Συνειδητοποίηση - Βραχιόλια

 



Καλημέρα!

 

Δεν ξέρω αν σκέφτηκες ποτέ ότι τα βραχιόλια που έχεις στο κουτί με τα κοσμήματά σου, θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν σαν μέσο πραγματοποίησης ενός στόχου.  Ή καλύτερα συνειδητοποίησης.

 

Φυσικά, το έχουν σκεφτεί κάποιοι σοφοί, μιας και υπάρχουν τα κομποσχοίνια.

 

Το να έχεις κάτι μπροστά σου συνέχεια, σε βοηθά να θυμάσαι ή να μελετάς.

 

Εκείνη τη μέρα, λοιπόν, στη συζήτηση που είχαμε με τη διατροφολόγο μου, σχετικά με το πως θα μειώσω τα γλυκά και μου έλεγε για σκέψεις που πρέπει να κάνω πριν φάω, για το ότι πρέπει να σκεφτώ ότι δεν κάνουν καλό στην υγεία μου κτλ. καταλήγω στην εξής φράση.

 

"Οκ!  Θα σκεφτώ μιαν πελλάρα και θα το ελέγξω το θέμα."

 

Γιατί... ο πελλός... βλέπε Νεράιδα .... μόνο με την ίδια γλώσσα... βλέπε πελλάρα μπορεί να λειτουργήσει.

 

( Θυμήθηκα το ανέκδοτο που άκουσα όταν ήμουν δημοτικό ... τόσο παλιά... Ένας πελλός βγήκε σε ένα δέντρο.  Μαζεύτηκαν διάφοροι από κάτω και προσπαθούσαν να τον πείσουν να κατέβει. Αυτός τίποτα.  Έρχεται ένας άλλος πελλός και του λέει : Αν δεν κατέβεις θα κόψω το δέντρο με τη λεπίδα. Αυτός κατέβηκε. Όταν τον ρώτησαν γιατί , απάντησε : Τούτος εν πελλός τζιαι κάμνει το. )

 

Η σκέψη είναι η εξής. Κάθε φορά που τρώω γλυκό βάζω ένα βραχιόλι στο χέρι μου.  Στην επόμενη επίσκεψη στη διατροφολόγο, αδειάζω το χέρι και ξαναπάμε. 

Στην επίσκεψη μετά από δυο βρομάδες της λέω: Το άσπρο ήταν ένα κέηκ γεωγραφία, το μωβ μισό κομμάτι τούρτα, το άλλο ένα κομμάτι μηλόπιττα και το άλλο ένα σοκολατάκι.

 

 

Η ουσία του θέματος είναι η συνειδητοποίηση.
Πράγμα που δεν συμβαίνει εύκολα.  Καμιά φορά προσπαθούμε, καμιά φορά όχι.
Κάποτε έρχεται σαν φλασιά, άλλες με ατέλειωτες ώρες σκέψης για να καταλάβουμε :
Τι στο διάολο πραγματικά κάνω τώρα.

Ξέρω γω, υπάρχουν άνθρωποι που δεν σκέφτονται και πολύ.
Κάποιοι πείθονται εύκολα.
Κάποιοι αλλάζουν απόψεις συνεχώς.

Εγώ;
Δεν ξέρω αλήθεια.  Μάλλον αλλάζω απόψεις.
Σημασία έχει να συνειδητοποιώ τι κάνω και γιατί το κάνω κι αν το επιλέγω πραγματικά.

Μπορεί να είναι:

τα γλυκά,
το blogging
η συγγραφή
η ζωγραφική
το καθάρισμα του σπιτιού
οι παρέες μου
τα γλέντια μου
οι κουβέντες μου
οι φιλίες μου
η καθημερινότητα μου.

Άλλοτε είμαι εδώ παρούσα.  Κι άλλες φορές νιώθω ξένη στην ίδια μου τη ζωή.

Ευτυχώς που υπάρχουν και τα βραχιόλια για να μου θυμίζουν μερικές αλήθειες.!

Φιλιά!