Καλησπέρα

Καλησπέρα.
Έχει μέρες να σας γράψω. Δεν σας ξεχνάω. Απλά έτυχε.
Σήμερα τα δάκτυλά μου ρέουν κι εκφράζονται.
Έτσι είπα να πω μιαν καλησπέρα. Χωρίς να έχω κάποιο θέμα.

Πολλές φορές ψάχνουμε για θέμα για συζήτηση ενώ στην ουσία αυτό που ψάχνουμε είναι την επικοινωνία. Έτσι απλά να νιώσεις ένα, δυο, πέντε, δέκα, εκατό άτομα κοντά σου.
Ότι είναι εκεί και θέλουν να σε ακούσουν. Γουστάρουν. Έστω για λίγο.
Ότι έχεις κάτι να τους πεις που θα βγει σε καλό.

Δεν ξέρω γιατί φαίνεται άβολο να μιλήσεις σε κάποιον και να πεις:
- Απλά δώσε μου λίγο σημασία.

Είναι τόσο ειλικρινές δήλωση. Απέριττη.

Ψάχνουμε θέματα, σκαρφιζόμαστε δικιολογίες, σκαλίζουμε τα προβλήματά μας.

Έτσι απλά για να έχουμε το πέπλο της ανάγκης, πάνω από το πέπλο της επιθυμίας, της εσωτερικής ανάγκης ή απλά της απόλαυσης.

Έτσι τώρα γράφω απλά γιατί έχω ανάγκη για να εκφραστώ, να ακουστώ αλλά περισσότερο να ακούσω.
Καμοιά φορά οι σιωπηλοί επισκέπτες της σελίδας δεν νιώθουν την ανάγκη μου για σημασία και για να ακούσω απλά ένα γεια!
Είναι όμορφο να νιώθω την ύπαρξή τους, να ψαχουλεύω τα αχνάρια τους , να μυρίζομαι τις λέξεις που αφήνουν πίσω.
Δημιουργεί ευχαρίστηση......
Σημάδια άλλης ύπαρξης σε ένα ανοιχτό χώρο δικό μου.

Καληνύχτα επισκέπτη. 'Ονειρα γλυκά και σε σένα!