Κουβαλούμε μέσα μας συμπεριφορές που έχουν γίνει ασυναίσθητη συνήθεια.
Μια τέτοια συνήθεια είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζω τις διαφορές μου με ένα συγγενικό πρόσωπο.
Συνήθως η αντίδρασή μου είναι άκρως επιθετική. Είτε με απότομο τρόπο και λέξεις,
είτε με "ιπτάμενα αντικείμενα" ( τι τα έχουμε τα ραβδάκια ε; ), είτε με παθητική επιθετικότητα ( μ' άρεσε ο όρος. Τον περιγράφει άψογα η cake στο blog της).
Σήμερα, σε μερικά λεπτά, έχω "διαγώνισμα".
Είπα να δοκιμάσω να διαχειριστώ την κατάσταση.
( στραβάρα μου χιχιχιχι )
Πως;
Δεν έχω ιδέα.
Όλοι οι τρόποι που έχω σκεφτεί μέχρι τώρα εδώ και μια βδομάδα που με προβληματίζει το θέμα, καταλήγουν σε επιθετικότητα.
Το μόνο που μου έμεινε να κάνω είναι την ασκήση ηρεμίας που έχω μάθε τελευταία.
Εύχομαι ο Εαυτός να δεηθεί να μου εμφανίσει την ποθούμενη λύση...
Αλλιώς θα μετρήσω τα ποτήρια που θα σπάσω και θα σας ενημερώσω.
Good Luck to me.
2 σχόλια:
Σκέψη: Σε κάθε κατάσταση υπάρχει ένα σημείο αρνητικό, ένα θετικό κι ένα ουδέτερο. Για να αποφευχθεί η σύγκρουση συγκεντρώνουμε το μυαλό μας στο ουδέτερο.
Δηλαδή, σε ένα τριαντάφυλλο, το άνθος είναι το θετικό, τα αγκάθια το αρνητικό και το κοτσάνι το ουδέτερο.
Πέρασα το διαγώνισμα.
Ήρεμη συζήτηση.
Τώρα μου μένουν οι εξετάσεις σε δυο βδομάδες.
good. καλά θα πάει και η έξέταση αφου εκανες πράκτισ
Δημοσίευση σχολίου