Κενός Χρόνος.

Κενός χρόνος ενός τετάρτου στο πρόγραμμα μου.

Σε μια καφετέρια. Απολαμβάνω το cappuccino μου.  Τέλειωσα κάτι εγγραφές σε ένα excel spreadsheet.  Έχω ένα βιβλίο στη τσάντα αλλά βαριέμαι να το ανοίξω τώρα.

Ένα τέταρτο κενό.

Πολλά κενά. Χαλαρά τελευταία.

Δεν έχω συνηθίσει ακόμα την αίσθηση της μη πίεσης.

Το να απολαμβάνω απλά τη ζωή.

Ίσως για κάποιο ηλίθιο λόγο δεν την απολαμβάνω όσο πρέπει.

Ξεκουράστηκα το σ/κ που πέρασε.  Πήρα off. Απομονώθηκα σε ένα σπιτάκι στο βουνό. Ήταν όμορφα.  Το χαίρομαι κάθε φορά. 

Τελικά δεν είναι πάντα εύκολο να μένει κανείς με τον εαυτό του.

Υπάρχει η απόλαυση ότι : Τώρα τρώω το πρόγευμα, πίνω τον καφέ, βλέπω τηλεόραση. 

Χωρίς να με ενοχλεί κανείς.  Χωρίς να έχω την αίσθηση ότι κλέβω το χρόνο από κάτι άλλο.

Υπάρχω. Απλά. Στη μέρα.

Στο ένα τέταρτο κενό.

Χωρίς σκέψεις, έννοιες, ενοχές, πόνο.
Νιώθω κάθαρση.  Εδώ και αρκετές βδομάδες.  Είναι περίεργο συναίσθημα.  Επειδή του λείπει η κίνηση.  Είναι όπως βουλιάζεις στη μπανιέρα γεμάτη αφρόλουτρο με άρωμα ρόδου.  Μένεις εκεί. Απολαμβάνεις το νερό.  Νιώθεις τον αφρό να κυλάει στο σώμα σου.  Να αγγίζει κάθε σημείο σου. Απόκρυφο ή μη.  Και να μην κάνεις τίποτα. Να γίνονται τα πράγματα χωρίς τη δική σου κίνηση. Τη δική σου ενέργεια.
Όπως το χειμώνα που μου έχει μάθει τελευταία η Snowflakes.
Αφήνομαι στη ζωή!

Η θηλυκή πλευρά του εαυτού μας.  Ρευστή. Ευάλωτη.  Ευπροσάρμοστη.  Με ψηλούς δείχτες αποδοχής.  Χωρίς ανάγκη επιβολής.  Γεμάτη ζωή.  Η ίδια η ζωή.
Ο καφές τέλειωσε.

Πλησιάζει και ο χρόνος.

Ο υπολογιστής έχει ακόμα μπαταρία. Αρκετή.

Τα γυαλιά μου, το νέο μου αξεσουάρ, σημάδι ωριμότητας είναι ακόμα στο πρόσωπό μου.

Το αεράκι φυσάει απαλά τα μαλλιά μου.  Θέλουν βάψιμο, θα πάω την Παρασκευή.

Πεθύμησα.
Να είμαι δημιουργική. 
Να έχω εμπνεύσεις.

Να ξεφεύγω από τη ζωή και να φτιάχνω τους μαγικούς μου κόσμους.

Πεθύμησα να είμαι γυναίκα.
Πιο πολύ πεθύμησα τη νεραϊδένια μου υπόσταση.  Τα πετάγματά μου στα αστέρια μου.
Στο δικό μου κόσμο.  Στο δικό μου αστέρι.  Στη θάλασσα του με χρώμα ασημένιο.
Σε ένα κόσμο που είναι όμορφος επειδή είναι! Στην ουσία του είναι!

Πέρα από τις μικρότητες, τα προβλήματα και τις κρίσεις μας.

Σε μια αντίληψη της ζωής όπου όλα είναι μέρος του σύμπαντος.  Παιγνίδια μέσα στα στοιχεία του νερού, του αέρα, της γης, της φωτιάς, του κενού.

Σε ένα τέταρτο κενό, η ζωή μου όλη.