Το ΔΗΘΕΝ το νιώθεις.
Από την αρχή.
Είναι ένα μικρό σφίξιμο στο στομάχι.
Είναι ένας δυσταγμός ελάχιστος.
Είναι μια σκιά στο φως.
Είναι αυτό που με ελκύει.
Να του δώσω φως.
Να το ακυρώσω.. κι ας πονέσω κι ας χαθώ.
Το αγνοώ.
Μου αρέσει να νιώθω ότι θα το νικήσω.
Ότι θα φανώ πιο δυνατή από το ψέμα.
Δεν είναι λάθος το Δήθεν.
Δεν είναι λάθος να το ακολουθείς.
Λάθος είναι να πιστεύεις ότι μπορεί να σε στηρίξει καλύτερα από τα δυο σου δυνατά καλοσχηματισμένα πόδια. Μην ανέβεις στην πλάτη του. Απλά κράτα το από το χέρι και άσε το να σε ακολουθεί όσο θέλεις. Έχει κι αυτό κάτι να σου δώσει.... Ίσως μέσω του να βρεις την αλήθεια σου. Την τόσο όμορφη αλήθεια σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου