Προοπτική

1. Η τεχνική της αναπαράστασης των τρισδιάστατων αντικειμένων στον χώρο, όπως αυτά φαίνονται σε συνάρτηση με την απόσταση και τη θέση του παρατηρητή.
2. ΚΑΛ. ΤΕΧΝ. η απεικόνιση, η καλλιτεχνική αναπαράσταση του όγκου τρισδιάστατου αντικειμένου σε επίπεδη επιφάνεια, ώστε να δίνει την εντύπωση του βάθους.
3. η άποψη που παρουσιάζει π.χ. ένα τοπίο όταν ιδωθεί από απόσταση.
4. η δυνατότητα για συγκεκριμένη εξέλιξη στο μέλλον.
5. προοπτικές , οι δυνατότητες για πρόοδο, για επιτυχία.


Σήμερα το σύμπαν μου έμαθε τη λέξη προοπτική.
Ή καλύτερα μου την χρωμάτισε με κόκκινο χρώμα σε ένα γαλαζοπράσινο φόντο.

Μια λέξη που με εγκλώβιζε.
Κι όμως το σύμπαν μου έστειλε μια ενασχόληση με τρις διαστάσεις.
Για να μάθω την απόσταση. Και να μάθω να χειρίζομαι την τρίτη διάσταση.
Η τρίτη διάσταση προσθέτει όγκο. Και ειναι αυτή που κάνει την πραγματικότητα να ξεχωρίζει από την φαντασίωση.

Έτσι πέρα από τις εικόνες καιρός είναι να ασχοληθώ με την μεταμόρφωση πέτρας σε αντικείμενα.

Ά! ρε σύμπαν!

Περιμένοντας τον ταχυδρόμο.

Βράδιασε. Επιτέλους. Περάσαμε τον καύσωνα ακόμα μια μέρα. Η ζέστη δημιουργεί ταχυπαλμίες και θολωμένο μυαλό. ( λίγο πιο θολωμένο από ότι συνήθως ).
Κάθομαι στην βεράντα. Η αγαπημένη μου ώρα.. γύρω στις 8. Να κοιτάω το ηλιοβασίλεμα. Να γέρνει ο ήλιος πέρα από τους λόφους και να απλώνει τα ροδαλά χρώματά του στον ουρανό.
Θα μάθω να ζωγραφίζω καλύτερα και θα φτιάξω μια μέρα τα σύννεφα, το ηλιοβασίλεμα. Αυτό είναι σίγουρο.
Κοιτάω τα δέντρα ακίνητα , τις τριανταφυλλιές μου ταλαιπωρημένες από τη ζέστη. Θέλουν πότισμα. Μας έκοψαν και το νερό.
Θυμήθηκα τη Θεοπούλα....
Ρεμβάζω.
Χαλαρώνω.
Απολαμβάνω την ησυχία της βεράντας μου. Την λατρεύω .. τελικά... Ηρεμία της καλοκαιριάτικης βραδιάς.
Πλησιάζει ο Αύγουστος. Νοσταλγώ το φεγγάρι του.
Χαλαρώνω. Ακούω. Αφουγκράζομαι. Κοιτάω.
Κοιτάω το άδειο γραμματοκιβώτιο. Εμμονή έχει γίνει εδώ και μια βδομάδα.
Κι ο ταχυδρόμος δεν έχει φανεί. Ποτέ δεν περίμενα ότι αυτή η φιγούρα θα γινόταν λόγος αναμονής.
Τον φαντάζομαι να κάνει διακοπές, κάπου στις Μπαχάμες, στη Σουηδία, στο Μεξικό ίσως...
Κι εγώ περιμένω....
Το φάκελο με το "περιεχόμενο".
Περιμένω την καρδιά μου.
Ταξιδεύει εδώ και μέρες. Πέρασε ανάμεσα από τόσα βρώμικα χέρια, τόσους σταθμούς, τόσους ανθρώπους. Πέταξε ψηλά στα σύννεφα. Δεν ξέρω αν ήταν αυγή ή ρέμβαζε κι αυτή το ηλιοβασίλεμα.
Εύχομαι μόνο ο λευκός φάκελος να την προστάτεψε αρκετά.
Λευκό λεπτό χαρτί.... μόνο αυτό την κρατάει.
Η ανάσα μου γίνεται γρήγορη στη σκέψη.

Κι όταν έρθει;
Κι αν δεν έρθει;
Αν έχει χαθεί;
Αν έχει κλαπεί;
Αν έχει κακοποιηθεί;

Η καρδιά μου....

Δεν θα μου το συγχωρέσει ποτέ που την άφησα τόσο καιρό στα ξένα....
Δεν θα συγχωρέσω ποτέ τον αποστολέα για το λευκό χαρτί που την τύλιξε.
Ένα φθηνό, λεπτό, λευκό χαρτί.

Δεν πειράζει....

Θυμάμαι τη φίλη μου. Το γλυκό μου το κορίτσι. Που έχει αλλάξει την καρδιά της. Την πραγματική καρδιά της. Να σαι καλά κορίτσι μου. Όλα να πάνε καλά και να επιστρέψεις γερή κοντά μας..... Εσύ την χρειάζεσαι για να ζήσεις.

Εγώ δεν χρειάζομαι πια ένα κομμάτι χρυσάφι σε σχήμα καρδιάς. Τι να το κάνω;

...

Είναι στιγμές που τα αφήνω όλα πίσω.

Σε κάποιους ο θάνατος έρχεται αναπάντεχα, απροσδόκητα.

Σε άλλους είναι απλά κομμάτι συναισθηματικό. Εξέλιξη.

Αντιμετωπίζω τη ζωή με στωικότητα αυτές τις μέρες.

Νιώθω ένα ζεστό κύμα αέρα να σαρώνει, να ξηραίνει, να ξεριζώνει.

Έρημος οι καρδιές.

Έρημος η καρδιά μου που ταξιδεύει κάπου. Σε ένα φάκελο κλειστό.

Με αποστολέα και παραλήπτη.

Δεν ξέρω τώρα αυτή τη στιγμή στα πόσες χιλιάδες χιλιόμετρα πονάει.

Πετάει. Έρχεται. Κι εγώ τρέμω.

Τρέμω για κάθε αναπάντεχο. Για κάθε πονεμένη μικρή στιγμή που θα ζήσω ακόμα.

Αυτόπτης σε πόσες τραγωδίες ακόμα;

Θύμα πόσης ανευθυνότητας;

Πόσο θέλω να φωνάξω το : Με κορόιδεψες! Μου είπες ψέματα.

Ψάχνω για την αλήθεια. Μια αλήθεια. Την Μια αλήθεια.

Κι αν η μόνη αλήθεια ο θάνατος;

Ναι θα πω

http://youtu.be/lSHyiElnj9g

....

A man has to do, what a man has to do.

Τελικά...

.... αυτή η έκρηξη έχει σαρώσει ....

σε επίπεδο ζωών

οικονομικό

πολιτικό

συναισθηματικό

Άμα άρχισει να θερίζει ο Χάρος... δεν χορταίνει εύκολα....

Χουζούρι

Οι φίλοι μου φωνάζουμεν με, εκτός από νεράιδα και Χουζουρία.

Κατ' ακρίβειαν: Βασίλισσα Χουζουρίας και πασών των Μαξιλαριών.

Κάμνω ότι μπορώ για να τιμήσω τον ρόλο μου.

Τζιμούμαι όσες παραπάνω ώρες μπορώ, αρκώ να ξυπνήσω.

Με το ζόρι φτάνω στην δουλειάν στην ώραν μου.

Έφκαλα όνομαν που λαλούν.

Αν μάχουμαι δουλειές τζιαι τηλεφωνήσουν μου για καφέν λαλώ:

- Όϊ κόρη, έν έχω δουλειές, τίποτα επείγον. Να κάμω έναν μπάνιον τζιαι εφήαμεν.

Τζιαι εν με κανεί το χούιν μου, πιλαττεύκω τζια τους άλλους:

- Μα δουλεύκεις κόμα;

- Μα εν εκουράστηκες;

- Μα κάτσε λίον τζιαι πνάσε τζιαι πάλε. Έφαες τίποτες;

Εκτός που τζίνες τες φορές, σαν σήμερα, που με πιάνουν οι τύψεις, οι κρίσεις, ιός χουζουρίου, εν ηξέρω πως το λαλούν.

Άμαν θωρώ αθρώπους που δουλεύκουν πολλά, που μάχουνται ούλλη μέρα πουκάτω που τον λάλλαρον τζιαι εν παραπονιούνται, εν τα βάλλουν κάτω τζιαι συνεχίζουν με πείσμαν είτε να κάμουν απλά τη δουλειάν τους είτε να κάμουν το έργον τους, το στόχον τους, εν ησυχάζω.

Λαλώ: Εν αντροπή μου, μα εν γινέται σιόρ τούτοι ούλλοι να έχουν ενέργειαν τζιαι πείσμαν τζιαι εγιώ να ποσκολιούμαι.

Σήμερα, ήρτα έσσω η ώρα 8 τζιαι έδωκα μες την αποθήκην. ( Έγραψεν το τζιαι η Σούζαν η αστρολόγα μου ότι εν τζιαιρός για δουλειές , παραθύρκα τζιαι αποθήκες αμμά ήτουν να παίξω πελλόν. Αμμά εχτές το σύμπαν έπεψεν μου αδρώπους δουλευταράες εις τη στράταν μου ).

Έρεξα τζιαι τα κοπελλούθκια στην δουλειάν, όι καλό ξαπολώ!

Εν ετελειώσαμεν ακόμα αλλά τζιαι αύριον μέρα ένει.

Μα.. 10:30 ένει ακόμα;; ου εγλήροα. Πάω να κάμω κρέπες ( να τους γλυκάνω να μου τανίσουν τζιαι αύριον ).

Κοπιάστε :-)

Εν καταλάβω

Εν πολλές φορές που προσπαθώ τι πρέπει να κάμω στη ζωή μου. Λαλούν ότι τα πράματα εν απλά αλλά εν είμαι σίουρη τελικά πόσον απλά είναι. Νιώθω ότι μονίμως είμαι μπροστά σε διλήμματα. Για το πιο απλό πράμα, αν θα φάω κατεϊφι ή σοκολατίνα, μέχρι το αν θα ακολουθήσω μοναχικό δρόμο στη ζωή μου ή αν θέλω να μάθω την συντροφικότητα.
Εν καταλάβω λαλώ σου.
Αν η απάντηση είναι απλή, αν τα πράγματα είναι απλά στην ζωή, τότε: Αφήστε με όλοι ήσυχη απλά να υπάρχω.

Τι με παιδεύεται;
Αφήστε με ήσυχη!

Αν θα ζωγράφιζες....

.... ΕΣΕΝΑ τι θα έφτιαχνες;;;

Και μετά...

... αν είχες ακόμα μπογιές και ήθελες να ζωγραφίσεις εμένα... τι θα έφτιαχνες;