Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Χρόνια Πολλά Πρασινάδα

Αγαπημένη μου Πρασινάδα

Πέρα από όλα όσα μας χαρίζεις μέσα από το μπλογκ σου,

τα τελευταία 2 χρόνια έχεις αναλάβει να σκορπίζεις

μαγεία μέσα στα μπλογκ και τις καρδιές μας.

Είναι μοναδικό το συναίσθημα που νιώθουμε όλοι
στην αγκαλιά του Secret Santa!

Έτσι λοιπόν για να σου δώσω ένα χέρι βοήθειας σου χαρίζω ...

.
.
.
.

Την GREENFAIRY!


Θα σε βοηθά στο να κάνεις τον Secret Santa
Να σου ανακατώνει κανένα γλύκισμα
Να σκορπά λίγη μαγεία στη νέα σου δουλειά
Μα πάνω από όλα να διώχνει με τα φτερά της
την κυπριακή ... γκρινιαρόσκονη!

Αν σου αρέσει η παρέα της και θες να επισκέπτεσαι τον μαγικό μας νεραϊδένιο κόσμο

Σου χαρίζω ένα πράσινο νεραϊδοφόρεμα!


( Όι έννεν επίσκεψη στην βασίλισσα της Αγγλίας που εννά πάεις )

Νεραϊδοπάπουτσα

                                                              
(Μεν τα θωρείς έτσι! Εν για να σκοτώνεις τις κατσαρίδες στη γωνιά)


Μαγικά νεραϊδένια φτερά! 


( Ω! Εννά σου πρέπουν πολλά κόρη Πρας )

Φυσικά το μαγικό ραβδί!


( Προσοχή! Όι να το γυρίσεις κανενού κατακέφαλα )  

Και φυσικά το μαγικόν ποτσίν με την πράσινη νεραϊδόσκονη!


( Οδηγίες : Απαγορεύεται να το αναμίξετε σε μείγμα τρούφων.
Δεν συνιστάτε η χρήση του σε εργαστηριακά πειράματα )
Αν θέλεις όμως παράκαμψε τις οδηγίες! Εσύ κάτι νέο θα ανακαλύψεις!

Αν σου αρέσει τόσο πολύ στην 

GreenFairyLand 


Τότε σου έχω ένα τελευταίο δωράκι
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Θα σου συστήσω τα πράσινα νεραϊδοπαιδα!



( Μα άδε ομορκιές! )

Να γλιτώσεις τζιαι που τα προξένια του Invictus.

Εύχομαι σε όλη την Πρασινο-οικογένεια 
Καλά Χριστούγενα! Και καλό νέο έτος!

Είμαι σίγουρη ότι η χαρά τους είναι μεγάλη που φέτος είσαι εδώ!


Νεραϊδένια φιλιά!!!

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Μαγεία των Κύκλων

Πλησίαζαν μεσάνυχτα. Είχε βγει έξω και κοιτούσε το φεγγάρι.  Πανσέληνος.



Έμεινε να κοιτάει το σχήμα του.
Κύκλοι.  Παντού κύκλοι.
Την εγκλώβιζαν.  Προσπαθούσε να βγάλει νόημα, μα άδικα.


Μα απόψε το σχήμα του φεγγαριού τη μάγευε.  Έπρεπε να βρει απάντηση.



Γύρισε στο σπίτι κι άνοιξε το μαγικό βιβλίο των δράκων.


Πήρε από μέσα τη μαγική σφαίρα.
Έκλεισε τα μάτια.  Ψέλλισε τα λόγια:

"To feel like a child
And stare up at the sky
To bang the clouds with your imagination
And tolerate no provocation."

Και τότε άνοιξε το μαγικό μονοπάτι εμπρός της.




Και γλίστρησε κυκλικά χάθηκε στου σύμπαντος την αγκαλιά.




Και βρέθηκε κάπου μακριά, όπου παίζανε πολλά παιδιά.




Άλλα Νεραϊδένια



Κι άλλα κανονικά.



Ένα κύκνος τη σήκωσε στην πλάτη και την πήρε σε ένα ξεχωριστό παλάτι.



Ήταν άδειο.
Είχε σε κάθε δωμάτιο μια κυκλική ζωγραφιά.








Μα το πιο ψηλό δωμάτιο ήταν άδειο κι ένιωσε παγωνιά.



Σταύρωσε τα χέρια κυκλικά και γύρισε μαγικά στου δωματίου της την ζεστασιά.

Ξημέρωσε.  Καινούργια αρχή.

Άνοιξε το παράθυρο κι αντίκρισε τον ήλιο να της ζεσταίνει την καρδιά.



Αγαπημένη Lucrezia,

Εύχομαι Καλά Χριστούγεννα και η καρδιά σου να είναι πάντα γεμάτη καλοσύνη και φως.
Να έχεις δύναμη να δημιουργείς και να σκορπάς αγάπη!

Η αλήθεια είναι ότι παρόλο ότι γνώριζα την παρουσία σου στην μπλογκόσφαιρα, λίγες ήταν οι φορές που σε διάβασα.  Αυτές τις μέρες που έκανα μια μικρή βόλτα στα blog σου κατάλαβα ότι είσαι ένα πολύπλευρο άτομο.  Σε ενδιαφέρουν 4521323643 πράγματα.  Ξεκίνησες να γράφεις θέλοντας να λες αυτά που σε ενοχλούν στον κόσμο, κι έχεις καταλήξει να φτιάξεις ένα υπέροχο κόσμο δικό σου!  Σε θαυμάζω γι αυτό και σου εύχομαι να τον επεκτείνεις ακόμα περισσότερο.
Τελευταία πρόσεξα ότι σε προβλημάτιζαν οι κύκλοι. 
Είναι ένα κοινό μας, έτσι αποφάσισα το δωράκι σου να είναι πολλές εικόνες που περιέχουν κύκλους.  Ελπίζω να δεις πίσω από τις λέξεις και τις εικόνες και να ανακαλύψεις καινούργιες Ακτίνες του Κύκλου της ζωής σου!

Φιλιά πολλά,
Νεράιδα.

Υ.γ. Τα μαγικά λόγια είναι από το blog της Lucrezia.


Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Για να θυμάμαι...

... αυτά που χάνω τις μέρες που δεν πηγαίνω για περπάτημα...
















και ότι χτες ήταν  12/12/12.... ξεχωριστή ημέρα και ημερομηνία....

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Αντιθέσεις

Υπάρχουν...

  ... άνθρωποι που είναι μίζεροι και χαλούν, άθελά τους, τη μέρα μας, επειδή δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά.

  ... άνθρωποι που υπερβαίνουν τον εαυτό τους και δίνουν νόημα, άθελά τους, στη μέρα μας, επειδή δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά.

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Έλα!

Ανάρτηση χωρίς ουσιαστικό θέμα.
Μέρες χωρίς κάτι ιδιαίτερο κι όμως νιώθω τη δόνηση τους.

Όπως ίσως η χτεσινή.

Είναι φορές που ξυπνώ και νιώθω άσχημα. Σαν να πνίγομαι.  Με τον καιρό έμαθα ότι αυτές τις μέρες δεν ξυπνώ.  Υποσυνείδητα είμαι κάπου στο παρελθόν ή στο μέλλον.  Κάπου εκεί «πάνω» που ταξιδεύω όταν κοιμάμαι και δεν θέλω να επιστρέψω στο σώμα σαν ξυπνώ.  Ίσως επειδή διαισθάνομαι την ένταση της μέρας…

Πολλά μαζεμένα έρχονται…

Ένα απρόσμενο μήνυμα στο κινητό…

Μια συνάντηση που επιθυμούσα από καιρό…

Χαλαρές όμορφες στιγμές…

Μάτια να υγραίνονται μπροστά στην αυθεντικότητα…

Φίλοι παλιοί, καινούργιοι, αγαπημένοι απλά…

Ματιές χαμογελαστές πάντα…

Κρασάκι… μαγεία…



Κι απομένω να αναρωτιέμαι τι θέλει να μου δείξουν όλα αυτά… 
Καθισμένη στο δικό μου πλατύσκαλο εδώ και τόσο καιρό…

Φοβάμαι να σηκωθώ πάλι…

Κι όμως όλα φωνάζουν : ΈΕΕΕΕΕΕΕΕΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ