Μητρικά Ένστικτα

Μια βδομάδα διακοπές στο βουνό.
Μακριά από το σπίτι, τους γονείς, τη ρουτίνα.
Παρέα με πάρα πολλούς φίλους σε ένα όμορφο και οργανωμένο κατασκηνωτικό χώρο.
Τι άλλο να θέλει ένας νεαρός έφηβος;

Μα έλα που τα ένστικτα μου με πρόδωσαν κι αυτή τη φορά.
Ετοίμαζα όλη μέρα χτες τα πράγματά του. Μου πήρε όοοολλληηη μέρα!!!
Έβαζα τα πράγματα, έλεγχα, ξανασκεφτόμουν, τι άλλο μπορεί να χρειαστεί;

Τον κοίταζα, τον αγκάλιαζα, τον έφαγα από την γλώσσα.

- Να ντύνεσαι καλά...
- Μην κρυώσεις...
- Να προσέχεις...



- Να μην βράζεις πολύ τα μακαρόνια....
- Να πλένεις τα ρούχα σου....
- Έτσι θα μου λες όταν θα πάω για σπουδές. Άμα άρχισες από τώρα έτσι...τι έχω να τραβήξω.

- Κάτι έπαθε η μάνα μου, είπε της γιαγιάς του.
- Κάνει λες και θα μετακομίσω.

Το κάψιμο στο στομάχι ακόμα να περάσει από χτες.
Το σταματημένο μυαλό ευτυχώς άρχισε να λειτουργεί τώρα που έφυγε.

Πάω να περιποιηθώ τον κήπο, να εκτονωθώ.

υ.γ. κι ακόμα είμαι "άνετη", "ανεξάρτητη", "σκληρή", "δυναμική"...

Στραβάρα μου!