Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Τρομπέτα

4 σχόλια:

Menelaos Gkikas είπε...

Εσύ και τα φαγιά σου!! Πόσο πολύ μαγαπάεις??? Θέλεις να με γλουμπήσεις?? Ο μπλόγκερ αγάπη μου!! Ο μπλόγκερ!!

Menelaos Gkikas είπε...

Τι κάνει ο κρόταφος, μου το θυμίζεις το περιοδικό??

verseau είπε...

Πολυαγαπημένη μου θυμήθηκες τότε που ήσουν νέα και άκουγες Πασχάλη;;; Πως και δεν έβαλες τον αλέξη; τς τς τς να πω πω τα πρωτα γεροντάματα. :P
Και για να σε προλάβω δεν άκουγα καν τετοια μουσική. Ροκας παιδί μου ροκάς. Με ακουσματα απο deep purple, Rainbow κλπ κλπ μεγάλωσα.:) Τωρα μετά από τόσα χρόνια ακουω τα παντα, μα ποιο πολύ atmospheric metal :)
http://www.youtube.com/watch?v=jBTkrtHtIJY αφιερωμένο!!!

Ανώνυμος είπε...

Φιλάκια πολλά Μενέλαε!


Πολυαγαπημένε μου Θοδωρή,
χωριατόπαιδο είμαι καλέ μου. Μεγάλωσα βόσκοντας πρόβατα κι εκείνη την εποχή το ροκ δεν είχε φτάσει στο χωριό μου. Ο Αλέξης είναι από τα τραγούδια που μου αρέσουν μιας και το όνομα είναι χαραγμένο στη ψυχή μου....

Το συγκεκριμένο τραγούδι το ανέβασα ... συμβολικά. Για όλα εκείνα που επιθυμούμε μια ζωή και όταν έρθουν δεν είμαστε έτοιμοι να τα ζήσουμε. Δεν ξέρουμε πως!

Νιώθω πανέτοιμη να ζήσω αυτά που μου έφερε το σύμπαν, οπόταν... φάε τη σκόνη μου ροκά :-)

Ευχαριστώ για το τραγούδι :-)



Νεράιδα