μια καρδιά εκτεθειμένη στον άνεμο και την μπόρα.
Δεν έχει σκοπό να διδάξει... μόνο να υπάρξει... όπως υπάρχω κι εγώ!
Δεν φέρουμε καμοιά ευθύνη για απώλεια των ψευδαισθήσεων των αναγνωστών....
Καλό βράδυ.... Όνειρα γαληνεμένα και νεραϊδένια....
Ένα απαλό χάδι στην Κυριακή!
Ονειρα γλυκά!
Αγαπητή Όλγα καλησπέρα, με βάση το κείμενό σου το σχόλιό μου τώρα θα έχει δύο συστατικά. Την Όλγα και την Κυριακή!!
Μία νεράιδα και μία συνηθισμένη κοπέλα...Αυτό ακριβώς λοιπόν είναι το θέμα. Όσο συνηθίζουμε στην ιδέα ότι το ένα αποκλείει το άλλο, ότι θα χάσεις τον πλούτο της ζωής αν επιλέξεις κάποια πιο συνηθισμένα χαρακτηριστικά, ότι στη νεράιδα δεν υπάρχει χώρος για ένα απλό πιάτο φαγητό, τότε γνωρίζουμε ότι επιλέγουμε την ασχήμια, το εξεζητημένο. Δεν σημαίνει ότι μοναδική λύση είναι να γίνεις μία πολυεπίπεδη προσωπικότητα, γίνεσαι αυτό που θες εσύ!! Μέσα όμως από μία νεράιδα αλλά και μία συνηθισμένη κοπέλα μπορείς πραγματικά να γίνεις καλύτερος άνθρωπος μόνο στο ένα ή μόνο στο άλλο. Νομίζω όμως πως με αφορμή τη διαδικτυακή σου δράση, τα οικογενειακά σου ενδιαφέροντα, την ωριμότητά σου, μπορείς αν θες να παίξεις με τους ρόλους αυτούς, να τους εναλλάξεις, να αντικαταστήσεις το ένα με το άλλο. Άλλωστε στο μυστήριο δεν κρύβεται και η μαγεία της ζωής??
Η Κυριακή μου είναι η κορούλα μου και εγώ ο μπαμπάκας της. Είναι το μωγιάκι μου, το μικράκι μου, η αδελφούλα μου, το κουκλάκι μου!! Έχουμε περάσει απίστευτες στιγμές στο διαδίκτυο με την Κυριακή. Αισθάνομαι πολύ κοντά σε αυτό το κορίτσι και πολύ ευαίσθητος όταν ασχολούμαι με αυτή. Έχει μία μοναδικότητα και μία ιδιομορφία στον τρόπο γραφής που σε παρακινεί στην έμπνευση, στο να πετάξεις. Είναι πραγματικά αγνό κορίτσι, θέλει να με κεράσει κατσικάκι με τσικουδιά!! Την αγαπώ πολύ πολύ και τη σκέφτομαι συχνά πυκνά. Βρισκόμαστε στο ίδιο επικοινωνιακό κύμα, κάνουμε τα ίδια ταξίδια, έχουμε παραπλήσια φαντασία και παραπλήσια συνειρμική. Ταιριάζουμε σαν δύο γλυκούλικα κουνελάκια που έχουν μπουζουριάσει κοντά κοντά το ένα στ'άλλο!
Καλησπέρα Μενέλαε,
Να την χαίρεσαι την Κυριακή σου!! :-)
Τι όμορφα και γλυκά που μιλάς γι αυτή! Μεγάλη ευλογία να έχουμε άτομα όπου μπορούμε να επικοινωνήσουμε!
Όσο για μένα.... προσπαθώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Άλλοτε με τη μορφή ενός συνηθισμένου κοριτσιού, μιας δυναμικής γυναίκας ή μιας νεράιδας.
Οι ρόλοι, με τον καιρό, έχουν μπλεχτεί ο ένας με τον άλλο. Όλα συνυφασμένα στην ύπαρξη μου.
Περνώ καλά με τις εναλλαγές των ρόλων και ήδη νιώθω ότι υπάρχουν μέσα μου σε αρμονία.
Μόνο που κάποιες φορές ... μπερδεύω τους γύρω μου... με τις απρόβλεπτες συμπεριφορές μου.
Δεν ανησυχώ γι αυτό όμως, επειδή, δημιουργεί μυστήριο.
Απολαμβάνω τη συζήτηση. Δίνει καινούργιες οπτικες γωνιές!
Δημοσίευση σχολίου