tag:blogger.com,1999:blog-8052287567789387271.post5289260887046536528..comments2023-09-16T12:04:06.531+03:00Comments on ΠΕΤΑΓΜΑΤΑ ΣΤΑ ΝΕΡΑΙΔΕΝΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ: Θες λίγο μέλι;Neraidahttp://www.blogger.com/profile/08020113108699599830noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-8052287567789387271.post-13460282410904988772010-03-29T08:30:46.225+03:002010-03-29T08:30:46.225+03:00Καλημέρα ruth_less μου :-)
Ναι, πρέπει να εκτιμάμε...Καλημέρα ruth_less μου :-)<br />Ναι, πρέπει να εκτιμάμε τις Στιγμές. Γιατί είναι ίσως το μόνο που έχουμε. Έτσι, είναι καιρος να αγκαλιάσουμε όλα όσα έχουμε μέσα μας, να "βρούμε το παιδί" όπως λένε κάποιοι...<br /><br />Μενέλαέ μου!!!<br />Σ' αγαπάω πολύ!<br />Θα πάω σήμερα να αγοράσω παπουτσάκια για το κοριτσάκι στην εικόνα. Θα έρθεις να μου τα φορέσεις;;;;<br /><br />Δεν θυμάμαι την Αιολική Γη... ίσως να μην την έβλεπα.<br />Ήμουν ένα χωριατόπαιδο όμως που έτρεχε όλη μέρα μέσα στα στάχυα... Μου έλειψαν αυτές οι στιγμές....<br /><br />ΝεράιδαAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8052287567789387271.post-87534741972421314472010-03-29T01:18:45.143+03:002010-03-29T01:18:45.143+03:00Καλή μου Νεράιδα, αγαπημένη μου Όλγα, πολύ μου άρε...Καλή μου Νεράιδα, αγαπημένη μου Όλγα, πολύ μου άρεσε και με ταξίδεψε σήμερα το κείμενό σου. Μου θύμισε εκείνη την άγρια Θεία ομορφιά των αγγέλων και των χωριατόπαιδων που ανακάλυψαν τη φιλοσοφική λίθο. Πολύ όμορφη επίσης η φωτογραφία σου, αιολική γη. Αλήθεια, θυμάσαι την Αιολική Γη όταν ήσουν μικρούλα στην τηλεόραση? Θες να χαθείς μέσα στα στάχυα?? Είσαι το χωριουδάκι μου εσύ και πολύ θέλω να σε φροντίζω και να σε αγαπώ. Καλό σου βράδυ καλή μου!!Menelaos Gkikashttps://www.blogger.com/profile/01832604496518475492noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8052287567789387271.post-84534021665077359282010-03-29T01:10:30.601+03:002010-03-29T01:10:30.601+03:00Κανονικά ο κόσμος θα έπρεπε να γινόταν ομορφότερος...Κανονικά ο κόσμος θα έπρεπε να γινόταν ομορφότερος μόνο και μόνο γιατί υπάρχουν τα παιδιά... πόσο μάλλον οι γονείς και όσοι έχουν στη φροντίδα τους παιδιά θα έπρεπε να μεταμορφώνονται και να εκτιμούν αυτό το θείο δώρο που τους εμπιστεύεται ο Θεός για να το αγαπήσουν... Δυστυχώς, οι έννοιες "κανονικά" και "πρέπει" δεν ισχύουν... το βλέπουμε καθημερινά γύρω μας.<br /><br />Πάντοτε λέω Νεράιδα μου, ότι τίποτα δεν μας ανήκει και τίποτα δεν είναι δεδομένο, αλλά ότι έχουμε μας έχει χαριστεί και με την ίδια ευκολία μπορεί να μας αφαιρεθεί... έτσι ίσως εκτιμούμε περισσότερο τις Στιγμές της ζωής. :) Καλό σου βράδυ.ruth_lesshttps://www.blogger.com/profile/13692414073434352083noreply@blogger.com