Καλημέρα,
ήθελα να σου γράψω σήμερα.
Νιώθω ότι δεν γράφω πολλά, ότι σας έχω παραμελήσει ή σας γυρίζω την πλάτη.
Καμιά φορά ή μάλλον πολύ συχνά, εκπλήσσομαι από τις συμπεριφορές και την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων.
Για παράδειγμα, εκπλήσσομαι για το ότι υπάρχουν άτομα που συνεχίζουν να μπαίνουν εδώ σε αυτό το χώρο εδώ και χρόνια.
Σταθερά.
Να αφήνουν μηνύματα που άλλοτε δημοσιεύω κι άλλοτε όχι.
Αλλά αυτό δεν τους νοιάζει,
Ή δεν τον νοιάζει για να γίνω ακόμα πιο συγκεκριμένη.
Εκπλήσσομαι που όσο και να δουλεύω τον εαυτό μου και το μέσα μου, αναγνωρίζω ότι είμαι αδιόρθωτη. Ότι, μου βγαίνουν ίδιες συμπεριφορές, ίδιες άμυνες, ίδιες ανάγκες μεταμφιεσμένες με άλλο μανδύα κάθε φορά.
Θαυμάζω το κουράγιο μου να κάθομαι να ασχολούμαι μαζί μου και να προσπαθώ να με καταλάβω, να βρίσκω τα θέματα που με κρατάνε πίσω, τους κόμπους της ψυχής και να τον λύνω ένα ένα.
Και πάλι από την αρχή.
Ξέρω, πως έπρεπε να σταματήσω αυτό το παιγνίδι από καιρό.
Όμως, είναι τόσο εθιστικό και ναρκισιστικό. Και μαθαίνω τόσα για μένα και τους άλλους.
Με οδηγούν κάθε φορά σε περισσότερη γνώση. Σε νέα βιβλία, σε άλλους ανθρώπους και απόψεις.
Αν με ρωτήσεις γιατί θέλω να βλέπω, γιατί θέλω να βλέπω τις εικόνες μέσα στους ανθρώπους, δεν έχω απάντηση.
Απλά ίσως μου αρέσει, μου δίνει απόλαυση.
Έβλεπα μέσα μου εικόνες σήμερα.
Μια εικόνα που έχω στήσει ίσως ή που είναι η αλήθεια μου τελικά.
Όμως την αναγνωρίζω σαν ψυχοσύνθεση και είμαι πια έτσι, έτσι θέλω να είμαι κι έτσι θέλω να μείνω.
Είναι υγιές!
Κάτσε να βρω κανένα σχήμα στο internet να σου βάλω να δεις γιατί δεν νομίζω ότι με λέξεις, χωρίς να είσαι μπροστά μου να μπορώ να σου ζωγραφίσω ή να δεις τις κινήσεις που κάνουν τα χέρια μου ( πληθωρική έκφραση ) όταν μιλώ, να μπορεσω να σου εξηγήσω.
Ξέρω πως μπορεί να μην σε νοιάζει ουσιαστικά, αλλά έχω την ανάγκη να το κάνω.
Για μένα!
Απλά για μένα!
Τελικά, δεν βρίσκω αυτό που θέλω.
Και βαριέμαι να το ψάξω περισσότερο.
Ίσως, να μην έχει και σημασία.
Φιλιά,
Καλή μέρα να έχεις!
ήθελα να σου γράψω σήμερα.
Νιώθω ότι δεν γράφω πολλά, ότι σας έχω παραμελήσει ή σας γυρίζω την πλάτη.
Καμιά φορά ή μάλλον πολύ συχνά, εκπλήσσομαι από τις συμπεριφορές και την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων.
Για παράδειγμα, εκπλήσσομαι για το ότι υπάρχουν άτομα που συνεχίζουν να μπαίνουν εδώ σε αυτό το χώρο εδώ και χρόνια.
Σταθερά.
Να αφήνουν μηνύματα που άλλοτε δημοσιεύω κι άλλοτε όχι.
Αλλά αυτό δεν τους νοιάζει,
Ή δεν τον νοιάζει για να γίνω ακόμα πιο συγκεκριμένη.
Εκπλήσσομαι που όσο και να δουλεύω τον εαυτό μου και το μέσα μου, αναγνωρίζω ότι είμαι αδιόρθωτη. Ότι, μου βγαίνουν ίδιες συμπεριφορές, ίδιες άμυνες, ίδιες ανάγκες μεταμφιεσμένες με άλλο μανδύα κάθε φορά.
Θαυμάζω το κουράγιο μου να κάθομαι να ασχολούμαι μαζί μου και να προσπαθώ να με καταλάβω, να βρίσκω τα θέματα που με κρατάνε πίσω, τους κόμπους της ψυχής και να τον λύνω ένα ένα.
Και πάλι από την αρχή.
Ξέρω, πως έπρεπε να σταματήσω αυτό το παιγνίδι από καιρό.
Όμως, είναι τόσο εθιστικό και ναρκισιστικό. Και μαθαίνω τόσα για μένα και τους άλλους.
Με οδηγούν κάθε φορά σε περισσότερη γνώση. Σε νέα βιβλία, σε άλλους ανθρώπους και απόψεις.
Αν με ρωτήσεις γιατί θέλω να βλέπω, γιατί θέλω να βλέπω τις εικόνες μέσα στους ανθρώπους, δεν έχω απάντηση.
Απλά ίσως μου αρέσει, μου δίνει απόλαυση.
Έβλεπα μέσα μου εικόνες σήμερα.
Μια εικόνα που έχω στήσει ίσως ή που είναι η αλήθεια μου τελικά.
Όμως την αναγνωρίζω σαν ψυχοσύνθεση και είμαι πια έτσι, έτσι θέλω να είμαι κι έτσι θέλω να μείνω.
Είναι υγιές!
Κάτσε να βρω κανένα σχήμα στο internet να σου βάλω να δεις γιατί δεν νομίζω ότι με λέξεις, χωρίς να είσαι μπροστά μου να μπορώ να σου ζωγραφίσω ή να δεις τις κινήσεις που κάνουν τα χέρια μου ( πληθωρική έκφραση ) όταν μιλώ, να μπορεσω να σου εξηγήσω.
Ξέρω πως μπορεί να μην σε νοιάζει ουσιαστικά, αλλά έχω την ανάγκη να το κάνω.
Για μένα!
Απλά για μένα!
Τελικά, δεν βρίσκω αυτό που θέλω.
Και βαριέμαι να το ψάξω περισσότερο.
Ίσως, να μην έχει και σημασία.
Φιλιά,
Καλή μέρα να έχεις!
