Την είχα γνωρίσει το καλοκαίρι σε ένα σεμινάριο.
Μια γυναίκα που την προσέχεις από την πρώτη στιγμή.
Δυναμική παρουσία. Μεγάλα ανοιχτόχρωμα μάτια.
Μελαχρινή, μαύρο μαλλί, ζεστό χαμόγελο.
Κάθησα δίπλα της, από διαίσθηση ίσως. Ένιωσα ασφάλεια.
Περάσαμε μαζί τρεις μέρες.
Η δυναμική αυτή παρουσία απλώθηκε στην αίθουσα.
Άγγιξε το μυαλό, τις καρδιές, τη ψυχή, τα δάκρυά μας.
Να! Ένας δυνατός ώριμος άνθρωπος!
Ένας άνθρωπος που πιστεύει κι αγωνίζεται!
Προσπαθεί για το καλύτερο!
Κι όχι μόνο προσπαθεί!
Τα καταφέρνει κιόλας!
Η φωνή της στάζει αυτοπεποίθηση και θέληση.
Σήμερα τη θυμήθηκα.
Θυμήθηκα τα χέρια της. Λεπτά δάκτυλα μα δυνατά.
Βλέπεις την ένταση στα χέρια της, το πείσμα της.
Η ενέργεια ξεχειλά από κάθε τους κύτταρο.
Σταθερά χέρια. Σε αγγίζουν και νιώθεις σιγουριά.
Νιώθεις ότι σε αγαπούν! Για τώρα, για πάντα, για ότι είσαι....
Χρόνια σου πολλά άγγελέ μου!
Η καρδιά σου να είναι γεμάτη ανθούς να μας τους χαρίζεις!
14 σχόλια:
Μπράβο κουταβάκι. Θέλεις να σε φασκομηλιάσω???
Ναι.... Ένα φασκομηλάκι θα μου ζεστάνει τις αναμνήσεις μου.
Καλό βράδυ Μελένιε Μενέλαε!
"γεμάτη αυτοπεποίθηση και θέληση", "ενέργεια σε κάθε κύτταρο","δυνατός, ώριμος άνθρωπος":γιατί εγώ βρίσκω αυτά τα χαραχτηριστικά καταπιεστικά απ-άνθρωπα και απρόσωπα;
αρχίσανε οι συγγραφές...
Ναι λοιπόν, διάβασε το άρθρο μου να συνδέσεις το βιβλίο με φανταστικούς κόσμους. Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών έλυσε τα μάγια. Καλά κρασά!!
Επειδή δοκισισοφάκι εσύ είσαι ένα τρελό τοξοτάκι που θέλει να παιδιαρίζει :-)
Όχι ρε, καμιά τέτοια διάθεση, απλά σου λέω, εγώ θέλω τους ανθρώπους πιο ευάλωτους, πιο μαγκούφηδες, πιο μίζερους, πιο συμπονετικούς.Και κυρίως πιο φλύαρους. Δεν μ'αρέσουν τα ρομποτ και οι ξύλινες γλώσσες και τα πάντα να είναι εντάξει. Θέλω πλοκή. Κατάλαβες;
( που μας αγγονίστηκες με τον Μενέλαο πελά στη τζιεφαλή σου, κατάπελλους για δήμμαν εγιώ απορώ! άλλοι γυρεύκουν τους πελλούς τζιαι σου γιορκάς τους, φιλενάδα)
Δοκησίσοφι τι γλώσσα είναι αυτή? Ήρθες να δοκιμάσεις το λεκτικό σου? Μωρή εγώ θα σε λιανίσω, θα σε μαυρίσω. Φύγε από δω μωρή μη σε δείρω άγρια!!
Η καλή μου η μπουμπού και η Νεράιδα μου. Πολύ ταγαπάω εγώ τα μωγιά μου. Έλα να κάνεις μαμ το φαγάκι σου καλό μου κουτάβι.
Αχ! Μενέλαεεε!!! Με βρήκες μωγιάκι και με παραχαϊδεύεις!
Θα σε προσέχει η Νεράιδα σου, όταν κάνεις σκανδαλιές!!!
Φιλενάδα,
δύο είναι τα τινά!
Ή βρήκα τον σκόρο τζιαι γιορκώ τους καπάλιν ( δεν εξηγήται αλλιώς γιατί εν πολλοί!!! )
Ή ομοίως ομοίω αεί πελάζει....
Δεν ξέρω πιο απο τα δυο να προτιμήσω.
ενεχαπαρισεν ιντζα που τζινα που λάλουν τζιαι έπιαν τον το τζανί!
Μωγιάκι μου εσύ. Αγάπη μου. Για σένα το κρατάω το Γεντί Κουλέ!!!
χαχαχα...άκουσε τζανί και σου λέει κάτι να πετάξω κι εγώ ένα τούρκικο:γεντί κουλέ!
γκιουλέ γκιουλέ γιαβρίμ!
αριβεντέρσι γιουβέτσι!
Δημοσίευση σχολίου