Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

My soul

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Κίτρινο

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Μητρότητα/Πατρότητα

Μιας και περνάμε φάση καρναβαλιού κι αντί να τις φορέσουμε, πέφτουν οι μάσκες.

Μιας και είπαμε για την σεξουαλικότητα των ζώων και τις εκτρώσεις.

Ανοίγω αυτό το θέμα γιατί πρώτα από όλα έχω μια απορία.

Η απορία είναι αυτό που ακούω τελευταία ( και θα ήθελα τους blogg-αντρες ) να μας πουν.

Ότι δηλαδή στη γυναίκα είναι συνήθως ανεπτυγμένα τα μητρικά ένστικτα από νεαρή ηλικία. Και νιώθει την ανάγκη να κάνει παιδιά.

Ενώ στον άντρα τα πατρικά ένστικτα ενεργοποιούνται άμα αποκτήσουν παιδί και μετά.

Έτσι ακραία το θέτω, γιατί δεν είναι ακριβώς έτσι. Απλά ψάχνω να βρω τη μέση λύση.

Για παράδειγμα, για μένα πάντα ήταν σημαντικό να κάνω παιδιά!

Αν υπήρχε... τεχνικό πρόβλημα.. θα το δεχόμουν αλλά ήταν πάντα καθοριστική ανάγκη στη ζωή μου.

Οπόταν όσοι θέλουν ας γράψουν πως Νιώθουν το θέμα, οι ίδιοι.

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Ζώα

Εδιάβαζα το blog της Μάνας

Πέρα από το ότι εφύρτηκα που τα γέλια με τα σχόλια, κάποια άλλα εφέραν μου την ίδιαν αντίδραση που έχω κάθε φορά που ακούω τη λέξη : Στειρωμένα ζώα.

Για κάποιο λόγο εν μπορεί να χωρέσει ο εγκέφαλος μου ότι άτομα που δηλώνουν φιλόζωα στειρώνουν τα ζώα.
Φαντάσου δηλαδή αν δεν τα αγαπούσαν τι θα τα εκάμναν;;

Προσωπικά εν είμαι φιλόζωη. Με την έννοια ότι εν θέλω να έχω ζώα στο σπίτι. οκ, είχαμε κάποιο διάστημα, γάτους, σκύλους. Έτρεχα τους σε γιατρούς, βόλτες, φροντίδα κτλ. Έτυχε να ανοίω το στόμα του σκύλου και να του ταϊζω χάπι που έπρεπε να πάρει. Γιαξ. Έτυχε να φροντίζω τις πληγές του. Να καθαρίζω τα τσιμπούρια που εκόλλησε. Ξανά γιαξ. Έτυχε να έχουμε γαϊδαρο! Ναι! Φαντάσου, να ντύνομαι, να στολίζουμε, να βγαίνω έξω στο δίπλα χωράφι να ταϊζω τον γάδαρο ( μάνα μου ρε! εν ένας κούκλος ) τζιαι μετά να μπαίνω στο αυτοκίνητο να πηγαίνω δουλειά, αντί στα χωράφκια. Απλά προτιμώ να μην έχω ζώα στο σπίτι ( εγώ είμαι αρκετή ). Αλλά εν θα έκαμνα ποτέ κακό σε ζώο.

Εντάξη καταλαβαίνω το ότι είναι ένα θέμα οι γεννήσεις ζώων.
Δεν θα με πείραζε να λένε κάποιοι: Οκ, όπως έχω την τηλεόραση μου, το ipad μου, το laptop μου, το κινητό μου, έχω κι ένα ζώο να παίζω.
Αλλά από τη στιγμή που μιλάμε για αγάπη και καμοιά φορά λένε ότι η αγάπη που έχουν για τα ζώα είναι πιο δυνατή από αυτή που έχουν για τους ανθρώπους... κάπου κάτι πάει λάθος.
Αναρωτιέμαι αν πχ. ένα ζευγάρι δεν ήθελε να αποκτήσει άλλα παιδιά αν θα στειρωνόταν.

Νομίζω να πάω να οργανώσω κανένα κίνημα : Ελευθερία στη σεξουαλικότητα των ζώων!

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Ξύπνησα...

Ξύπνησα πολύ γλυκά σήμερα. Μετά από πολύ καιρό.

Ένιωθα ευτυχία!

Δεν θυμόμουν τι μέρα είχαμε, τι ώρα ήταν.

Σαν να γυρνούσα από αστρικό ταξίδι.

Χαμογελούσα. Κοιτούσα το δωμάτιο, τις κουρτίνες, τις κούκλες, τους πίνακες.

Χαμογελούσα.

Σηκώθηκα με αυτή τη σκέψη.

Η μέρα άρχισε με γρήγορο ρυθμό πιεστική...

Και το μεσημέρι μου έστειλε email. Μετά από πολύ καιρό.

Με έβλεπε όνειρο λέει ψες. Ότι ήταν τα γενέθλιά μου. Ήρθε και μου έκανε έκπληξη.

Ξύπνησε πολύ γλυκά σήμερα. Μετά από πολύ καιρό.

http://www.youtube.com/watch?NR=1&feature=endscreen&v=9hPv_LgyKEE

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Θα προσέχω

Τους τελευταίους 7 μήνες από τις 11 Ιουλίου περνώ φάση αυτοκαταστροφής.
Ναι η ζωή μου κυλά ήρεμα, ομαλά γεμάτη όμορφες στιγμές.

Δεν είμαι σκορπιός στο ζώδιο. Ψάρι είμαι. Αλλά είναι φορές που βρίσκω πολλά κοινά.

Ένα από αυτό είναι η αυτοκαταστροφή στον εσσωτερικό κόσμο και η αναγέννηση μέσα από τις στάχτες μου.

Είναι ο μόνος τρόπος να γίνει αλλαγή. Να δεχτώ τέλος μιας κατάστασης. Να βιώσω πρακτικά και συναισθηματικά το τέλος.

Έτσι μπορώ να αναπνεύσω και πάλι.

Ωρίμασα πολύ. ( ναι σε λίον θα ππέσω τζιαι που το δέντρον ).

Έχω πολλά να κάνω. Πάντα είχα πολλά να κάνω. Δεν τα κάνω επειδή είμαι τεμπέλα. Ή επειδή κάνω κακή διαχείριση χρονου κι ενέργειας. Κι αυτό μες τη φύση μου.

Αυτή είμαι.

Από σήμερα θα προσέχω....

Δημιουργική φάση.

Αναγέννηση!


Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

'Ομορφες μέρες

Έτσι μέρες τέλος του Γενάρη, αρχές του Φεβράρη εν που τις πιο απολαυστικές μέρες του χρόνου. Έτσι στην καρδιά του χειμώνα, που παλαιότερα έπεφτε η διάθεσή μου, τώρα η καρδούλα μου γεμίζει και ζεσταίνεται από παιδικά χαμόγελα.

Μέρες επισκέψεων σε σχολεία, επί ευκαιρείας της γιορτής των γραμμάτων. Παρουσιάσεις των παραμυθιών μου και συζητήσεις και παιγνίδια για τη συγγραφή.

Σήμερα είχα να επισκεφθώ ένα σχολείο στη Λεμεσό. Είχα... αγχωθεί λίγο. Είχα ...μουρμουρίσει σε κάποια άτομα. Κι ο λόγος; Απλός. Θα έκανα κάτι λίγο διαφορετικό αυτή τη φορά. Και το καινούργιο πάντα με αγχώνει.

Αντί να μπω στις τάξεις ως συνήθως, λόγω του ότι είναι μεγάλο σχολείο, μαζευτήκαμε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων. Δυο ομάδες των 150 παιδιών.

150!

Που σημαίνει έπρεπε σε 2 απογεύματα που είχα διαθέσιμα να αλλάξω τις παρουσιάσεις μου έτσι ώστε να κρατήσω το ενδιαφέρον 150 παιδιών, ζωντανό, με μονόλογο και τη βοήθεια προβολών.

Με είχε αγχώσει και λίγο η συζήτηση με τη δασκάλα... για το θέμα να τους κρατήσω την προσοχή ώστε να μην ζωηρέψουν για να μην γίνει χαμός.

Έτσι, εμπλούτισα την παρουσίαση μου όσο μπορούσα. Βρήκα και βιντεάκια τελευταία μέρα.

Σήμερα πήγα!

Μάνα μου τα! Ήταν αγγελούθκια!

Ειδικά οι μεγάλες τάξεις που με άγχωναν δεν έβγαλαν τσιμουδιά! Μα καμοιά φασαρία, καμοια γκρίνια. Και κάποια παιδιά ήρθαν απο πριν κι άρχισαν τις απορίες.
Με την ομάδα των μικρών παιδιών περάσαμε όμορφα... έγινε και λίγο χαμός με χάχανα, γιατί έχω στην παρουσίαση 2-3 εικόνες έτσι για να χαλαρώσουν τα παιδιά. Αλλά άμα είναι 150! φαντάσου.

Και στο τέλος η δασκάλα ζήτησε την παρουσίασή μου για να την χρησιμοποιήσουν στην τάξη. Μεγάλη ικανοποίηση.

Συμπεράσματα.
1. Αχ αυτό το άγχος!
2. Δεν υπάρχει τίποτα πιο παραγωγικό από την τελευταία στιγμή.
3. Καλάν ολάν, τούτος ο Invictus, πόσην όρεξην έχει για να βρίσκει τόσα βιντεάκια. Εγώ θκυο τρία πράματα που ήθελα, έσπασα να τα έβρω. Τζιαμέ που εσκέφτουμουν ότι άλλη φορά εννά κάθουμε να βιντεογραφώ παρά ψάχνω. I hate searching.
4. Είμαι μουρμούρα... άμα αγχωθώ θέλω να μουρμουρίσω.
5. Άλλαξα. Αν μου έλεγαν πιο παλιά να μιλήσω σε τόσο κόσμο θα άλλαζα 1000 χρώματα.
6. Είμαι χαρούμενη. Smile meter 15/10


Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Σμιλο-χαμόγελα

Όϊ 'Οϊ εν ετέλεισα κι άλλο κασκόλ.

Σάννα τζιαι έπιασα τα εργολαβεία;; τόσα πράματα να κάμω εκόλλησα στα κασκόλ.

Μάλλον φταίει που φέτος επεθύμησα το χειμώνα. Αλλιώς ήταν να σας πελλάνω που την γκρίνια και την κακή διάθεση με τόσο κρύο.

Τελικά, φέτος περνώ ένα από τους πιο όμορφος χειμώνες. Το smile meter μου δεν πέφτει κάτω από το 5. Κι ας έχω περάσει μέρες γεμάτες άγχος.

Σήμερα πάντως είμαι πολλά χαρούμενη και το smile meter μου είναι στο 9/10.

Ο μαζοχιστικός λόγος είναι ότι από χτες καθαρίζω την αποθήκη μου. Ας είναι καλά τα νεραϊδόπαιδα που έσπασαν το γυαλί της πόρτας. Και για να έρθει ο άνθρωπος να βάλει άλλο... ε... πρέπει να ¨βλέπεται" τουλάχιστον η αποθήκη. Τζιαι να μεν πηδά πάνω που τα πράματα για να κάμει τη δουλειά του. Πάντως εν εθύμωσα για το γυαλί. Επήρα το σαν σημάδι από το σύμπαν. Έκαμα μια συμφωνία μαζί του. Του σύμπαντος, όχι του γυαλιού. Άμα οργανωθώ ( φτου φτου μη κακό μου ) θα μου στείλει "δωράκι".

Πάντως το δώρο της μέρας επήρα το σήμερα :-) Ένα απόγευμα με τη Σμιλούα μου τζιαι τα σμιλούθκια της!

Πως επέρασα; Εν εκαταλάβετε ότι επήρα φόραν τζιαι επολλολόησα;

Ένιωσα ότι ήξερα σε που χρόνια κόρη!

Και έμαθα ακόμα κάτι σημαντικό. Το μπλέξιμο μου στο σμιλί εν τζιαι τζίνον upnormal.

Σιγά που θα έκαμνα ένα πράμα με τον σωστό τρόπο. μπα.....

Αρέσκει μου που όσο πάει η μπλοκόσφαιρα γίνεται .. μια παρέα... Μια όμορφη παρέα...

Καμοιά φορά συζητούμε διάφορα και λέμε ότι εδώ δείχνουμε κομμάτια του εαυτού μας, δεν δίνουμε ολοκληρωμένη εικόνα, κρυβόμαστε κτλ κτλ.

Και είναι ευχάριστη έκπληξη όταν το άτομο που κρύβεται πίσω από το νικ είναι ακόμα πιο γλυκό, πιο ειλικρινές και πιο θετικό από τις ομορφότερες του λέξεις!

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Άμεση Ανάγκη για Τρόφιμα.

Ήρθε σήμερα αυτό το email από το "Βαγόνι αγάπης" - Φιλανθρωπικός οργανισμός

http://www.facebook.com/pages/Vagoni-Agapis-Charity-Organisation/69954764740

Το παραθέτω εδώ , ίσως μπορεί κάποιος να βοηθήσει.


Θερμή παράκληση

Όποιος γνωρίζει ψησταριές, εστιατόρια, μαγειρεία, παρακαλείται αν μπορεί να ρωτήσει κατά πόσο είναι δυνατόν να δίνουν ότι τους περισσεύει και δεν θα χρησιμοποιηθεί από τους ίδιους, για να προμηθεύουμε οικογένειες.
Η κατάσταση, ιδιαίτερα τώρα που το επίδομα τέκνου διακόπτεται για αρκετούς μήνες μέχρι να γίνει αναθεώρηση, είναι δραματική και οι αιτήσεις αυξάνονται σε βαθμό που σίγουρα δεν θα μπορούμε να ανταποκριθούμε με τρόφιμα.
Έρχονται αιτήσεις καθημερινά από σχολεία που βλέπουν παιδιά σε άθλιες συνθήκες, από λειτουργούς και από διάφορους οργανισμούς.
Πολλές οικογένειες κυριολεκτικά ζούσαν από τα λεφτά του επιδόματος και ήδη μας αναφέρουν ότι πεινούν και τα παιδιά χωρίς υπερβολή λιποθυμούν από την πείνα.
Επίσης αν γνωρίζουμε φούρνους και γαλακτοβιομηχανίες, να τους ζητήσουμε αν μπορούν να παρέχουν έστω και ένα μικρό αριθμό από τα προιόντα τους για να καλύπτεται ένα μέρος των περιπτώσεων τουλάχιστο με γάλα και ψωμί. Οσοι απ' εσας θελετε να βοηθησετε μπορειτε να μας φερετε τροφιμα για τις αμεσες αναγκες του Συνδεσμου για να μπορεσουμε και εμεις με την σειρα μας να βοηθησουμε σ'αυτη τη κρισιμη περιοδο τις οικογενειες που ζουν αυτη την κατασταση.
Σας ευχαριστουμε
Βαγονι Αγαπης
Τηλ 99622447, 99566039, 99586808