Πετάει το μυαλό σήμερα.
Όπου θέλει! Τελείως ανεξέλεγκτα!
Μπορώ να το ελέγξω. Έχω μάθει τους τρόπους και τις μεθόδους.
Μα δεν θέλω.
Έμαθα να ακούω τις ανάγκες του.
Αυτό έχει ανάγκη να κάνει.
Να πετάει ελεύθερο και απεριόριστο.
Έχει τρυπώσει σήμερα σε καρδιές, έχει ανηφορίσει πλαγιές, έχει κάνει τσουλήθρα
σε άχαρες σκάλες ενός κτιρίου.
Πέταξε ακόμα και μέσα από ένα μαγεμένο πύργο.
Ξέφυγε από όλα και κούρνιασε στην αγκαλιά του θησαυρού μου.
Μα δεν άντεξε ούτε εκεί πολύ.
Πετάει ανάμεσα στις σταγόνες της Αυγουστιάτικης βροχής...
κι αναρωτιέται αν βρέχει στο Λονδίνο....
Τρέχει συνεχώς... ελεύθερο .... κι άσκοπο.... ή χωρίς κόπο....
Κουράστηκε. Ξεκουράστηκε.
Αποτοξινώνεται.
Περιμένει τον επόμενο μήνα....
πολλά θα γίνουν....
Παίξε μυαλό μου... τρέχα ελεύθερο για λίγο ακόμα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου