Αυτές τις μέρες, όπως και οι περισσότεροι, "πέφτω στην παγίδα" να θέλω να κάνω απολογισμό της χρονιάς που πέρασε.
Θέλω να σου εκμυστηρευτώ ότι λατρεύω το τέλος.
Ιχθύες γαρ, γεννημένη Φεβρουάριο που κάποτε ήταν το τέλος του έτους, κάθε τέλος μου δίνει ενέργεια.
Ξέρεις, άδεια πιατέλα από κουραμπιέδες, άδειο μπουκάλι κρασί, χωρισμοί, τσακωμοί και τέτοια, οτιδήποτε σηματοδοτεί ένα τέλος, φεύγει την ένταση από πάνω μου.
Λογικό δεν είναι; Όσο υπάρχει περιθώριο κι ελπίδα και δρόμος μπροστά υπάρχει προσπάθεια, σκέψη, κούραση, προβληματισμός.
Όταν τελειώσει κάτι, πάει, το πουλί πέτασε!
Το 2015 ήταν μια χρονιά που ζούσα/ζω το τώρα.
Λένε πως είναι λυτρωτικό και σοφότερο να ζεις τη στιγμή.
Να σου πω την αλήθεια, το κακό με αυτό τον τρόπο είναι που χάνεις τον μπούσουλα.
Είμαι που είμαι ξεχασιάρα και "που σου νέφκω που πάεις", αυτή τη δεδομένη στιγμή μου είναι δύσκολο να βάλω σε μια σειρά όσα έζησα το 2015.
Ήταν πολλά! Αυτό είναι σίγουρο!
Και όμορφα, και πολύ όμορφα και δύσκολα και υποθέτω και κάποια άσχημα ( που δεν τα θυμάμαι τώρα έτσι κι αλλιώς).
Το καλό είναι ότι τα κατάφερα να ζω στο παρόν. Έστω κι αν η σκέψη πολλές φορές ξεφεύγει.
Ζω το σήμερα, κάνω αυτό που πρέπει τώρα, προγραμματίζω για τις επόμενες ώρες κι αυτό είναι.
Δεν ήταν ιδιαίτερα δημιουργική χρονιά. Ήταν περισσότερο μια χρονιά με πολλή δουλειά και υποχρεώσεις και γεμάτες ώρες. Με πράγματα που έπρεπε να γίνουν. Πράγματα κι ανάγκες που προέκυπταν και πράγματα ξεχασμένα.
Αυτό που απόλαυσα ήταν που ξεσήκωσα ( επιτέλους ) το σπίτι.
Καθάρισμα από γωνιάς που λένε.
Του χρειαζόταν. Κι ακόμα έχει μείνει το ... νουρίν.... Αυτό το νουρί πάντα με παιδεύει.
Φαντάσου το ερμάρι μου, 8 διπλές πόρτες, μέσα σε 1 ώρα να αδειάσει τελείως.
Μη ρωτάς που πήγαν τα πράγματα ( προσωρινά ).
Οπόταν, λέω για το 2016 να λειτουργήσω κάπως διαφορετικά.
Έχω πλέον την πολυτέλεια του χρόνου να οργανωθώ.
Να βάλω σε σειρά τα πράγματα που θέλω να κάνω.
Να βάλω στόχους και να ξεκινήσω κάποια "έργα".
Κι αν κάτι χρωματίζει τη διάθεσή μου είναι :
Ανευθυνότητα και Ανωριμότητα!
Έτσι το θέλω το 2016!
Δικό μου, τρελό κι ελεύθερο!
Να το ζήσω σαν ... παιδί!
Καλή μας χρονιά!
Θέλω να σου εκμυστηρευτώ ότι λατρεύω το τέλος.
Ιχθύες γαρ, γεννημένη Φεβρουάριο που κάποτε ήταν το τέλος του έτους, κάθε τέλος μου δίνει ενέργεια.
Ξέρεις, άδεια πιατέλα από κουραμπιέδες, άδειο μπουκάλι κρασί, χωρισμοί, τσακωμοί και τέτοια, οτιδήποτε σηματοδοτεί ένα τέλος, φεύγει την ένταση από πάνω μου.
Λογικό δεν είναι; Όσο υπάρχει περιθώριο κι ελπίδα και δρόμος μπροστά υπάρχει προσπάθεια, σκέψη, κούραση, προβληματισμός.
Όταν τελειώσει κάτι, πάει, το πουλί πέτασε!
Το 2015 ήταν μια χρονιά που ζούσα/ζω το τώρα.
Λένε πως είναι λυτρωτικό και σοφότερο να ζεις τη στιγμή.
Να σου πω την αλήθεια, το κακό με αυτό τον τρόπο είναι που χάνεις τον μπούσουλα.
Είμαι που είμαι ξεχασιάρα και "που σου νέφκω που πάεις", αυτή τη δεδομένη στιγμή μου είναι δύσκολο να βάλω σε μια σειρά όσα έζησα το 2015.
Ήταν πολλά! Αυτό είναι σίγουρο!
Και όμορφα, και πολύ όμορφα και δύσκολα και υποθέτω και κάποια άσχημα ( που δεν τα θυμάμαι τώρα έτσι κι αλλιώς).
Το καλό είναι ότι τα κατάφερα να ζω στο παρόν. Έστω κι αν η σκέψη πολλές φορές ξεφεύγει.
Ζω το σήμερα, κάνω αυτό που πρέπει τώρα, προγραμματίζω για τις επόμενες ώρες κι αυτό είναι.
Δεν ήταν ιδιαίτερα δημιουργική χρονιά. Ήταν περισσότερο μια χρονιά με πολλή δουλειά και υποχρεώσεις και γεμάτες ώρες. Με πράγματα που έπρεπε να γίνουν. Πράγματα κι ανάγκες που προέκυπταν και πράγματα ξεχασμένα.
Αυτό που απόλαυσα ήταν που ξεσήκωσα ( επιτέλους ) το σπίτι.
Καθάρισμα από γωνιάς που λένε.
Του χρειαζόταν. Κι ακόμα έχει μείνει το ... νουρίν.... Αυτό το νουρί πάντα με παιδεύει.
Φαντάσου το ερμάρι μου, 8 διπλές πόρτες, μέσα σε 1 ώρα να αδειάσει τελείως.
Μη ρωτάς που πήγαν τα πράγματα ( προσωρινά ).
Οπόταν, λέω για το 2016 να λειτουργήσω κάπως διαφορετικά.
Έχω πλέον την πολυτέλεια του χρόνου να οργανωθώ.
Να βάλω σε σειρά τα πράγματα που θέλω να κάνω.
Να βάλω στόχους και να ξεκινήσω κάποια "έργα".
Κι αν κάτι χρωματίζει τη διάθεσή μου είναι :
Ανευθυνότητα και Ανωριμότητα!
Έτσι το θέλω το 2016!
Δικό μου, τρελό κι ελεύθερο!
Να το ζήσω σαν ... παιδί!
Καλή μας χρονιά!
1 σχόλιο:
Τούτο που μπορεί να φαίνεται στάσιμη η χρονιά, δέννεν απαραίτητα κακό. Ούλλα χρειάζονται. Ανασυγκροτήθηκες, ηρέμησες τζι είσαι έτοιμη για δράση!
Καλή νέα χρονιά! :)
Δημοσίευση σχολίου