Βατράχια

Καλό Αύγουστο!

Έχει καιρό να γράψω, ουσιαστικά σε αυτό το κομμάτι οθόνης.
Νιώθω ότι δεν έχω κάτι σημαντικό να πω ώστε να αξίζει να λερώσω το πληκτρολόγιο.
Κι αν με πιάσει να θέλω να πω κάτι το ρίχνω στον κάλαθο αχρήστων. Βλέπε facebook.

Κατά καιρούς μου μπήκαν ιδέες να γράψω κάτι.  Είμαι εδώ και δύο χρόνια σε μια προσπάθεια να χάσω βάρος.  Ήθελα να γράψω τη διαδικασία.  Πως σκέφτομαι, τι μαθαίνω.  Τελικά, μετάνιωσα γιατί σκέφτηκα ότι θα εκτονώνω την ενέργεια στο μοίρασμα των σκέψεων μου και θα μου γυρίσει μπούμερανγκ.  Μετά σκέφτηκα ότι στα πρώτα 10 κιλά που θα χάσω θα γράψω. Τελικά μετάνιωσα.
Έχω ήδη χάσει 12.  Πάμε για τα επόμενα 8.

Μετά σκέφτηκα ότι ένας λόγος που δεν γράφω είναι ότι συνηθίσαμε να είναι το blog χώρος γκρίνιας, εκτόνωσης και παιγνιδιού!

Σήμερα έψαχνα μια παλιά μου ανάρτηση, κατέληξα να διαβάζω καμιά 10αριά άσχετες δικές μου, να σκάω στα γέλια με τα σχόλια και να νιώθω την παρουσία σας εδώ. Γαμώτο, μου έλειψε το blogging!

Ίσως να μου έλειψε και η ουσιαστική λεκτική επικοινωνία μέσω γραπτού λόγου ή προφορικού λόγου.

Το παιγνίδι στο blogging μας τέλειωσε εδώ και καιρό.

Και για μένα το θέμα γκρίνιας, εκτόνωσης πάλι μου τέλειωσε γιατί έχω αρχίσει να προσδωκώ ανάσταση νεκρών... σόρρυ λάθος.. ηρεμία.  Κατά καιρούς σηκώνω το ραβδί μου και ρίχνω κεραυνούς αλλά γενικά έχω κάνει μια γενική εκκαθάριση στα γύρω μου άτομα.  Όπως κι έχω ασκήσει μια Τσαρίστικη ( είναι και στο αίμα μου ) πολιτική.  Ή κάμνεις τα πράματα όπως πρέπει ( που δεν θα με ενοχλείς ) ή παρέτα με!

Απλά και την ηρεμία την βαριέται το πλάσμα.

Έτσι, σήμερα διάβαζα για τη θεωρία του βρασίματος του βατράχου  ( σούπα κανείς; ) ( google it βαριέμαι να κάμνω copy paste ) όπου λέει ότι ένας βάτραχος άμα τον σιγοβράζεις, προσαρμόζεται στην κατάσταση, στη θερμοκρασία του νερού, και σιγά σιγά αφήνεται να γίνει σούπα.  Όταν ανιληφθεί ότι κινδυνεύει δεν έχει πια τη δύναμη να αντιδράσει και να πεταχτεί από το νερό.

Με άλλα λόγια σκλάβος της συνήθειας.

Στόχος της χρονιάς μου φέτος είναι να βάλω τάξη σε εκκρεμότητες, κυρίως πρακτικές, ώστε να συγυρίσω τον χώρο μου και τις δραστηριότητες μου και κάτι ξεχασμένα συναισθηματικά θέματα..  Έτσι, να μπορέσω να οργανωθώ και να ασχοληθώ περισσότερο με πράγματα που μου αρέσουν και να εντάξω νέες δραστηριότητες στη ζωή μου.

Εφτάσαμεν τον Αύγουστον τζιαι πολλά λίγα πράγματα έκαμα. 

Και σήμερα ήρτεν η συνειδητοποίηση της σούπας του βατράχου.
Εννοείται ότι άρχισα να ψάχνω μέχρι και το παραμύθι με τον Πρίγκιπα Βάτραχο.
Κι εδώ στο blog ένα κείμενο με βάτραχο έψαχνα αλλά δεν το βρήκα.

Δεν κατάφερα να καταλάβω και πολλά πράγματα.

Πέρα από κάτι φιλοσοφίες που με παρέπεμψαν ότι πρέπει να τελειώσω το στόχο μου, ΦΕΤΟΣ.

Έτσι, αγαπημένε μου αναγνώστη και στήριγμα της ζωής μου τα τελευταία χρόνια , είτε το ξέρεις είτε όχι, αθθυμήθηκά σε!

Πάμε για το πήδημα του βατράχου!