Στάσου λίγο...

Santa Mia

Μάααααααννναααααααααααααααααααααα

 



Σκεφτόμουν να χρησιμοποιήσω το μαγικό ραβδί

και να σε στείλω σε ένα σουρρεαλιστικό ταξίδι...

Ή να σου πάρω μια Harley 

να κάνεις βόλτες παρέα 

με τον Μοτορζή

Μια μαγειρική... για αλλαγή...

Μια αστρολογική ανάλυση στα γρήγορα...

Μα σκέφτηκα πως αγαπάς τις λέξεις... 

 

Σου χαρίζω μερικές...

Με μια εικόνα και λίγους ήχους...

"H μητρική αγάπη είναι το καύσιμο που ωθεί ένα συνηθισμένο άτομο, να καταφέρει το ακατόρθωτο." Μάριον Κ. Γκάρετι

"Η μάνα δεν είναι ένα πρόσωπο για να στηρίζεσαι πάνω του, αλλά εκείνη που σε βοηθάει να μη χρειάζεσαι στηρίγματα."  Ντόροθι Κάνφιλντ Φίσερ

"Ω! Την αγάπη της μάνας δεν την ξεχνά κανείς!"  Βίκτορ Ουγκό

"Μητρότητα: όλη η αγάπη αρχίζει και τελειώνει εκεί. Robert Browning

“Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου” – Οδυσσέας Ελύτης

“Κάθε γυναίκα καταλήγει να είναι σαν τη μητέρα της. Αυτό είναι η τραγωδία της. Κανένας άντρας δεν καταλήγει σαν τη μητέρα του. Αυτή είναι η δική του τραγωδία.” – Οscar Wilde

“O θυμός της μάνας είναι σαν το ανοιξιάτικο χιόνι: πέφτει πολύ αλλά λιώνει γρήγορα” – ρώσικη παροιμία

“Mάνα! Δε βρίσκεται λέξη καμία να ‘χει στον ήχο της τόση αρμονία” – Γεράσιμος Μαρκοράς

«Για τη μητέρα, το παιδί είναι το παν, ενώ, γι' αυτό, η μητέρα είναι ένας κρίκος μόνο στην όλη αλυσίδα της ζωής του.»

Μπέντζαμιν Ντισραέλι

 

 

 

Μάνα,

μανούλα,

μαμά

( όχι δική μου κόρη, είμαι πιο μεγάλη σου )

 

Εύχομαι να έχεις Χριστούγεννα γεμάτα ζεστασιά

κι αγάπη!

Να χαίρεσαι την οικογένειά σου

και τις κόρες

κι εύχομαι

( τσιλιγκ γλιγκ γλογκ)

το 2014 να σου φέρει ένα γιο!

 



 

Ψάχνω τη λέξη

Ψάχνω τη λέξη.

Σε κείμενα, στίχους, μελωδίες.

Ανάμεσα στα λόγια σου,

σε κύβους και νοθείες.

Σε πίνακες κι όνειρα,

αρχαίους χρησμούς κι ερωτόλογα,

μισόλογα κι αλητείες.

Μες τα αλφάβητα, τα λεξικά και τ'αποβράσματα.

Έννοιες σοφές ή ουδέτερες. 

Εμπνεύσεις σύγχρονες ή ατέρμονες.

Μες τη στάλα της βροχής, τη γεύση της ανατολής, τη μυρωδιά της συλλαβής.

Να κάνει το όνειρο γλυκό, το ποίημα μου μεθυστικό, μια χαραμάδα φως στη σκοτεινιά των οφθαλμών.

Hint...

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να κάνεις άτομα που «κατά λάθος» βρέθηκαν στη ζωή σου να ξεκουμπιστούν είναι να τους πεις πόσο δίκιο έχουν και πόσο χάλια είσαι εσύ και δεν έχεις ελπίδα σε αυτή τη γη!

Αποτελεσματικότατη μέθοδος!

Νιώθουν τόση ευχαρίστηση μες το ναρκισσισμό τους που δεν μπαίνουν καν στον κόπο να σε ξανασκεφτούν!

Και βρίσκεις κι εσύ την ησυχία σου!

Υ.γ /me τρύφκει τα σιέρκα της

Υ.γ.1. Αν με ακούσεις να σου λέω πόσο δίκιο έχεις και να κάνω τη μίζερη… άρχισε να ανησυχείς! Χαχαχα

Proverbi italiani

Chi fa da sé, fa per tre.
English translation: He who works by himself does the work of three (people).
Idiomatic meaning: Do it yourself if you want it done right.

Chi ha moglie ha doglie.
English translation: A wife means pains.

Chi pecora si fa, il lupo se la mangia.
English translation: Those who make themselves sheep will be eaten by the wolf.

Chi s'aiuta, Dio l'aiuta.
English translation: God helps those who help themselves.

Chi trova un amico trova un tesoro.
English translation: He who finds a friend, finds a treasure.

Fidarsi è bene, non fidarsi è meglio.
English translation: To trust is good, not to trust is better.

Il bugiardo vuole buona memoria.
English translation: The liar needs a good memory.

Il meglio è nemico del bel bene.
English translation: The perfect is the enemy of the good.

In bocca al lupo.
English translation: Into the mouth of a wolf.
Idiomatic meaning: Break a leg!

La buona moglie fa il buon marito.
English translation: A good wife makes a good husband.

La prima è matrimonio, la seconda compania, la terza un'eresia.
English translation: The first woman you marry is your wife, the second a companion, the third 
is nonsense.

Le bugie hanno le gambe corte.
English translation: Lies have short legs.

Le ore del mattino hanno l'oro in bocca.
English translation: The morning hours are the most precious of the day.

Tra il dire e il fare c'è di mezzo il mare.
English translation: Easier said than done.


Se non è vero, è ben trovato.
English translation: Even if it's not true, it makes a good story.

http://italian.about.com/library/proverbio/blproverbiov.htm

Ρουτίνα

Ρουτίνα.

Μια λέξη με την οποία έχω ιδιαίτερη σχέση.  Άλλοτε μου αρέσει κι άλλοτε ψάχνω κάτι νέο.  Έχω την ανάγκη αλλαγής αλλά και την ανάγκη σταθερότητας σε κάποια πράγματα.

Τους τελευταίους δύο μήνες οι μέρες μου ακολουθούν αυτό το μοτίβο.

-          Ξυπνώ στις 6:10

-          6:35 φεύγω από το σπίτι.

-          Όταν σχολάσω και γευματίσω αρχίζω καθάρισμα στο σπίτι.

-          Αν χρειαστεί να βγω , αν είναι απαραίτητο το κάνω. Αν όχι, με καμία δύναμη.

-          8:30 στο μπάνιο.

-          9:15 στον καναπέ μπροστά στην tv και μπροστά στο laptop ή το κέντημα ή κάτι πρακτικό που μπορώ να κάνω ή λίγο σιδέρωμα αντί καναπέ.

-          11:15 στο κρεβάτι μου με ένα βιβλίο.

-          12 το πολύ νανάκια!

Σ/Κ :

-          είτε δουλειές στο σπίτι, είτε εκδρομή.

-          Και το βράδυ είτε έξοδο είτε σιδέρωμα ( μην με ρωτήσεις ποιο είναι το πιο διασκεδαστικό )

Ψες διαβάζοντας, έκανα μια παύση κι ένιωσα ηρεμία.

Κάποιες σκέψεις, αναμνήσεις, πέρασαν από το μυαλό μου και διαπίστωσα πόσο αδιάφορες ήταν.

Σκέφτηκα ότι πολλά πράγματα που μου βασάνιζαν το μυαλό και τα συναισθήματα.

Δεν υπάρχουν πια.

Είναι μια ξεχασμένη ανάμνηση που επανέρχεται απλά από συνήθεια. ( I have to relink my memories )

Είχα ανακαλύψει πριν κάτι χρόνια πόση ευδαιμονία μου χαρίζει η τάξη και η συνήθεια.  Μάλλον με κάνει να νιώθω ότι έχω τον έλεγχο ή ότι τα πράγματα γίνονται σωστά ( καταραμένη Αφροδίτη στον Αιγόκερω ).

Και στα αυτιά μου έρχεται ο ρυθμός κι ο στίχος :

Ευτυχώς ή δυστυχώς ο άνθρωπος ξεχνάει

κι απ’ τη φύση δυνατός πάντα μπροστά κοιτάει

Il mio gatto

If you cannot beat them, join them.

Και συγκεκριμένα him.

Ήρθε στην αυλή μου πριν μερικούς μήνες.  Μιας και οι γείτονες μου είναι ζωόφιλοι ( εννοώ όοοολα τα γύρω σπίτια ) και μιας και είχα αποφασίσει ότι no more pets in my house ( Γιε μου, μπορείς να πάρεις το ινγκουάνα που θες μόλις μετακομίσεις σπίτι σου ), είπα τουλάχιστον να βάλω ένα δοχείο στην αυλή και να ρίχνω τα αποφάγια.  Είχαν τύχει φορές που το πρωί είχα 5 σκύλους στην αυλή μου.

Κάποια στιγμή, δεν θυμάμαι πότε, εμφανίστηκε ένας ψωρόκαττος. Με όλη τη σημασία της λέξης.  Λεπτός, με τρίχωμα άσπρο και μπεζ, και πόδια γδαρμένα.  Και δεν τον έφτανε που έτρωγε μαζί με τους άλλους, άρχισε να μπαινοβγαίνει στην κουζίνα, στο υπνοδωμάτιο, το σαλόνι μου.  Έτυχε φορές που μας ξεγέλασε και έμεινε σπίτι και πέρασε το βράδυ στον καναπέ ( Δεαξ, ευτυχώς που υπάρχουν και τα ριχτάρια και πήγαν για πλύσιμο ). Για να μην αναφέρω την άλλη φορά που πέρασε πάνω από το κεφάλι μου ενώ κοιμόμουν.

Είχα γράψει παλαιότερα για … τα βάσανά μου… με αυτόν και τη γάτα της ξαδέλφης-γειτόνισσας.  Την Μία.  Φόβος και τρόμος γάτων/σκύλων/νεράιδων κτλ.

Προσπάθησα με διάφορους τρόπους να τον διώξω.  Μα αυτός εκεί!  Με πείσμα.  Έδειχνε ότι καταλάβαινε την αντιπάθειά μου αλλά η επιμονή του ήταν σταθερή.

Με τον καιρό το μόνο που κατάλαβε είναι ότι δεν τον θέλουμε να μπαίνει σπίτι.  Εντάξει, μας κάνει τη χάρη αλλά μπαινοβγαίνει λίγο στην κουζίνα.

Και την βγάζει στο πεζούλι της κουζίνας, χωρίς καν να δοκιμάσει να μπει από το ανοιχτό παράθυρο.

Έχει παχύνει, έχει ωραίοι τρίχωμα τώρα και έγινε συνήθεια η ύπαρξή του.

Τελευταία, σκέφτηκα ότι πρέπει να του δώσω κι όνομα, γιατί το «Έξω κόρηηηηηη» που του φώναζα ( μιας κι έτσι φωνάζω και στην Μία ) δεν είναι το πρέπον για ολόκληρο Γάτο!

Η αλήθεια είναι ότι θαύμασα το πείσμα του.  Η θέληση και η επιμονή είναι αρετές που χαίρομαι σε… όλων των ειδών τα ζώα.

Τις τελευταίες μέρες κάνω κάποιες αλλαγές στον κήπο, οπόταν σήκωσα το δοχείο όπου έτρωγαν τα ζώα της γειτονιάς.  Και του έβαλα ένα δικό του σε μια γωνιά.

Οπόταν ο κύριος «πρώην ψωρόκαττος» απέκτησε όνομα, γωνιά, πιάτο για φαγητό, ιδιοκτήτες.

Αυτό που μου κάνει απίστευτη εντύπωση είναι ότι έχει αλλάξει η συμπεριφορά του!

Δεν αφήνει άλλο γάτο να αγγίξει μέσα στο Πιάτο Του!  Τους τρίζει τα δόντια. Και έμαθαν και οι άλλοι να σέβονται τον χώρο του.

Δεν μπαίνει τόσο συχνά στην κουζίνα γιατί ξέρει ότι θα του βάλω φαγητό.

Μόλις βγω στην αυλή περπατά δίπλα μου.  Σχολνάω και μόλις παρκάρω το αυτοκίνητο είναι έξω από την πόρτα του οδηγού και με περιμένει.

Κάθομαι στον κήπο κι έρχεται και ξαπλώνει δίπλα μου.  Τις πρώτες μέρες που πήγα να τον χαϊδέψω με κοιτούσε περίεργα. Μάλλον σκέφτηκε : τι έχει στο μυαλό της η τρελονεράιδα;

Άσε που τον ψάχνω!

Κι ένα απόγευμα που του έβαλα φαγητό και του πήρε 5 λεπτά να εμφανιστεί, αγχώθηκα πως τον έχασα.

Η αλλαγή συμπεριφοράς με προβληματίζει.  Είναι άραγε εξέλιξη;  Ή μήπως είναι στέρηση της ελευθερίας;  Τα κεκτημένα είναι φυλακές, διάβασα κάπου. 

Πόσο εύκολα μας βγαίνει να προστατεύουμε αυτά που έχουμε, όταν τα έχουμε και πόσο εύκολα βγάζουμε τα νύχια στους άλλους που έχουν περάσει τον περιφραγμένο χώρο μας;  Τελικά το να έχεις κάποια άτομα δικά σου είναι τόσο σημαντικό που αξίζει θυσίες;

Αυτός, λοιπόν, είναι ο μπελάς μου, ο Zero!

Με τον καιρό...

Με τον καιρό μαθαίνει κανείς τη λεπτή διαφορά ανάμεσα στο να κρατά ένα χέρι και να αλυσοδένει μια ψυχή.

Μαθαίνει πως αγαπώ δε σημαίνει: στηρίζομαι και ότι συντροφικότητα δε σημαίνει: ασφάλεια..κι έτσι κανείς αρχίζει να μαθαίνει….

Πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια και ότι τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις. Και αρχίζει να δέχεται τις ήττες του με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα.
Και μαθαίνει να χτίζει όλες τις διαδρομές του στο σήμερα γιατί το έδαφος του αύριο είναι υπερβολικά αβέβαιο για να κάνεις σχέδια… και κάθε μέλλον μπορεί να μείνει στη μέση.

Μετά από κάποιο καιρό μαθαίνει κανείς πως αν είναι υπερβολική, ακόμα και η ζέστη του ήλιου μπορεί να τον κάψει. Έτσι φυτεύει τον δικό του κήπο και διακοσμεί την δική του ψυχή αντί να περιμένει κάποιον άλλο να του φέρει λουλούδια.

Μαθαίνει κανείς ότι μπορεί πραγματικά ν’ αντέξει, πως είναι πραγματικά δυνατός, πως πραγματικά αξίζει και μαθαίνει και μαθαίνει…με κάθε του μέρα μαθαίνει.

Με τον καιρό μαθαίνεις ότι το να είσαι με κάποιον επειδή σου προσφέρει ένα καλό μέλλον σημαίνει πως αργά ή γρήγορα θα θελήσεις να γυρίσεις στο παρελθόν σου.

Με τον καιρό καταλαβαίνεις πως μόνο αυτός που είναι ικανός να σε αγαπάει με όλα σου τα ελαττώματα, δίχως να προσπαθεί να σε αλλάξει, μπορεί να σου προσφέρει όλη την ευτυχία που επιθυμείς.

Με τον καιρό αντιλαμβάνεσαι πως αν βρίσκεσαι στο πλευρό κάποιου μόνο και μόνο για να συντροφεύεις την μοναξιά σου, στο τέλος θα φτάσεις να μη θέλεις ούτε να τον βλέπεις.

Με τον καιρό συνειδητοποιείς ότι οι πραγματικοί φίλοι είναι μετρημένοι και ότι, εκείνος που δεν αγωνίζεται γι’αυτούς, αργά ή γρήγορα θα βρεθεί πλαισιωμένος μόνο από ψεύτικες φιλίες.

Με τον καιρό μαθαίνεις πως τα λόγια που λέχθηκαν σε μια στιγμή θυμού μπορούν να συνεχίσουν να πληγώνουν αυτόν στον οποίο τα απεύθυνες για μια ολόκληρη ζωή.

Με τον καιρό μαθαίνεις να συγχωρείς αυτόν που το έπραξε, αλλά η συγχώρεση αφορά μόνο μεγάλες ψυχές.

Με τον καιρό αντιλαμβάνεσαι πως αν πλήγωσες σκληρά ένα φίλο, το πιθανότερο είναι ότι η φιλία ποτέ πια δε θα ξαναγίνει όπως πριν.

Με τον καιρό συνειδητοποιείς ότι, ακόμα κι αν είσαι ευτυχισμένος με τους φίλους σου, κάποια μέρα θα κλάψεις για εκείνους που άφησες να φύγουν.

Με τον καιρό θα καταλάβεις ότι κάθε εμπειρία που βίωσες με κάθε άνθρωπο είναι ανεπανάληπτη.

«Κανείς μαθαίνει, μαθαίνει και μαθαίνει, κάθε μέρα που περνάει, μαθαίνει».

Ελπίζω πως όπως και σε μένα, αυτά τα λόγια να μπορέσουν να μαλακώσουν λίγο το δρόμο σου.

Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Αντί ομπρέ...

... μου βγήκε ο Κεραυνός Στροβόλου.

 

Sweet November

Καλό μήνα!

Ο Νοέμβρης με βρίσκει σε μια νέα αρχή.

Μονίμως έχω την ανάγκη να βάζω τέλος και να ξεκινώ πάλι.

Το νιώθω ανανεωτικό.

Πήρα τα bullet points από την Ίνα σήμερα.  Τελευταία διαπιστώνω ότι είμαστε σε παρόμοιο στάδιο.  Καμιά φορά τη διαβάζω και με καλύπτει έτσι δεν γράφω τα δικά μου.

Σήμερα από το πρωί ήθελα να γράψω.  Θα μπορούσα να αφεθώ και να βγει ένα κείμενο με συνοχή που εγώ θα ήξερα τα πάντα γι αυτό κι εσείς δεν θα καταλαβαίνατε τίποτα πάλι.

Το ξέρω ότι το κάνω συχνά.  Μάλλον προκαλώντας την αδιαφορία σας, κρυμμένη πίσω από τις λέξεις μου.

Πάμε λοιπόν…

• Το τέλος σηματοδοτείτε με απώλεια.  Με θυσία. Με τίμημα.  Στόχος εδώ και κάτι χρόνια είναι να βάλω τάξη στο χώρο μου και κατ’ επέκταση στο μέσα μου.  Όμως, όπως συμβαίνει πάντα, το σύμπαν βοηθά με αναπάντεχους τρόπους. Δυο φοίνικες που είχα στην αυλή αρρώστησαν με σκαθάρια τα οποία τις διέλυσαν κυριολεκτικά.  Κι ένα κυπαρίσσι μεγάλωσε επικίνδυνα.  Χτες ήταν η μέρα της θυσίας.  Έτσι το ένιωσα.  Όπως έκαναν παλιά που έσφαζαν κόκορα στα θεμέλια ενός νέου σπιτιού.
• Και η αρχή χαράζεται με χρώμα.  Καλύτερα χρώματα. Κι ακόμα καλύτερα ombre. ( Κατά μία φίλη μου : ombre ombre όπως άμπρα άμπρα κατάμπρα).  Όχι στα μαλλιά μου αυτή τη φορά.  Σε τοίχο!  ( κατά το : Πελλός εποτζιημήθηκεν… ).
• Δύο πολύ αγαπημένοι bloggers βοήθησαν να καταλάβω ότι κάποιες σκέψεις που με βασανίζουν είναι μόνο ψευδαισθήσεις.
• Είχα κάνει παύση από το περπάτημα ( προφανώς ).  Δεν το σταμάτησα! Όχι όχι! Έκανα παύση.  Όπως υπάρχουν οι παύσεις στη μουσική, στο χορό κι αυτό είναι που δίνει τη χάρη.  Έτσι και στη ζωή! Γιατί όχι; ( σιγά που δεν θα έβρισκα δικαιολογία ).
• Και μιας και είμαι μάνα στις δικαιολογίες, είπα να το παίξω έξυπνα.  Έκανα όλα όσα θα ήταν δικαιολογίες που θα με σταματούσαν από το να προσέχω τη διατροφή μου και την άθλησή μου.  Οπόταν έχω μία επιλογή, τις εξής δύο:  Είτε θα κάνω αυτό που πρέπει, είτε θα παραδεχτώ ανερυθρίαστα το πόσο αναίσθητη είμαι!
• Άρχισα να κάνω και σχέδια! Ναι, αφού αφήσαμε τις ψευδαισθήσεις κατά μέρος, ε, κάτι πρέπει να κάνει η φαντασία μου.  Μαζεύω κάποια κείμενά μου.  Και αποφάσισα ότι μέχρι την άνοιξη θα κάνω ένα πίνακα για να τον χαρίσω. Δεν αποφάσισα ακόμα τι, σίγουρα όχι κάτι μεγάλο. 
• Μου βγαίνει, σήμερα, να είμαι πιο αληθινή.  Όχι τόσο με την έννοια του αληθινού/ψεύτικου.  Όσο με την έννοια του : εκφράζω αυτά που νιώθω και εκφράζομαι πιο .. πρακτικά.  Το «Πρακτικά» πέρα από την αφροδίτη μου στον Αιγόκερω, μου αρέσει γιατί δίνει στις περιγραφές πολύ συγκεκριμένη μετάφραση.  

Dolce Novembre a tutti!

Rebirth

Φτεράκια

Εν σας τα ελάλουν;

Εν πάμε καλάααααααααα

Νιώθω να βγάζω καινούργια φτεράκια.

Ήταν και η έκλειψη της σελήνης την Παρασκευή.

Ήρθαν και τα περιοδικά μου 2 βδομάδες νωρίτερα.

Καλά μου τα έλεγε ο Ιχθυολόγος μου ότι εγώ συντονίζομαι με το φεγγάρι.  

Πολύ διαφορετικές μέρες.

Γνωρίζω άτομα συνέχεια.

Πολύ σημαντικά ( επειδή είναι ).

Και άλλα πολύ σημαντικά για μένα.

Στιγμές διαφορετικές.

Απρόσμενες.

Έχασα τον μπούσουλα.

Εκεί που εδώ κι ένα μήνα άρχισα να αγαπώ τη ρουτίνα μου.

Να έρχομαι δουλειά, να σχολνάω, να ξεκουράζομαι, να συγυρίζω και η ώρα 9 στον καναπέ, ήσυχα και όμορφα…

Νιώθω τόσο έντονα σαν να γίνεται τρικυμία μέσα μου…

Από την αντίδραση είμαι 2 μέρες με πονοκέφαλο και λίγο πυρετό νομίζω, κι όχι δεν είμαι κρυολογημένη.

Φοβάμαι.

Το ξέρω.

Με έπιασε το παράπονο πάλι ψες και βούρκωνα.

Όχι κάτι συγκεκριμένο.

Μας είχαν μάθει σε κάτι σεμινάρια που πήγαινα, ότι πρέπει να βλέπουμε τους άλλους και τον κόσμο γύρω μας σαν να είναι η πρώτη φορά.

Να βλέπουμε με τις αισθήσεις γιατί αυτές δεν κουβαλούν μνήμες και βιώματα. Είναι καθαρές και καινούργιες.

Νιώθω να μου προσφέρεται φως και λάμψη, το νιώθω μέσα μου ότι αυτή η τρικυμία είναι δημιουργικότητα που ξυπνά και ταυτόχρονα έρχεται η ανάμνηση από τον χυλό που κάηκα.

Κανένας εθελοντής για χαστούκια για να φέρω τον νου μου;

Χημικές Αντιδράσεις

Από το Σάββατο άρχισα να παίρνω ένα συμπλήρωμα διατροφής το οποίο περιέχει βιταμίνες και κάποια ιχνοστοιχεία κτλ...

Ρε κουμπάρε! Ανοίξαν τα μάθκια μου!

Και μεταφορικά, γιατί εκεί που τους τελευταίους μήνες σέρνομαι σαν το αυτοκίνητο που ξερογυρίζει και το μυαλό μου με το ζόρι να συγκεντρωθεί... χτες Δευτέρα μέρα ήρτα μεν έναν κέφι στη δουλειά!! ( το μαρτυρά και το χτεσινό ποστ μου ).

Και κυριολεκτικά, εκεί που είναι φουσκωμένα τα μάτια μου και τρέχουν ( όχι δεν μυξοκλαίω πάλε) όλο το καλοκαίρι... μια χαρά! Ομορφίσαν!

Και ψες σκεφτόμουν μα τι στο καλό, οπόταν έκανα την διαπίστωση ότι όντως κάτι έλειπε από τον οργανισμό μου και γι αυτό αυτή η χαρά από το πουθενά!

Είναι πολλές οι φορές στη ζωή μου που διαπίστωσα ότι είμαστε απλά χημικές αντιδράσεις κι άμα δεν νιώθω καλά δεν φταίει η κούραση τόσο , ούτε τα ψυχοπαυτά μου.  Χρειάζομαι απλά κάποιο συστατικό.  Μα να μεν το εμπεδώνω ρε κουμπάρε τζιαι να ταλαιπωρούμαι;;;

Όπως πάω θα βγάλω καινούργια φτεράκια!

Καλημέρα

Καλημέρααααααααααααα

Άντε να ξυπνάμεεεεεεεεεεε

Έλα, να βλέπω χαμόγελαααααααα

Και λαμπερά ματάκιααααααααααααααααααα

Θαυμάζω...

Πριν 1 1/2 χρόνο περίπου, ήμουν σε μια παρουσίαση βιβλίου που είχε σαν θέμα την Αποξένωση στα βιβλία του Αλμπέρ Καμύ.  Στην παρουσίαση υπήρχε ένα όμορφο πρόγραμμα διανθισμένο με ζωντανή μουσική και προβολές εικόνων.
Ήταν μια βόλτα στη ζωή του Αλμπέρ Καμύ.

Μια φράση που μου έμεινε χαραγμένη στη μνήμη είναι:

Ο Αλμπέρ Καμύ είχε κάθε δικαιολογία για να μείνει στη μιζέρια, τη δυστυχία και την αφάνεια.
Κι όμως δεν το έκανε!

Θαυμάζω τους ανθρώπους που αποφασίζουν να Ζήσουν με την έννοια της λέξης, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες και οι δικαιολογίες!

Αντίδωρο

Ήντα ευλογία ένει,
να ρέσσω που το στενόν σου,
τούτην την νύχταν που φυσά ο αέρας
τζιαι παώνει μου τα κόκκαλά μου,
να μπαίνω που το ξωπόρτι του αρκοντικού σου
τζιαι να με χώνεις μες την αγκάλην σου.

Την ευτζιήν μου να έσιεις.

 

Κενός Χρόνος.

Κενός χρόνος ενός τετάρτου στο πρόγραμμα μου.

Σε μια καφετέρια. Απολαμβάνω το cappuccino μου.  Τέλειωσα κάτι εγγραφές σε ένα excel spreadsheet.  Έχω ένα βιβλίο στη τσάντα αλλά βαριέμαι να το ανοίξω τώρα.

Ένα τέταρτο κενό.

Πολλά κενά. Χαλαρά τελευταία.

Δεν έχω συνηθίσει ακόμα την αίσθηση της μη πίεσης.

Το να απολαμβάνω απλά τη ζωή.

Ίσως για κάποιο ηλίθιο λόγο δεν την απολαμβάνω όσο πρέπει.

Ξεκουράστηκα το σ/κ που πέρασε.  Πήρα off. Απομονώθηκα σε ένα σπιτάκι στο βουνό. Ήταν όμορφα.  Το χαίρομαι κάθε φορά. 

Τελικά δεν είναι πάντα εύκολο να μένει κανείς με τον εαυτό του.

Υπάρχει η απόλαυση ότι : Τώρα τρώω το πρόγευμα, πίνω τον καφέ, βλέπω τηλεόραση. 

Χωρίς να με ενοχλεί κανείς.  Χωρίς να έχω την αίσθηση ότι κλέβω το χρόνο από κάτι άλλο.

Υπάρχω. Απλά. Στη μέρα.

Στο ένα τέταρτο κενό.

Χωρίς σκέψεις, έννοιες, ενοχές, πόνο.
Νιώθω κάθαρση.  Εδώ και αρκετές βδομάδες.  Είναι περίεργο συναίσθημα.  Επειδή του λείπει η κίνηση.  Είναι όπως βουλιάζεις στη μπανιέρα γεμάτη αφρόλουτρο με άρωμα ρόδου.  Μένεις εκεί. Απολαμβάνεις το νερό.  Νιώθεις τον αφρό να κυλάει στο σώμα σου.  Να αγγίζει κάθε σημείο σου. Απόκρυφο ή μη.  Και να μην κάνεις τίποτα. Να γίνονται τα πράγματα χωρίς τη δική σου κίνηση. Τη δική σου ενέργεια.
Όπως το χειμώνα που μου έχει μάθει τελευταία η Snowflakes.
Αφήνομαι στη ζωή!

Η θηλυκή πλευρά του εαυτού μας.  Ρευστή. Ευάλωτη.  Ευπροσάρμοστη.  Με ψηλούς δείχτες αποδοχής.  Χωρίς ανάγκη επιβολής.  Γεμάτη ζωή.  Η ίδια η ζωή.
Ο καφές τέλειωσε.

Πλησιάζει και ο χρόνος.

Ο υπολογιστής έχει ακόμα μπαταρία. Αρκετή.

Τα γυαλιά μου, το νέο μου αξεσουάρ, σημάδι ωριμότητας είναι ακόμα στο πρόσωπό μου.

Το αεράκι φυσάει απαλά τα μαλλιά μου.  Θέλουν βάψιμο, θα πάω την Παρασκευή.

Πεθύμησα.
Να είμαι δημιουργική. 
Να έχω εμπνεύσεις.

Να ξεφεύγω από τη ζωή και να φτιάχνω τους μαγικούς μου κόσμους.

Πεθύμησα να είμαι γυναίκα.
Πιο πολύ πεθύμησα τη νεραϊδένια μου υπόσταση.  Τα πετάγματά μου στα αστέρια μου.
Στο δικό μου κόσμο.  Στο δικό μου αστέρι.  Στη θάλασσα του με χρώμα ασημένιο.
Σε ένα κόσμο που είναι όμορφος επειδή είναι! Στην ουσία του είναι!

Πέρα από τις μικρότητες, τα προβλήματα και τις κρίσεις μας.

Σε μια αντίληψη της ζωής όπου όλα είναι μέρος του σύμπαντος.  Παιγνίδια μέσα στα στοιχεία του νερού, του αέρα, της γης, της φωτιάς, του κενού.

Σε ένα τέταρτο κενό, η ζωή μου όλη.

Cornflakes, Snowflakes, Starflakes

Κυρίες και κύριοι...

Σας παρουσιάζω τη ………. Snowflakes!!!

Ερωτήσεις:

 

1)  Ξυπνάς. Κυριακή πρωί!  Λευκά σεντόνια, μαξιλάρια απαλά, άνοιξη, μυρωδιές, άνεση, βλέπεις έξω τα λουλούδια, ακούς πουλάκια να κελαηδούν.  Κτυπά η πόρτα. Μπαίνει ο μάγειράς σου.

 

Τι σου μαγειρεύει;

        Μμμ νομ νομ αν μπει ετσι ο μαγειρας μου μεσα εν χρειαζομε
        φαι! 

        Οκ. Σοβαρεφκουμε.

        Το αγαπημενο μου φαγητο εν η φατζη οκ; Τζαι εκαμε μου
        μια φατση μια μερα, αμαν! Εφαα 2 πιατα! Εν εξαναφαα ετσι
        φατζη. Ως πριν ηταν της γιαγιας μου η αγαπημενη μου,
        τωρα εχει τα πρωτια ο μαγειρας μου.
        Αλλα εν κυριακη τζαι εν πανεμορφα εξω τζαι εν πρωι μολις
        ξυπνησα για αυτο φτιαχνει μου french toast καπως ετσι με
        φραουλες μουρα νουτελλα παγωτο βανιλια το οποιο εχει
        φτιαξει ο ιδιος με τα πανεμορφα χερακια του τζαι ενα
        ωραιοτατο καπουτσινο. Νομνομνομ 

        (Τυχερούλα!)

2) Κάποιος ανακαλύπτει τη μηχανή που κάνει type ότι

    σκεφτόμαστε.

    Δίλλημα : - Πόσα θα του έδινες για να την καταστρέψει;

                     Ή  
                  - Τι θα έγραφε τώρα η μηχανή;

        Εν θα του εδινα για να την καταστρεψει, αν εμπορουσα 

        ηταν να την γορασω!  Η να του πω να καμω το καλλυτερο 

        φαι του κοσμου τζαι να μου την δωκει τζαι να βαλω 

        τον μαγειρα να καμει μια καινουρια συνταγη! Θα την 

        εβαλλα την μηχανη μες το αυτοκινητο η οταν 

        περπατω γιατι τζαμε ερκουντε μου οι πιο ωρεες ιστοριες

        τζαι οι πιο μεγαλες μου αποριες.

        Αν την ειχα ομως τωρα μαζι μου δαμε μες το κρεβατι,

        θα εγραφε ενα καινουριο ποστ για την πρωτη μερα 

        στις εστιες!!!:)

        ( Έχεις δίκιο για τις στιγμές της έμπνευσης! )

3)  Πως νιώθεις που είσαι γοργόνα; Σκέφτηκες ποτέ ότι το snowflakes είναι μια οντότητα φτιαγμένη από νερό;

    ΑΓΑΠΩ το νερο! Αγαπω να κολυμπω! Τζαι εν εκαμα ποττε τουτη τη συνδεση οτι εν οντοτητα που νερο. Εν ξερω τι σημαινει τουτο σε ζωηιδια τζαι ετσι πραματα.Τωρα με εχτυπησε τζαι ενθουσιαστηκα. Ευχαριστω που το προσεξες. Τζαι θελω να σου πω ευχαριστω για τες τελιες σου ερωτησεις! Το οτι ειμαι χιονονιφαδα τζαι οντοτητα που νερο τζαι αγαπω το νερο εν ειναι επιτηδες τζαι ισως τελικα τουτο το ονομα, τουτος ο χαρακτηρας να ειναι meant to beJ Νιωθω οτι καποιες φορες, εν προσαρμοζουμε σε τουτο τον κοσμο φτιαγμενο που τσιμεντο τζαι πετρα τζαι θελω να ππηδησω πισω στη θαλασσα μου μες το νερο που εν ησυχια! καποιες φορες νιωθω μοναξια γιατι εν εχει αλλες γοργονες χιονονιφαδες που πεφτουν που τον ουρανο. Αλλα ισως ναν καλο τουτο. Ειμαι μοναδικη χεχε

    ( Εν πολλά όμορφο να είσαι μοναδική! Όσο για τα 
      ζωδιακά… εγώ είμαι εδώ! )

4) Το ξέρεις ότι έχεις ένα θεματάκι με την εικόνα σου; Πως θα σε δουν οι άλλοι ; Αν θα σε κρίνουν;

        Ειμαι σιουρη τουτη την ερωτηση θα λατρεψει ο πεζουνος
        τζαι ο ντρημερ. Ξερω το. Τζαι η αναγνωριση εν καλη εννε;
        Οταν ημουν μικρη ηταν σιηροτερα.

        Τωρα ειμαι πολλα καλυτερα. 20 χρονια τωρα εμαθα

        σιγα σιγα πια ειμαι τζαι εχω αυτοπεποιθηση τζαι

        πιστη στα θελω μου τζαι στο ετσι μου. Απλα εμεινε μου

        λλιο κολλημα που μικρη. Εγεννηθηκα σε ενα χωρκο

        τζαι σε μια οικογενεια που ηταν παντα θεμα στο χωρκο

        τζαι που το δημοτικο ημουν στοχος για κουτσομπολιο

        τζαι ετσι εμεινε μου λιο ο φοβος του τι εννα πουν

        οι αλλοι. Αλλα υποσχουμε σου, ειμαι πολλα πολλα     

        καλητερα. Τζαι νιωθεις το τζαι μεσα σου μετα οταν

        αρκεφκεις να μεν σε κοφτει τζαι να πιστεφκεις

        δυνατα σε τζινο που καμνεις.

        ( Το ότι κάμνεις όσα αγαπάς είναι πολλά σημαντικό!

           Όσο κι αν κουβαλάς τις συνήθειες σου )

5) Τι άλλαξε στη ζωή σου στα 10 σου, στα 20 και τι περιμένεις να αλλάξει στα 30;

       Εν ξερω τι αλλαξε στα 10, ξερω οτι μεχρι τα 10 εχασα

       τη γιαγια μου κατι που ηταν στηρηγμα για ουλλη την

       οικογενεια τζαι ενιωθα πολλα σπεσιαλ γιατι ελαλε παντα,   

       εισαι η μονη που επιασες τα ματια μου 18 εγγονια

       τζαι εσυ επιασες τα ματια μου, τζαι ενιωθα οτι με το

       να φιει η γιαγια μου εχασα την αξια μου. Αλλαξε ο

       τροπος σκεψης μου, εν εσκεφτομουν λυκους και αρνακια  

       εσκεφτουμουν social etiquette και πρεπει.  Στα 20 μου

       γαμω τα πρεπει και τα μη, νιωθω γυναικα τζαι ανεξαρτητη

       τζαι λιο πιο εξυπνη που τα 10 μου. Στα 20 μου αλλαξε

       η ποιοτητα ζωης του κοσμου γυρω μου. Εν ουλλα γυρω

       στα υλικα αγαθα ενω θυμουμαι ως τα 10 ο κοσμος εζουσε,  

       επιενε στην εξοχη, εζουσε απλα αλλα δυνατα.

       Ελπιζω στα 30 μου να καταφερω να αλλαξω τον κοσμο

       τζαι να σωσω ουλλα τα αδεσποτα του κοσμου. Περιμενω

       να αλλαξει τουτη η αθλια ιδεολογια τα λεφτα φερνουν  

       ευτιχυα. Μεχρι τα 30 μου περιμενω να αλλαξει ο τροπος

       που ταξιδευουμε σε διαφορες χωρες γιατι φοουμε τα

       αεροπλανα τζαι να μπορουμε να καμνουμε teleport για

       να μπορω να καταφερω να καμω 80 days around the world

       ( Συγκινήθηκα!  Καλή τύχη! )

6) Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι όλες αυτές οι ερωτήσεις που βασανίζουν συχνά πυκνά συνέχεια το μυαλό σου είναι απλά ένδειξη για εφόδια που έχεις, τα οποία θέλουν να βγουν έξω και να κατακτήσουν τον κόσμο;  Τι θα κατακτούσες αν ήσουν… βασίλισσα;

        Γουαου.

        Οκ..

        Ηταν να κατακτουσα την εξουσια να πιαω τουτους

        τους μικρους τυπακους που τον πλανητη των κρεμασανε

        μπρελοκ τζαι να τους κατσω δκιο πατσους να φερουν

        τα μιλια τους. Ηταν να κατακτουσα ουλλα τα μυστικα

        τζαι μυστηρια του κοσμου, μα ΟΥΛΛΑ, τουτανχαμον,    

        φακελοι της κυπρου, ντα βιντσι, μουσεια μπλα μπλα

        τζαι ηταν να τα δκεβαζα τζαι να γινομουν εξυπνη

        τζαι ηταν να κατακτουσα τον τιτλο της πιο καλης

        βασιλισσας γιατι ηταν να ημουν πολλα καλη σε

        ουλλους ωσπου να παττισω αλλα εν με κοφτει.

        (!!!)

7) Εσύ σαν χιονονιφάδα θα μπορούσες με κάποιο τρόπο να βοηθήσεις κάποιον να αγαπήσει τον χειμώνα; Πώς;

        Κλεισε τα μαθκια σου. Τζαι απλα νιωσε τον κριο αερα

        στο προσωπο σου. Την μουττουα σου να κοτσινιζει.

        Εισαι ντυμενη ζεστα, εν θα αρρωστησεις. Νιωσε την

        καρδια σου που καμνει pumb ζεστο αιμα σε ουλλο σου

        το κορμι.

        Ακου την ησυχια τζαι το stillness που υπαρχει στον

        ζωντανο κοσμο γυρω σου. Εν ζωντανος. Αλλα εν κινειται.

        Ανοιξε τα μαθκια σου. Καφκουν σε που το κρυο τζαι

        το κατασπρο που βρισκεται μπροστα σου.

        Βλεπεις τες μποτες σου που εν χωσμενες καλα μες

        το χιονι τζαι νιωθεις τα δαχτυλουθκια σου να μουθκιαζουν.    

        Στεκεσαι τζαμε, ζωντανη, αλλα ακινητη. Μα εισαι ζωντανη!    

        Το οτι μπορεις να νιωσεις τοσα πολλα πραματα,όι μονο   

        συναισθηματα αλλα κυριως αισθηση, καμνει σε να   

        καταλαβεις ποσο ζωντανη εισαι.

        μπορεις να βουρισεις τζαι να μεν δρωσεις. μπορεις να   

        περπατησεις μιλια τζαι να βλεπεις γυρω σου τη φυση

        να αντιδρα στο κρυο.

        μπορεις να μπεις σπιτι που εν ζεστη τζαι να πεις οχ ηντα

        ωραια ζεστη, μπορεις να καμεις μπανιο τζαι να πεις οχ

        ηντα ωραιο μπανιο. μπορεις να πιαεις μιαν αγκαλια τζαι να

        πεις, οχ ηντα ωραια ζεστη αγκαλια.

       ( Ευχαριστώ!  Ξέρω την αίσθηση στην οποία αναφέρεσαι!

         Να είσαι ακίνητος και να νιώθεις τη ζωή.  Δεν το συνδύασα

         ποτέ με τον χειμώνα. Εύχομαι φέτος, χάρη σε σένα να  

         καταφέρω να τον αγαπήσω!)

 

8)  Εε;;; τι λαλείς;  Εννά μας πεις ακόμα καμιάν ιστορία που το σόι σου;

 

        Ηταν ο παπας μου τζαι επιε να παρει μια αναλυση

        σε μια γιαγια. ( ο παπας μου εν χημικος τζαι επιε να

        παρει τα αποτελεσματα.)

        Παει στη γιαγια τζαι λαλει της:

        Παπας: - εν τρεις λιρες.

        Η γιαγια δια του μονολιρο τζαι λαλει του       :

        Γ: - δωσμου 2 λιρες ρεστα.

        Π: μα γιαγια εδωκες μου μονολιρο. Πρεπει να μου

            δωκεις ακομα δκιο τα ιδια
        Γ: οι εν πεντολιρο. Εγω ειμαι χατζινα εν λαλω ψεματα

        παει ο παπας μου στη διπλανη τη γειτονισσα τη γιαγια

        που εστεκετουν τζαι εθωρε τζαι λαλει της γιαγια,

       τι εν τουτο;   

       Τζαι λαλει τζινη, μονολιρο. Παει πισω στην χατζινα τζαι

       λαλει της, ειδες εν μονολιρο, αρα δωσε μου ακομα

       δυο τα ιδια.

       Γ: οι εν πεντολιρο! Δωσμου 2 λιρες ρεστα.

       οι κουβεντα επιενε πολλη ωρα. Τζαι σε καπια φαση

       εβαρεθηκε ο παπας μου,  φκαλλει τζα ο παπας μου

       δκιο λιρες που τη μπουκα του τζαι δια της.

       ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΕΙ ΕΝ ΕΝΤΑΞΗ ΕΝΝΕΝ ΤΙΠΟΤΕ,

       εφκηκε τζαι 2 λιρες ζημιωμενος

       ( ΧΑΧΑΧΑΧΑ εν παίζεστε! )

9)  Δευτέρα πρωί.  Σηκώνεσαι. Με την τσίμπλα στο μάτι. Φτιάχνεις τον καφέ σου.  Ανοίγεις τον υπολογιστή και γράφεις : www.blogger.com

         

         Η σελίδα εμφανίζει:

         Sorry, for the inconvenience.  Blogger died last night.

         We have decided not to bring him back to life.

         Thanks for spending so much time with him, anyway.

          Byyyyyyyyyeeeeeeee

         Ποια θα ήταν η αντίδρασή σου;

        Η καρδια μου χτυπα δυνατα, πονω.

        Μεινισκω ακινητη τζαι νιωθω ΟΥΛΛΟΝ τον μεσα μου 

        κοσμο να εξαφανιζεται τζαι να διαγραφεται τζαι να 

        ειμαι παλε μια απλη θνητη χαμενη τζαι ασημαντη.

        (Please, take backups and keep copies of everything 

          you write!)

10 ) Σε τούτην την ερώτηση εν Σάββατο βράδυ. Γυρνάς από το μπαρ, τα κλαμπ, τα τσιγάρα , τα ποτά και τα ξενύχτια.  Πέφτεις στο κρεβάτι. Εκεί που πάει να σε πάρει ο ύπνος εμφανίζεται μια λάμψη μπροστά σου.  Βλέπεις μια λευκή περίεργη φιγούρα.  Αναρωτιέσαι πόσο πολύ ήπιες. 

Σου λέει: Είμαι το Τζίνι του Χιονιού.  Τι ευχή θα ήθελες να

σου πραγματοποιήσω; 

    
    Μονο μια;!

    Ηταν να του πω.

    Σε παρακαλω παρμε  πισω στο δικο μου κρεβατι! 

    Τουτο το παγκακι εν αβολο!

   (Ντόινγκ!!! )

Snowflakes! Είσαι απόλαυση!

Αν και κάθε φορά που σε διαβάζω στο μυαλό μου έχω cornflakes!

Το πιο όμορφο στα παιγνίδια της αγαπημένης μας Πρασινάδας, είναι ότι μπαίνουμε στη διαδικασία να νιώσουμε/φανταστούμε/γνωρίσουμε τους συνμπλογκερς μας.

Πολλές φορές διαβάζουμε στα γρήγορα μια ανάρτηση, σχολιάζουμε ή όχι το θέμα και πάμε παρακάτω.

Όταν όμως αφιερώσουμε χρόνο και προσπάθεια για να σκιαγραφήσουμε ένα άτομο μέσα από τις λέξεις του, δημιουργείτε μια σύνδεση.  Μια μαγική στιγμή.

Χιονονυφάδα μου, διαβάζοντας σε ένιωσα πολλές χιονονυφάδες να πέφτουν γύρω μου.  Ο ήλιος τις καρδιάς σου τις φώτιζε και τις έκανε πολύχρωμες και λαμπερές.

Σου εύχομαι, από τα βάθη της ψυχής μου, να πετύχεις πολλά από αυτά που θες στη ζωή σου. Να μαζέψεις όσα μυστικά μπορείς.  Και να θυμάσαι πάντα ότι ίσως το πιο μεγάλο μυστικό να κρύβεται στη στιγμούλα που θα κοιτάς τα μάτια σου στον καθρέφτη και θα χαμογελάς!

Σε ευχαριστώ πολύ που απάντησες τις ερωτήσεις μου!  Διάβαζα τις απαντήσεις και τα συναισθήματα ήταν ένα μπουκέτο από  :  Ενδιαφέρον/συγκίνηση/θαυμασμό/δροσιά/χάχανα/μαγεία!

Νεραϊδένια φιλιά!