Σύγχιση

Παλεύκω με κάτι που εν υπάρχει.
Αν μόνο σκέψη, τζιαι δεν ειναι ουτε σκέψη.
Εν ανασφάλεια τζιαι δεν είναι ουτε ανασφάλεια.


Προσπαθώ να τα βάλω με τις επιθυμίες και τις αποφάσεις μου.
Εν δυνατές όμως.
Τζιαι έντονες.
Έχουν ήδη πάρει το δρόμο τους.

τζιαι εγώ παλεύκω με το τίποτα.

Εσυνήθισα πάντα να βρίσκω εμπόδια
τζιαι νομίζω ότι πάντα υπάρχουν εμποδια.

Η διαφορά είναι ότι τώρα ξεπερνιούνται πιο εύκολα
επειδή έμαθα τρόπους, κέρδισα αυτπεποίθηση κτλ κτλ

μα κάποιες συνήθειες συμπεριφορές έχουν τόσο κολλήσει στο πετσί μου γμτ
που έχουν γίνει ένα με το δέρμα μου και νομίζω ότι αυτό το ανασφαλές, ανασφαλή ( δεν θυμούμαι καν πως γράφεται ) πλάσμα είμαι εγώ.
Δεν είμαι!
Ήμουν κάποτε.

Τα βάζω με τον εαυτό μου πάλι...
για να μην δώσω δικαίωμα σε κανενα άλλο να το κάνει...
Μα είναι πια αχρείαστο

άχρειστο

α

χρηστο

κι εγώ δεν το έμαθα ακόμα.
Δεν πάτησα το "save" να αλλάξουν τα δεδομένα στον χαζό εγκέφαλό μου.
Κάθομαι, με κοιτάω στα μάτια και αγχώνομαι.
Αγχώνομαι για ένα Τίποτα!
που δεν υπάρχει.

το μονο που υπάρχει είναι η ένταση στα δάκτυλά μου
που οδηγούν τα χέρια στο πληκτρολογιο
είναι σαν να κτυπάω κάποιον στα μούτρα.
ίσως να ήθελα να το κάνω.
Δεν ξέρω ποιον όμως, μιας και δεν μου φταίει ουσιαστικά κανείς.

ίσως... ίσως μόνο τον εαυτό μου...
γι αυτό γράφω γραφω γραφω
δίνω γροθιές πολλές!

αυριο...
αυριο θα γινει αυτό που πρεπει να γίνει.
αυτό που Εγώ Θέλω!

φιλιά πολλά!
κι όνειρα νεραϊδένια!