Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Η μέρα που δεν θέλω να περάσει...

Άλλη μια μέρα.
Ίδια και παρόμοια.
Αρχή της μέρας και η λίστα βαρυφορτωμένη με πράγματα.
Χωρίς να είναι γραμμένα.
Δεν υπάρχει λόγος.
Θα γίνουν όσα πρέπει να γίνουν.
Όχι όσα θέλω.
Η μέρα μου, αποτέλεσμα συγκυριών και γεγονότων.
Προτεραιοτήτων.
Υποχρεώσεων.
Πράξεων αγάπης.
Πράξεων τιμής κι αξιοπρέπειας.

Ξεκινάω χωρίς στόχο.
Κι αυτό με σκοτώνει.
Κάνει την ύπαρξη μου ανύπαρκτη.
Ναι θα πεις έχω το δικαίωμα.
Κι αυτό χωρίς αντίκρισμα.

Το πρωί με κάνει να χαίρομαι.
Γιατί είναι μια καινούργια μέρα.
Κολλάω σε αυτό. Στο πρωί. Τις πρώτες αχτίδες του ήλιου.
Το γάλα στο φλυντζάνι που με κάνει να παλιμπαιδίζω.
Τις παντοφλες μου.
Την άνεση του σπιτιού, του χώρου μου, του Δικού μου.

Μου έλειψαν τα πρωινά που ήταν πραγματικά πρωινά.
Χαρά της καινούργιας μέρας.
Ελπίδες.
Όνειρα.
Στόχοι για να εκπληρώσω.

Μου έλειψε η ξεγνοιασιά των νιάτων.
Το νόημα.
Η απλότητα του απλά υπάρχω και πολεμάω για το καλύτερο.
Μια μάχη που χάθηκε...

Πήγε απόγευμα.. κι ακόμα μασουλάω μπισκόττα....

Εργόχειρα...

... όπως έλεγε η γιαγιά μου.

Το πλέξιμο είναι συνδεδεμένο συνειρμικά μέσα μου με τα παιδικά μου χρόνια και τις γιαγιάδες μου. Και μ' άρεσε που το άρχισα πάλι! Εννοείτε εθιστική διαδικασία. Ψες ήθελα να τελιώσω το πρώτο κασκόλ. Σήμερα το φόρεσα κιόλας. Παράλληλα ( ναι, με δυσκολεύει το one at a time ) πλέκω κι ένα δεύτερο αγορίστικο κασκόλ.




Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Ζώδια

Ναι, ξέρω ότι σας έπριξα αλλά είμαι Ιχθύες.
Και οι Ιχθύες έχουν εμμονές.
Και οι εμμονές ....


Οι άντρες μπροστά στην ντουλάπα τους


Τι έχουν οι κυρίες των ζωδίων μέσα στην τσάντα τους.

Τι σκέφτονται τα ζώδια μετά το σεξ και δεν το λένε.

Επαγγέλματα και ζώδια

Με έμπνευση το ποστ της Μάνας, έψαξα και βρήκα τα πιο κάτω:

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΖΩΔΙΑ

ΚΡΙΟΣ:

Μηχανικός, κυνηγός, οδηγός, αθλητής, οπλουργός, στρατιωτικός, συνεργείο αυτοκινήτων, χειρουργός, ποδοσφαιριστής, πυροσβέστης, αστυνομικός, ηθοποιός (σταρ) γεωργός, οδική ασφάλεια, ντετέκτιβ, ασφαλιστές, αρχιτέκτονας, σχολή οδηγών.

ΤΑΥΡΟΣ:
Οικονομολόγος, μάγειρας, μουσικός, τραγουδιστής, διακοσμητής, γεωργός, αρχιτέκτονας, ζωγράφος, αισθητικός, μεσίτης αυτοκινήτων, μακιγιέζ, ηθοποιός, οικοδόμος, εστιάτορας, ασφαλιστής, κηπουρός, τραπεζίτης, έμπορας, συνθέτης, μαραγκός, τραπεζίτης, επενδυτής.


ΔΙΔΥΜΟΙ:

Δημοσιογράφος, υπάλληλος ΟΤΕ, επικοινωνιολόγος, μικροπωλητής, συγγραφέας, διαφημιστής, τραγουδιστής, τηλεφωνητής, χειριστής μηχανημάτων, ταχυδρόμος, πνευμολόγος, τηλεπικοινωνίες, εκφωνητής, ασυρματιστής, αθλητής, οδηγός, δημόσιες σχέσεις, νευρολόγος, σερβιτόρος, μπάρμαν.


ΚΑΡΚΙΝΟΣ:
Γιατρός, μάγειρας, ξενοδόχος, εστιάτορας, ψαράς, ναυτικός, αργυροχρυσοχόος, διατροφολόγος, νοσοκόμος, γυναικολόγος, πολιτικός, ηθοποιός, διακοσμητής, νηπιαγωγός, μαία, αρχαιολόγος, χημικός, διαιτολόγος, γεωργός, οικογενειακός σύμβουλος, μέντιουμ, διακοσμητής, ελαιοχρωματιστής.

ΛΕΩΝΤΑΣ:
Χρυσοχόος, ηθοποιός, επιχειρηματία, υπάλληλος καζίνου, διασκεδαστής, παιδίατρος, ζωγράφος, εκτιμητής έργων, θεατρικός επιχειρηματίας, πολιτικός, δάσκαλος, καθηγητής, νηπιαγωγός, χρηματιστής, τυχερά παιχνίδια, συγγραφέας, καρδιολόγος, σκηνοθέτης, επενδυτής, λαχειοπώλης, ιερέας.


ΠΑΡΘΕΝΟΣ:
Γιατρός, νοσοκόμος, υπάλληλος γραφείου, προσωπάρχης, γαστρεντολόγος, διαιτολόγος, υγιεινές τροφές, καθαρίστρια, συγγραφέας, δημόσιος υπάλληλος, νευρολόγος, δημοσιογράφος, εκπαιδευτικός, λογιστής, συμβολαιογράφος, μαθηματικός, φυσικός, θεραπευτής, σερβιτόρος, μπάρμαν.


ΖΥΓΟΣ:
Διακοσμητής, κομμωτής, μακιγιέζ, στρατιωτικός, δικηγόρος, ενδοκρινολόγος, ζωγράφος, ηθοποιός, δημόσιες σχέσεις, δικηγόρος, ψυχολόγος, σύμβουλος σχέσεων, λογοτέχνης, διπλωμάτης, αισθητικός, μαιτρ, σχεδιαστής μόδας, μανεκέν.


ΣΚΟΡΠΙΟΣ:
Ντετέκτιβ, σεξολόγος, αστυνομικός, χειρούργος, ερευνητής, αρχαιολόγος, μέντιουμ, στρατιωτικός χειρούργος, γυναικολόγος, καρδιοχειρούργος, δύτης, ναυτικός, ψυχολόγος, ψυχίατρος, εγκληματολόγος, τραπεζικός, εφοριακός, τροχονόμος, ασφαλιστής, επενδυτής, οικονομολόγος, αφροδισιολόγος, θεραπευτής, βιολόγος, μυστικές υπηρεσίες, πόρνη, κρεοπώλης.

ΤΟΞΟΤΗΣ:
Δάσκαλος, καθηγητής πανεπιστήμιου, ξεναγός, αθλητής, φιλόσοφος, αεροπόρος, ιππόδρομος, ιερέας, νομικός, επιχειρηματίας, δημόσιες σχέσεις, επικοινωνίες, ιατρική, δημοσιογραφία, ανταποκριτής, πληροφορικής, ζωγράφος, τραγουδιστής, ξένες γλώσσες, θεραπευτής.


ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ:
Πολιτικός, αρχαιολόγος, τραγουδιστής, οργάνωση επιχειρήσεων, δημόσιος υπάλληλος, κατασκευαστής, βοσκός, εκτροφέα ζώων, δικηγόρος, δάσκαλος, ψυχολόγος, γεωργός, μαθηματικός, αρχιτέκτονας, ωρολογοποιός, επεξεργασία δέρματος, ορθοπεδικός, στρατιωτικός.


ΥΔΡΟΧΟΟΣ:
Αεροπόρος, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, αστρολόγος, αστρονόμος, αιματολόγος, ηλεκτρολόγος, σεισμολόγος, πολιτικός, ηχολήπτης, ερευνητής, ψυχολόγος, θεραπευτής, γιατρός, εφευρέτης, αστροναύτης, βιολόγος, ορθοπεδικός, δημοσιογράφος, συγγραφέας.

ΙΧΘΥΕΣ:

Ηθοποιός, γιατρός, τραγουδιστής, νοσοκόμος, χημικός, βιολόγος, ψυχολόγος, φαρμακοποιός, ναυτικός, μπάρμαν, πολιτικός, συγγραφέας, θεραπευτής, μαία, κοινωνικός λειτουργός, μέντιουμ, ιερέας, ψυχίατρος, φιλόσοφος, ντετέκτιβ, σερβιτόρος, διαιτολόγος, καπνοπώλης, διακοσμητής, αλλεργιολόγος, σκηνοθέτης

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Η επιθανάτια εμπειρία κάθε ζωδίου

Όλοι έχουμε ακούσει ακούσει ιστορίες από ανθρώπους που κόντεψαν να πεθάνουν και ξαναγύρισαν στη ζωή...
με το τούνελ που στην άκρη του υπάρχει ένα φως, τους αγγέλους, τους αγαπημένους συγγενείς, τις υπερκόσμιες μελωδίες και, πιθανόν, το άκουσμα της φωνής του Θεού. Παρόλο που η επιστήμη καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες για να μας πείσει ότι είναι απλώς παραισθήσεις, πολύς κόσμος πιστεύει σε αυτές τις εξωσωματικές εμπειρίες. Να λοιπόν από μια χιουμοριστική πλευρά, πώς θα τις βίωνε το κάθε ζώδιο.

Κριός: Ο Κριός μέσα στο τούνελ αρχίζει να ουρλιάζει: «Ποιος είναι ο υπεύθυνος εδώ; Απαιτώ να δω τον Θεό ΤΩΡΑ! Δηλαδή πέθανα; Από πού κι ως πού; Έτσι το έχετε εσείς, να πεθαίνετε τον κόσμο στα καλά καθούμενα; Χωρίς να δίνετε λογαριασμό σε κανέναν; Και χαμηλώστε επιτέλους αυτό το φως μέσα στα μούτρα μου, μας έχετε στραβώσει εδώ χάμω!»

Ταύρος: Ο Ταύρος λέει: «Ουπς! Πού πήγε το στομάχι μου;» και εξαιτίας αυτού του σοκ, επιστρέφει ακαριαία πίσω στο σώμα του, σαν να του έκαναν καρδιακή ανάνηψη με απινιδωτή. Έτσι, δεν προλαβαίνει να δει ούτε το λευκό φως, ούτε τους αγγέλους, ούτε τίποτα, και συνεχίζει τη ζωή του τρώγοντας καλά και απορρίπτοντας όλες αυτές τις φαντασιοπληξίες.

Δίδυμοι:
Ο Δίδυμος λέει: «Το κινητό μου, πού είναι το κινητό μου; Ε, φιλαράκο, εσύ με τα φτερά, δεν έχετε τηλέφωνα εδώ;». Η αρνητική απάντηση του αγγέλου τον επαναφέρει στο σώμα του. Εννοείται ότι η πρώτη λειτουργία του που επανέρχεται, προτού καν ανοίξει τα μάτια του, είναι η ομιλία, ώστε να περιγράψει, με το σχετικό παραφούσκωμα, όσα συνέβησαν.

Καρκίνος:
Ο Καρκίνος δεν χρειάζεται τέτοιου είδους εμπειρίες, γιατί βιώνει επανειλημμένως στη διάρκεια της ζωής του το να βρίσκεται ένα βήμα πριν το θάνατο. Γιατί δηλαδή, δεν μετράνε όλες οι φορές που ρισκάρει, βγαίνοντας από το σπίτι του για να πάει στο σούπερ μάρκετ; Ή, ακόμα χειρότερα, σε δημόσια υπηρεσία; Και χωρίς τη μαμά του, όπως θα τον περιμένει στο τούνελ.

Λέων: Ο Λέων λέει: «Όχιιιι! Δεν πέθανα, δεν πέθανα, δεν πέθανα.. Δεν το επιτρέπω! Μα καλά, τι είναι όλοι αυτοί με τις άσπρες κελεμπίες; Και ποιο είναι το τραγούδι που λένε; Μα τι παράφωνοι. Κανείς δεν διευθύνει τη χορωδία; Εδώ ρε άσχετοι, φέρτε το μικρόφωνο να σας δείξω εγώ τι σημαίνει τραγούδι! Έλα, κι ο προβολέας να φωτίζει!»

Παρθένος: Ο Παρθένος παθαίνει καρδιακό μετά από 6 ώρες τζόγκινγκ, βγαίνει από το σώμα του, πηγαίνει στο τούνελ με το φως και λέει: «Μα τι καθαρά που είναι! Ούτε ένα σκουπιδάκι και οι στολές των νεαρών με τα φτερά κάτασπρες! Αλλά για στάσου, οι άλλοι που μείνανε πίσω θα μου τα κάνουν μαντάρα στο γραφείο!». Και επιστρέφει αυτομάτως στη γη.

Ζυγός: Ο Ζυγός βγαίνει από το σώμα του, ξαναμπαίνει, ξαναβγαίνει και τελικά φτάνει στο τούνελ με το φως. Εκεί διερωτάται: «Άραγε πού βρίσκουν αυτές τις λάμπες που βγάζουν τόσο ωραίο κρυφό φωτισμό; Η μουσική είναι live ή από cd; Κι αυτός εκεί κάτω είναι ο Ιησούς ή ο Σίβα;» Παθαίνει μπλακ-άουτ από τις τόσες απορίες και γυρίζει στο σώμα του με αυτόματη επανεκκίνηση.

Σκορπιός: Ο Σκορπιός μπαίνει με πολύ ενδιαφέρον στο τούνελ, αλλά θα αργήσει να φτάσει στο τέρμα, γιατί θα τον καθυστερήσει το αστρικό σεξ, στο οποίο θα επιδοθεί με διάφορες άυλες οντότητες που θα συναντήσει στον δρόμο. Ανάμεσα στα προσφιλή πρόσωπα που θα ήθελε να τον υποδεχτούν και να τον καθοδηγήσουν, είναι ο Κόμης Δράκουλας και η μπιρμπιλομάτα Μέδουσα.

Τοξότης: Ο Τοξότης φτάνει μπροστά στο Υπέρτατο Ον, που του λέει ότι δεν ήρθε ακόμα ο καιρός του, αλλά ο ίδιος αρνείται να γυρίσει πίσω στη γη. Τι στην ευχή, τόσες προσπάθειες έκανε να βγει από το σώμα του στη διάρκεια της ζωής του, παθαίνοντας ένα σωρό ηλίθια ατυχήματα. Και να λυθούν δια μιας όλες του οι φιλοσοφικές απορίες, αυτό πού το πας;

Αιγόκερως: Ειδικά για τους Αιγόκερους, για να μην πάθουν σοκ, υπάρχουν στον επάνω κόσμο δωμάτια διαμορφωμένα σε γραφεία, ενώ ένας άγγελος με κοστούμι τους προσφέρει το εγχειρίδιο: «Πώς να στήσετε μια επιτυχημένη επιχείρηση στον αστρικό κόσμο». Όμως, ο «γήινος» Αιγόκερως βρίσκει αφόρητη την ιδέα της μη-υλικής ύπαρξης και. την κάνει για πίσω. Κι ας είναι 105 χρονών (χαράααα οι κληρονόμοι!).

Υδροχόος: Ο Υδροχόος, ανακαλύπτοντας ότι ο Παράδεισος δεν έχει συναινετική διακυβέρνηση και υπάρχουν ένα σωρό καταπιεστικοί κανόνες, δηλώνει ότι προτιμά την Κόλαση, που δείχνει πιο αναρχική και ενδιαφέρουσα. Όταν πάει εκεί όμως, αρχίζει τις καμπάνιες για τα ανθρωπιστικά δικαιώματα των κολασμένων, οπότε καταλήγει να τον πετάξουν πίσω στη γη, με την πρωτοφανώς ομόφωνη γνώμη Θεού και Σατανά.

Ιχθείς: Ο Ιχθύς δεν θα καταλάβει ότι γίνεται κάτι αλλιώτικο απ' ό,τι του συμβαίνει αρκετές φορές καθημερινά, οπότε πάει στράφι η εξωσωματική εμπειρία. Νομίζοντας ότι είναι άλλη μια μέρα στο γραφείο, θα πει στον άγγελο: «Γεια σας. Καινούργιος είστε; Καλώς ορίσατε. Πότε άλλαξαν τη διακόσμηση εδώ, ξέρετε;». Οπότε πιθανόν θα τον στείλουν πίσω, γιατί είτε εδώ είναι είτε εκεί, δεν κάνει καμιά διαφορά.

πηγή: www.tsekouratoi.gr

Πλαίσια

Το σύστημα συναγερμού μπαίνει σε λειτουργία κάθε φορά που αισθάνομαι την παρουσία πλαισίων. Νιώθω σαν λιοντάρι σε κλουβί, γρυλίζω κι αγριεύω. Τα νύχια είναι σε επιφυλακή και τα κοφτερά δόντια απειλούν. Η αιχμηρή υφή της απαγορευτικής γραμμής ματώνει τη σκέψη μου.

Προσπαθώντας να ανακαλύψω το συναίσθημα που κρύβεται καλά πίσω από τον πανικό, βρίσκω τις λέξεις: Συμπαγές, στάσιμο, συγκεκριμένο.

Τι λείπει από μια πλαισιωμένη εικόνα; Η απεραντοσύνη, η ρευστότητα, η πρόκληση, η ελευθερία. Μήπως πάσχω από κλειστοφοβία και δεν το έχω αντιληφθεί; Ή αυτό που με κάνει να αντιδρώ είναι η ίδια η ύπαρξη του φόβου για το χάος;

Παρατήρησα για ακόμη μια φορά την επιλογή των χρωμάτων στα ρούχα μου. Μονόχρωμα. Αν φοράω μπλε τότε βούτηξα ένα κομμάτι της θάλασσας και ντύθηκα. Κι αν τα ρούχα έχουν χρώμα γαλανό, τότε πετάω στον ουρανό και δροσίζω τα φτερά της ψυχής μου. Πίσω από το μαύρο κρύβομαι με ασφάλεια μα αν διαλέξω κόκκινο, τότε η αγάπη μου χορεύει στον άνεμο, σαν τα πορφυρά πέταλα, κάποιο ανοιξιάτικο δειλινό. Το κίτρινο με ενώνει με τον ήλιο και η πράσινη αγκαλιά είναι η ματιά σου.

Τελικά με ενοχλεί το λίγο, το μικρό, το βίαια κομμένο από το άτσαλο χέρι που επέλεξε να θέσει πλαίσια στην απεραντοσύνη της φύσης.

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Γλυκειά Ζωή





Γιαμμμυυυ!

Γλυκειά Ζωή!!!

Απίστευτη Γεύση! Αξέχαστη! Το γλυκό λιώνει στο στόμα και σε ταξιδεύει!

Με συγκίνησε η φίλη μου σήμερα! Φτιάχνει σπιτικά γλυκά!

Άρχισε από αγάπη, από χόμπι και τελικά κάνει γλυκά με παραγγελία.

Κι έφτιαξε για μένα, με έμπνευση τον "Ήλιο τον παραμυθά".

Σωστή καλλιτέχνις!

Αυτό είναι Τέχνη! Να μπορείς να εμπνέεσαι και να δημιουργείς!

Να καταθέτεις τη ψυχή σου είτε με λέξεις, είτε με ζάχαρη ή με μπογιές ή με ότι άλλο!

υ.γ. Στο facebook με το όνομα "Γλυκειά Ζωή" μπορείτε να βρείτε περισσότερες δημιουργίες της.

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Προτεραιότητες

Σαν άτομο με δυναμική ισορροπία έχω την ανάγκη να χάνω τις προτεραιότητες μου, τα πράματα μου, τους δρόμους, το νόημα και ότι άλλο μπορεί να χαθεί τέλος πάντων...

Και ξαναρχίζω κάθε τόσο, κάθε που θα το νιώσω, σε καινούργιο καμβά να ζωγραφίζω την εικόνα της ζωής μου για τους επόμενους μερικούς μήνες...

Μέχρι που τα χρώματα σμίγουν τόσο πολύ το ένα με το άλλου, γίνονται μανιοκαταθλιπτικοσκουρόχρωμα, η ζωή γίνεται εμμονή, και χάνομαι μέσα της, σε μια πυκνή ομίχλη.

Κι έρχονται εκείνες οι μαγικές στιγμές που ένα διαμάντι λάμπει στο σκοτάδι.

Παίρνω καινούργιο καμβά κι αρχίζω.

Αυτό νιώθω και σήμερα.

Ανάγκη για αλλαγή καθημερινότητας. Προτεραιοποίηση. Και Χριστούγεννα.

Η βροχή με έβαλε σε χριστουγεννιάτικο συναίσθημα και το απολαμβάνω!

Θέλω να καθαρίσω το σπίτι.
Θέλω να στολίσω το δέντρο.
Θέλω να πλέξω κι άλλα κασκόλ.
Θέλω να παίξω.
Θέλω να πάω σινεμά.
Θέλω να πιω ζεστή σοκολάτα, ζεστό κρασί.
Θέλω να ψήσω κάστανα.
Θέλω να φτιάξω κουραμπιέδες.
Θέλω να διαβάσω κάτι όμορφο.
Θέλω να χουχουλιάσω στον καναπέ.
Θέλω να χαθώ σε μια ζεστή αγκαλιά.
Θέλω να πάω για ψώνια.
Θέλω να αρχίσω ξανά το περπάτημα.
Θέλω να νιώθω όμορφα κάθε στιγμή.
Θέλω να χαζεύω το τζάκι.
Θέλω να αγαπήσω τον χειμώνα.
Θέλω
Θέλω
Θέλω

Εδώ και τώρα!

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Στον άγγελο.

Ο άγγελος έτρεχε στα σύννεφα. Κουλουριαζόταν για λίγο αγκαλιά με βελούδινες ουράνιες συννεφομπάλες. Μα όλο και μια φωνή γαργαλούσε τα αυτιά του.

- Έλα, έλα να παίξουμε!

Το χαμόγελο λαμπύριζε στο πρόσωπό του και τα ποδαράκια του αποκτούσαν φτερά!

Ο Θεός τον παρατηρούσε.

Και ένα βράδυ τον έστειλε σε μια μακρινή αποστολή. Οι άγγελοι δεν λένε όχι. Πάνε όπου τους στέλνει ο Θεός.

Από τα μαλακά σύννεφα ο άγγελος βρέθηκε σε ένα μικρό δωματιάκι. Κόντεψε να λιποθυμήσει από την έντονη δυσοσμία. Το πάτωμα ήταν βρώμικο. Και το μόνο που υπήρχε ήταν ένα κρεβάτι. Και μια καρέκλα δίπλα του. Τα στρώματα ήταν κουβάρι. Πήγε να τα φτιάξει, μα σαν πλησίασε κατάλαβε ότι κάποιος ήταν εκεί κρυμμένος.

Τα τράβηξε προσεκτικά και τότε αντίκρυσε ένα μικρό κορίτσι. Ολοκόκκινα μάγουλα και χείλη. Ψηνόταν στον πυρετό. Ιδρωμένο κορμάκι. Και ρούχα δεν έβλεπε άλλα γύρω ο άγγελος.

Γονάτισε κοντά του και προσευχόταν. Προσευχόταν στο Θεό. Πρώτη φορά χρειάστηκε να προσευχηθεί. Στο σύννεφα που ζούσε, στο χαμόγελο, το τρέξιμο, την ευτυχία δεν χρειάστηκε ποτέ να νιώσει την έλλειψη. Το κενό. Τον πόνο. Την αιώνια λύπη της ύπαρξης. Δεν χρειάστηκε να βάλει μαζί τα χέρια, τα πέντε δάκτυλα να αγγίζουν τα άλλα πέντε και να ψυθιρίζει.

Το βράδυ πέρασε. Το κορίτσι κοιμόταν ήρεμο. Τα χείλη πήραν το ροζ χρώμα τους. Το παράθυρο άνοιξε και μπήκαν μυρωδιές. Και το κάλεσμα του Θεού. Τέλειωσε η αποστολή. Ο άγγελος μπορούσε να γυρίσει πίσω. Στο παιγνίδι και το τρέξιμο ανάμεσα στα σύννεφα.

Κοιτούσε το κορίτσι. Είχε ήδη ανοίξε τα ματάκια του. Ήταν σαν να μπορούσε να τον δει. Η καρδιά του αγγέλου χτυπούσε. Βρήκε ίσως για πρώτη φορά το νόημα.

Έβγαλε τα φτερά από τα πόδια. Δεν τα χρειαζόταν πια. Τα έστειλε με ένα περιστέρι πίσω στο δημιουργό.

Κι έμεινε να περπατά ξυπόλυτος στη Γη. Να χαρίζει χαμόγελα στα παιδιά. Να ενώνει τα χέρια και να νιώθει την προσευχή, την ανάγκη του Θεού κοντά του.

Καμοιά φορά τον έβλεπαν. Κάποιοι μπορούσαν να δουν. Τους πλησίαζε κι έσφιγγε το χέρι. Και χάριζε ένα μοναδικό χαμόγελο.

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Χαρά

Νεραϊδένιες Στιγμές!

Άλλα λέω, άλλα κάνω κι άλλα εννοώ



Ναι, πολλά όμορφο τραγούδι.

Δεν το κρύβω ότι συχνά πυκνά με εκφράζει.

Άλλα λέω...
Άλλα κάνω...
κι άλλα εννοώ...

Με τη διαφορά ότι ξέρω αναπάσα στιγμή τι λέω, τι κάνω, τι εννοώ....

Εν αντέχω τους ανθρώπους που δεν έχουν συνείδηση τι λένε, τι κάνουν τι εννοούν.

Δεν αντέχω τους ανθρώπους που παίρνουν στο λαιμό της μη-συνειδητότητά τους, την τύχη, τις καρδιές, τις ζωές μας.

οκ, έπρεπε να ζήσω κάποια πράγματα για να μεγαλώσω.

Για να ανοίξουν οι ορίζοντες και η δική μου συνειδητότητα μου.

Και δεν είναι ότι με επιρεάζουν. Αργά ή γρήγορα ο διάολος που κουβαλάω μέσα μου αντιλαμβάνεται τι γίνεται, βγάζει τα κέρατα και την ουρά του στην επίθεση και την κάνω με ελαφριά....

Είναι εκείνο το κρυμμένο "γιατί", εκείνο το "γμτ", εκείνη η δύναμη που λέγεται θυμός και μαζεύεται στις μπουνιές μου.

Είναι η ανθρωπιά που ντρέπεται να υπάρξει και ψάχνει γωνιές και στιγμούλες να δοξαστεί.

Κι ο αντρισμός ... που εξατμίζεται στις ανάσες των δακρύων.

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Ανακοίνωση

Επειδή το μπλογκ μου έχει καταντήσει κέντρο διερχομένων...

κι επειδή δεν γουστάρω ρε φίλε να βάλω μετριασμό σχολίων ( άλλην έννοιαν έν είχα )

Τα άσχετα σχόλια θα διαγράφονται.


Η υπομονή έχει και τα όρια της.

Και τα δικά μου έχουν ξεπεραστεί από καιρό.


Εκ της διευθύνσεως.

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Είμαι εδώ

Είμαι εδώ πάλι.

Σε μια Πόλη που δεν είναι ίδια πια. Που δεν θα είναι ποτέ ίδια.

Μοιάζει άδεια χωρίς την παρουσία σου.

Μια παρουσία που δεν θέλω πια κι όμως έχει γίνει εμμονή στο μυαλό μου.


Είμαι πάλι εδώ.

Σε τούτη την Πόλη που δεν είναι η πόλη σου , ούτε η δική μου, ούτε καν η δική μας.
Μια πόλη που διαβήκαμε κάποτε αντάμα.

Γονατίζω και προσκυνώ τα ιερά χώματά της.
Της ζητάω να με συγχωρέσει που της φόρτωσα τον Έρωτά μου.
Είναι τόσο μεγάλη, αιώνια, πλούσια, μαγευτική κι εγώ την έχω ταυτίσει με κάτι τόσο
δικό μου, μικρό, παροδικό. Θέλωντας ίσως να πάρω λίγη από την αξία της.

Αφήνω τις σκέψεις μου κοντά της. Φοράω ένα νέο χαμόγελο που μου έχουν χαρίσει από χτες μα εγώ το βρήκα σήμερα ( Ευχαριστώ, ρε φίλε ).

Πάω να φτιάξω καφέ! Καλημέρα.

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Ψάρια και τέχνη



Υπάρχουν καλλιτέχνες που επιλέγουν να αποτυπώνουν την οπτική εικόνα ενός ψαριού για παράδειγμα, σε δύο διαστάσεις. Και άλλοι που προσπαθούν μέσα από επιλογές χρωμάτων να δώσουν την ψευδαίσθηση της τρίτης διάστασης.

Για την πρώτη κατηγορία ουσιαστικά φαίνεται ότι ο καλλιτέχνης εκφράζει αυτό που βλέπει, δηλαδή την δύο διαστάσεων εικόνα που έρχεται στα μάτια του. Ίσως μέσα από την τέχνη του να εκφράζει το είναι του, αυτό που βλέπει, αυτό που φτάνει κοντά του.

Και στη δεύτερη περίπτωση, ίσως ο καλλιτέχνης προσπαθεί να εκφράσει αυτό που υπάρχει, έξω από αυτόν. Αυτό που υπάρχει στο χώρο και γύρω του, σε μια τρισδιάστατη πραγματικότητα.

Αναρωτιέμαι αν στην ουσία, ο εστιασμός αυτός σε διαφορετικά σημεία έχει τα ίδια κίνητρα, την αναζήτηση της αλήθειας και του αθέατου μέσα από την τέχνη ή αν σε κάθε κατηγορία η αρχική πηγή, ο αρχικός προβληματισμός και ώθηση στη δημιουργία είναι εντελώς διαφορετικός.

Αφορφμή για σκέψη, παρατήρηση, διάβασμα άρθρων και εικόνων.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Γνωρίζοντας τα ψάρια

Γνωρίζοντας τα ψάρια

Μια μέρα, ο Chuang Tzu και ο φίλος του έκαναν βόλτα δίπλα στο ποτάμι.

«Κοίτα τα ψάρια που κολυμπάνε» είπε ο Chuang Tzu «το διασκεδάζουν»

«Δεν είσαι ψάρι» του απάντησε ο φίλος του «άρα δεν μπορείς πραγματικά να ξέρεις ότι το διασκεδάζουν»

«Δεν είσαι εγώ» απάντησε ο Chuang Tzu «άρα πως ξέρεις ότι εγώ δεν ξέρω ότι το διασκεδάζουν;»

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Αχαριστία

Είναι φορές που γκρινιάζω, νευριάζω, εκνευρίζομαι, χάνω το κουράγιο μου, κουράζομαι, γκρινιάζω, διαμαρτύρομαι, θλίβομαι, καταπιέζομαι.... για όλα τα στραβά που βρίσκω γύρω μου στην καθημερινότητα μου. Πράγματα που πρέπει να ανεχτώ και να υπάρξω μαζί τους.

Μπορεί να μου χαλάσει η διάθεση να μην είμαι δημιουργική επειδή εκείνο το μικρό και ηλίθιο κάτι δεν είναι ακριβώς όπως έπρεπε να είναι.

Και μετά... κάθομαι και σκέφτομαι πόσοι άνθρωποι παλεύουν με νύχια και με δόντια για να επιβιώσουν απλά. Όχι πως εγώ δεν παλεύω αλλά εχω μαγικά ραβδιά, νεραϊδόσκονες, πάρε δώσε με αγγέλους, μάγισσες και ξωτικά.

Απλά όλοι έχουμε κάτι να παλέψουμε!

Και στιγμές σαν αυτή νιώθω αχάριστη.

Φτύστε με! Ελεύθερα!

( σφουγγάρισμα αύριο! Δεν το γλυτώνωωωωωωωω )

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Ο άξονας μου

- Να νιώθω ελεύθερη.

_ Να εξελίσσομαι.

_ Να είμαι καλά.


Όλη μου η ζωή, όλες οι επιλογές περιστρέφονται γύρω από αυτό τον άξονα.

Ο απλός τρόπος να μεταφραστεί η περιπλοκότητα.


Ποιός είναι ο δικός σας άξονας; Αν έχετε;



υ.γ.1. Θα μπορούσα να αναπτύξω το θέμα αλλά νυστάζω...

υ.γ.2. Νευριάζω άμα με γράφουν τζιαι κατζιώνουμε...

υ.γ.3. Το σκ ήταν πολύ ωραίο... προχώρησα τα σμιλιά, τις ζωγραφικές, αλλά γέμισε και η ψυχή μου με πράγματα.

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Ελευθερία...



Θεά... απλά θεά!!!

Την απόλαυσα ψες , στο Δημοτικό θέατρο Στροβόλου! ( όχι κι ο καλύτερος χώρος ).

Έδινε όμως την ευκαιρία απλά αν την απολαμβάνει κανείς, χωρίς να συμμετέχει τόσο πολύ.

Είχα πάει με παρέα. Συνήθως το αποφεύγω. Προτιμώ να είμαι μόνη και να χάνομαι στη "σκηνή". Μάλλον θα συνεχίσω να το αποφεύγω....


Παρασκευή σήμερα!!!

Ούφφου θέλω να πάω σπίτι να ζωγραφίζωωωω.....

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Μάθημα 1

Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα να ξανασμίγει η ομάδα.

Άρχισαν τα μαθήματα ζωγραφικής στα επιμορφωτικά! Είδα πάλι τις παλιές "συμμαθήτριες".
Άτομα που δεν μας δένει τίποτα άλλο πέρα από το χόμπι, άτομα διαφορετικά , όσο και οι πίνακες που φτιάχνουμε. Κι όμως δημιουργείται μια όμορφη σύνδεση.

Και η δασκάλα μας κεφάτη κι ορεξάτη και χαρούμενη που μας είδε ξανά.

Πρώτο μάθημα, λίγο για συντονισμό, λίγο να κάνουμε κάτι. Μου χάλασαν και τα πινέλα και δεν πρόλαβα να πάρω άλλα. Είχα μόνο 2 να δουλέψω. Θα χρησιμοποιήσω ένα εργαλείο τη σπάτουλα για τον πίνακα που κάνω τώρα. Είναι όμορφο γιατί θα μάθω κάτι νέο.




Κι εδώ τα χρώματα που διάλεξα για το κασκόλ. Άρχισε να φαίνεται ο συνδυασμός τους και... ηρέμησα λιγάκι!





Ξεκινήματα

Αρχίζουν σήμερα τα μαθήματα ζωγραφικής! Γιουπιιιιι μου έλειψαν!
Παρόλο ότι ήταν δημιουργικό το καλοκαίρι σε αυτό τον τομέα.

Εδώ ο πίνακας που έφτιαξα πέρσι! Ναι! μου πήρε όλη τη "σχολική χρονιά" των επιμορφωτικών. Με έμαθε αρκετά!!! Δώρο για το αγαπημένο μου καρκινάκι.






Έχω αρχίσει τον πιο κάτω πίνακα! Είναι η πρώτη του φάση. Θα ανεβάζω σταδιακά την εξέλιξη του ( ναι τωρά όπως είναι δεν καταλαβαίνεις τίποτα χιχιχιχ )

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Feel like a woman

Η Σμιλί έκαμε το θαύμα της!

Αγόρασα σμιλί, μαλλιά, επήα στη μάνα μου τζιαι λαλώ της:

- Ήρτα! Άτε μάθε με να κάμνω σμιλί.
- Μα αφού ξέρεις, έκαμνες που ήσουν στο δημοτικό! ( ντόινγκ )

Τελικά το σμιλί εν σαν το ποδήλατο. Εν το ξεχάνεις. Σε λίγη ώρα θυμήθηκα πως πλέκω.

Τζιαι άρκεψα!

Πάω σπίτι κάθομαι να βοηθήσω τον Γιο 2 με τις ασκήσεις των Αγγλικών.

- Μα .. κάμνεις σμιλί;
- Ε .. ναι!

Μετά που λίον.

- Μα έτσι εννά αρκέψεις τωρά να κάμνεις σμιλί συνέχεια;

Εμ τι εννοεί συνέχεια.... έτω ... εγίνηκεν 1 να κοιμηθώ εψές...

και σήμερα το πρωί... ε.. εν άντεξα... έκαμα 5-6 λεπτούθκια...

( Έφτασα να έρτω στη δουλειά, μεν μουρμουράς... )

Και .. έχω το τζιαι μες το αυτοκίνητο. Αν πάθω καμοιά κρίση στέρισης να μεν με βουρούν.

Ποτά, τσιγάρα τζιαι πελλάρες. Σμιλί μάνα μου.

Εν που τα πιο εθιστικά πράματα ever.

Α.. εξέχασα να σου πω ότι πλέκω το κασκόλ που έκαμεν η Σμιλί, αλλά σε εκρού, φούξια και γκρι ( σόρρυ φιλενάδα αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσω χιχιχι ). Οκ, θέλει λίγη πρακτική μέχρι να βρω τον σωστό τρόπο να βγαίνει συγυρισμένο κι όμορφο. θα συνηθίσω :-)


Τελικά η μέρα εχτές ήταν πολλά δημιουργική. Πέρα από το σμιλί εμίλησα με μια φίλη μου ζωγράφο. Από καιρό λέγαμε να δημιουργήσουμε μαζί. Προέκυψαν διάφορα και τώρα επανήλθε στην καθημερινότητα και θα συναντηθούμε απο βδομάδας. Ελπίζω να πάει καλά. Έχει καιρό να γράψω. Το έβαλα σαν δεύτερη προτεραιότητα και έμεινε στο ράφι.

Νιώθω έτοιμη. Θυμάσαι το χτεσινό ποστ; Κανεί να είμαι παρατημένη. Ώρα να κάμνω όσα θέλω! Ξεκινώντας από το σμιλί! τι?

Καλημέρα!